Rusya Federasyonu'nun Vladimir Putin dönemi Karadeniz politikalarının güç geçiş teorisi ekseninde analizi

Abstract

Soğuk Savaşla birlikte yeni bir evreye giren uluslararası yapıda bölgesel alt sistemler önem kazanmaya başlamıştır. `Yeni dünya düzeni`nin yarattığı küresel mücadelenin bölgesel yansımalarından birisi günümüzde Karadeniz'de yaşanmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve Rusya Federasyonu'nun (Rusya) Karadeniz'de çatışan çıkarları bölgede istikrarsızlığın artmasına yol açmaktadır. Washington, Karadeniz bölgesini çıkar alanı olarak belirtmekte ve bu bölgede güçlenen bir Rusya'yı sorun olarak görmektedir. ABD karşısında Rusya ise çok kutuplu dünya sistemini savunmaktadır. Rusya'nın hedefi bölgede 'tek egemen güç' olmaktır. Bu sebeple Rusya Doğu Avrupa'ya doğru genişleyen Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO) ve Avrupa Birliği'ni (AB) kendi bölgesel çıkarlarına tehdit olarak algılayarak aktif politika uygulamaya başlamıştır. Çalışma Rusya'nın bölgesel çıkarları için algıladığı küresel tehdidin, bölgede saldırgan politikalar üretmesindeki başlıca neden olduğu tezini savunmaktadır. Tezde Abramo Fimo Kenneth Organski (Organski) tarafından ortaya atılan Güç Geçiş Teorisi'nin zaman içinde evrimleşmiş versiyonlarından faydalanılmıştır. Teoriyi bölgesel düzeye indirgeyen Douglas Lemke'nin teorisinin yanı sıra Vesna Danilovic ve Joe Clare'in Güç Geçiş Teorisine getirdiği farklı bakış açısı, Rusya'nın Karadeniz'de uyguladığı agresif politikaları anlamak için yol gösterici olmuştur.

With the end of the Cold War, sub-systems have begun to gain importance in the international structure that entered a new phase. A regional variation of the global struggle that has been carried out by the `new world order`, takes place in the Black Sea Region. The conflicting interests of the United States (US) and the Russian Federation (Russia) in the Black Sea lead to increasing instability in the region. Washington defines the Black Sea region as a vital sphere of interest and considers Russia's growing influence as a problem in the region. Russia is defending the multi-polar world system on the contrary of the unipolar US hegemony. Russia aims to be the only dominant power in the area. Therefore, Russia perceives the expanding borders of NATO and the EU as a threat to its regional interests and began to implement an active policy. This thesis argues that the main reason for the aggressive policies of Russia in the Blacksea is a global threat interpreted by Russia against its regional interests. In this thesis, Abramo Fimo Kenneth Organski's (Organski) Power Transition Theory's evolve versions were used. In addition to Douglas Lemke, who adapted the Power Transition Theory to a regional level, the different perspectives of Vesna Danilovic and Joe Clare on Power Transition Theory were helpful in order to understand aggressive policies of Russia in the Black Sea.