Gastrointestinal sistemin postoperatif benign anastomoz darlıklarında endoskopik kesi yönteminin etkinliğinin değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Gastrointestinal sistemin (GİS) cerrahi rezeksiyonlarindan sonra gelişen postoperatif benign anastomoz darlıkları (POBAD) yerleşim yerine göre disfaji, kusma, karın ağrısı, meteorizm, kabızlık gibi semptomlar verir. Tanısı endoskopik ve radyolojik yöntemlerle konulur. Tedavisinde buji veya balon dilatasyonu tercih edilmekle birlikte, endoskopik kesi yöntemide (EKY) başarı ile kullanılabilmektedir. Bu çalışmada; GİS'in postoperatif anastomoz darlıklarında endoskopik dilatasyon tekniklerinden birisi olan EKY'nin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. EKY ile darlıklarına müdahale edilen 12 erkek, 8 kadın toplam 20 hasta çalışmaya dahil edildi. Üst GİS darlıklı hasta sayısı 6 (%30), alt GİS darlıklı hasta sayısı 14 (%70) idi. Tek tedavi seansı ile hastaların 15 (%75)'inde darlığın dilatasyonu sağlanırken 5(%25) hastada birden fazla EKY seansına ihtiyaç duyuldu. Hastaların ortalama izlem süresi 10.65 ± 5.86 (0-25) ay olarak belirlendi. 8 hastada prosedüre bağlı komplikasyon izlendi. Bunların 7'si minör komplikasyon olup tedavi gerekmeden düzeldi. Sadece 1 (%5) hastada ise majör komplikasyon olarak perforasyon gelişti. EKY işlemi sonrası POBAD rekürrensi 5 (%25) hastada oldu. Ortalama rekürrens süresi 3.2 ± 1.30 (2-5) hafta idi. EKY işleminin başarısını etkileyen parametreler: POBAD lümeninin tortuöze olup olması, işlem esnasında komplikasyon gelişip gelişmemesi ve tekli veya çoklu darlık olması olarak saptandı. Sonuç olarak EKY GİS'in basit anastomoz darlıklarının ilk tercihler arasında iyi bir alternatif tedavi olabilir veya ek dilatasyon yöntemi olarak kullanılabilir. Ancak EKY ile ilgili çalışmalardaki hasta sayılarının düşüklüğü, kompleks darlıklardaki uygulama güçlükleri nedeniyle EKY'nin etkinliği konusunda bir sonuca varmak için daha fazla hastayı içine alacak prospektif çalışmaların yapılması gereklidir. The postoperative benign anastomosis stricture (POBAS), which develops following a surgical gastrointestinal system (GIS) resection, results in symptoms such as dysphagia, vomiting, abdominal pain, meteorism and constipation depending on its localization. Even though bougie or ballon dilatation is primarily considered in treatment, endoscopic incision method (EİM) can also be utilized with success. This study intends to evaluate the EİM, which is one of the endoscopic dilatation techniques used in postoperative anastomosis stricture of the gastrointestinal system. A total of 20 (8 female, 12 male) patients were included in this study. None of the patients had any prior endoscopic dilatation treatment and all of them were treated under this study using the EİM. 6 of the patients (30%) inhabited upper GIS stricture; where as the other 14 (70%) had lower GIS stricture. While the dilatation of the stricture was achieved by only one treatment session in 15 of the patients (75%), more than one session of EİM was required in the remaining 5 patients (25%). The average monitoring duration of the patients was determined to be 10.65 ± 5.86 (0-25) months. 8 patients were observed to have complications related to the procedure. 7 of these were minor complications which did not necessitate treatment. Only 1 patient (5%) experienced perforation as a major complication. Recurrence of POBAS after EİM was observed in 5 patients (25%). The parameters which affected the success of the EİM were determined to be: to tortuous lumen of POBAS, development of complications during the procedure and presence of singular or multiple stricture. In conclusion, EİM could be a acceptable alternative for the first choice of treatment in simple gastrointestinal system anastomosis stricture. However, the limited number patients and the difficulties encountered when applying EİM in more complex stricture cases lead us to conclude that more comprehensive prospective studies, involving a much higher number of patients, need to be conducted in order to obtain a certain and conclusive result with respect to the effectiveness of EİM.
Collections