Sevofluran ve halotan anestezisinin atrakuryumun yaptığı nöromüsküler blokaja etkileri

Abstract

İnhalasyon anestezikleri nondepolarizan kas gevşeticilerin etkilerini konsantrasyon vezamana bağlı bir şekilde potansiyelize etmektedir. Farklı inhalasyon anesteziklerinin nöromuskular blokaja etkileri de farklıdır.Bu çalışmada sevfluran ve halotanın, atrakuryumun oluşturduğu nöromüsküler blok üzerine etkileri karşılaştırıldı. Çalışmamız hastanemiz etik kurul onayı alındıktan sonra ortopedi ve travmatoloji servisinde yatan, elektif şartlarda, 60-90 dakika süren cerrahi girişim planlanan, ASA I-II grubunda, 18-65 yaş arasındaki 41 hasta üzerinde uygulandı. Çalışmaya dahil edilen hastalar rast gele iki gruba ayrıldı. Premedikasyon uygulanmayan iki grupta da indüksiyonda 2 mcg/kg fentanyl ve 5-6 mg/kg tiopental verildi. 1. Grupta halotan + 0.5 mg/kg atrakuryum, 2. Grupta sevofluran + 0.5mg/kg atrakuryum kullanıldı. Nöromüsküler monitorizasyon için TOF- Guard cihazı kullanılarak ulnarsinir- adductor pollicis kası monitorize edildi. Her hastanın kas gevşetici verildikten sonra maksimum blok zamanı (T1 max) , klinik gevşeme süresi T1(25), T2 max, T2(25), T(25), recovery(derlenme=T25-T75) indeksi, ve TOF 70 oranları kaydedildi. Sevofluran grubunda (GrupII) recovery (derlenme) indeksi ve TOF 70 oranları anlamlı olarak daha uzun bulundu.Operasyon sırasında iki grup arasında hemodinamik veriler açısından istatiksel olarak anlamlı fark yoktu. Uygulanan sevofluranın halotana göre atrakuryumun yapmış olduğu nöromüsküler blokta recovery (derlenme) indeksini ve TOF 70 oranını uzattığı görüldü. Literatürde değişik yazarlar değişik metodlar kullanarak inhalasyon ajanları ile nondepolarizan nöromüsküler blokerlerin potansiyalizasyonunu incelemişlerdir. Sevofluranla ilgili literatür sayısı az olmakla birlikte bizim bulduğumuz sonuçlar literatürdeki sonuçlarla uyumluluk gösterdi. Sonuç olarak; sevofluran gibi kısa etkili inhalasyon anesteziğinin kullanıldığı durumlarda gerekli kas gevşetici dozu azaltılarak postoperatif rezidüel kürarizasyon riski azaltılabilir.

İnhalasyon anestezikleri nondepolarizan kas gevşeticilerin etkilerini konsantrasyon vezamana bağlı bir şekilde potansiyelize etmektedir. Farklı inhalasyon anesteziklerinin nöromuskular blokaja etkileri de farklıdır.Bu çalışmada sevfluran ve halotanın, atrakuryumun oluşturduğu nöromüsküler blok üzerine etkileri karşılaştırıldı. Çalışmamız hastanemiz etik kurul onayı alındıktan sonra ortopedi ve travmatoloji servisinde yatan, elektif şartlarda, 60-90 dakika süren cerrahi girişim planlanan, ASA I-II grubunda, 18-65 yaş arasındaki 41 hasta üzerinde uygulandı. Çalışmaya dahil edilen hastalar rast gele iki gruba ayrıldı. Premedikasyon uygulanmayan iki grupta da indüksiyonda 2 mcg/kg fentanyl ve 5-6 mg/kg tiopental verildi. 1. Grupta halotan + 0.5 mg/kg atrakuryum, 2. Grupta sevofluran + 0.5mg/kg atrakuryum kullanıldı. Nöromüsküler monitorizasyon için TOF- Guard cihazı kullanılarak ulnarsinir- adductor pollicis kası monitorize edildi. Her hastanın kas gevşetici verildikten sonra maksimum blok zamanı (T1 max) , klinik gevşeme süresi T1(25), T2 max, T2(25), T(25), recovery(derlenme=T25-T75) indeksi, ve TOF 70 oranları kaydedildi. Sevofluran grubunda (GrupII) recovery (derlenme) indeksi ve TOF 70 oranları anlamlı olarak daha uzun bulundu.Operasyon sırasında iki grup arasında hemodinamik veriler açısından istatiksel olarak anlamlı fark yoktu. Uygulanan sevofluranın halotana göre atrakuryumun yapmış olduğu nöromüsküler blokta recovery (derlenme) indeksini ve TOF 70 oranını uzattığı görüldü. Literatürde değişik yazarlar değişik metodlar kullanarak inhalasyon ajanları ile nondepolarizan nöromüsküler blokerlerin potansiyalizasyonunu incelemişlerdir. Sevofluranla ilgili literatür sayısı az olmakla birlikte bizim bulduğumuz sonuçlar literatürdeki sonuçlarla uyumluluk gösterdi. Sonuç olarak; sevofluran gibi kısa etkili inhalasyon anesteziğinin kullanıldığı durumlarda gerekli kas gevşetici dozu azaltılarak postoperatif rezidüel kürarizasyon riski azaltılabilir.