Ailesel Akdeniz ateşi olan çocuklarda subklinik enflamasyon belirteçleri

Abstract

ÖZETAilesel Akdeniz Ateşi olan Çocuklarda Subklinik İnflamasyon BelirteçleriGiriş: Ailevi Akdeniz Ateşi (AAA) tekrarlayan ve kendi kendini sınırlayan ateş ile birlikte karın ağrısı, plevrit, artrit ve erizipel benzeri deri döküntüleri ile karakterize otozomal resesif geçişli bir hastalıktır. Son yıllarda yapılan az sayıdaki çalışmalarda AAA olgularında ataklar arasındaki asemptomatik dönemlerde bile subklinik enflamasyonun devam ettiği bildirilmiştir. Amaç: Çalışmamızda AAA tanısı ile izlenen hastaların kolsişin tedavisi öncesi ve en az 6 ay sonrası atak döneminde ve ataksız dönemde subklinik inflamasyon durumlarının değerlendirilmesi ve elde edilen bulguların MEVF geni mutasyon sonuçlarıyla ilişkisinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Metod: Çalışmaya Tel-Hashomer tanı kriterlerine göre AAA tanısı almış, genetik mutasyon çalışmaları yapılmış ve en az 6 aydır kolşisin tedavisi almakta olan, düzenli aralıklarla izlenen 95 hasta ve 90 sağlıklı çocuk dahil edildi. Kolşisin tedavisi öncesi ve kolşisin tedavisi alırken atak döneminde ve ataksız dönemdeki enflamasyon bulguları ve labaratuvar değerleri ve sağlıklı çocukların rutin kontrolleri sırasında bakılan laboratuvar değerleri hemoglobin (Hb), beyaz küre sayısı (BK), fibrinojen, C-reaktif protein (CRP), ortalama trombosit hacmi (OTH), nötrofil trombosit oranı (NLO), trombosit lenfosit oranı (PLO), eritrosit dağılım hacmi (RDW) retrospektif olarak kaydedildi. Hastalar hastalık ciddiyetine göre, MEVF geninde mutasyon taşıma durumuna göre ve MEVF geninde M694V mutasyonunu taşıma durumuna göre gruplandırıldı. Hastaların ve sağlıklı çocukların demografik bilgileri ve laboratuvar bulguları istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Hasta grupları yine kendi içinde demografik bilgileri ve laboratuvar bulguları açısından istatistiksel olarak karşılaştırıldı.Sonuçlar: Çalışmaya 2-17 yaş arasındaki 95 AAA hastası (kız/erkek: 1,06) ve 90 sağlıklı olgu (kız/erkek: 0,87) dahil edildi. AAA tanısında gecikme süresi ortalama 23 ay idi. Hastaların çoğunda orta şiddette hastalık bulguları mevcuttu. Kolşisin tedavisi başlandıktan sonra AAA atak süresinde ve sıklığında azalma olduğu belirlendi. Kolşisin tedavisi öncesi ve kolşisin tedavisi alırken ataksız dönemde değerlendirilen hastalar ile sağlıklı çocuklar arasında sırasıyla OTH, RDW değerleri ve NLO açısından ve Hb ve NLO açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. Hastaların kolşisin tedavisi öncesi ataksız döneminde ve kolşisin tedavisi alırken ataksız döneminde bakılan Hb, CRP, BK, OTH, RDW ve fibrinojen değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu. Sağlıklı çocuklar ile kolşisin tedavisi öncesi ataksız dönemde MEVF geninde homozigot M694V mutasyonu taşıyan hastalar arasında Hb değeri açısından ve sağlıklı çocuklar ile kolşisin tedavisi altında ataksız dönemde MEVF geninde M694V homozigot mutasyon taşıyan hastalar arasında RDW değeri, PLO ve NLO açısından istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu. M694V homozigot mutasyonu olan hastaların kolşisin tedavisi öncesi ataksız dönemde bakılan Hb ve RDW değerleri ve kolşisin tedavisi alırken ataksız dönemde bakılan Hb, CRP ve RDW değerleri, M694V mutasyonu taşımayan AAA hastaların değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede farklıydı. Tartışma: RDW düzeyi ve NLO, AAA şüphesi ile başvuran hastalarda tanının desteklenmesinde ve kolşisin tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesinde kullanılabilecek basit, ucuz ve kolay ulaşılabilir belirteçlerdir. Anahtar Kelimeler: Ailesel Akdeniz Ateşi, çocuk,subklinik inflamasyon, M694V mutasyonu

ABSTRACTSubclinical Inflammation Markers in Children with Familial Mediterranean FeverIntroduction:Familial Mediterranean Fever (FMF) is an autosomal recessive disorder characterized by recurrent and self-limiting fever with abdominal pain, pleuritis, arthritis and erysipel like skin rashes. Studies conducted in recent years have reported that subclinical inflammation continues even during asymptomatic episodes of in FMF cases.Purpose: The aim of this study was to evaluate subclinical inflamation status in children with FMF during attack period and attack-free period prior to initiation of colchicine andwhile receiving colchicine and to determine if there is a relation of subclinical inflammation to MEFV gene variations.Method: The study comprised children with FMF diagnosed according to Tel-Hashomer criteria who were receiving colchicine at least for the last 6 months and followed up regularly and whose genetic testing was studied and healthy children. The data regarding demographic features, symptoms, MEVF gene mutations and laboratory findings hemoglobine (Hb), white blood cell count (WBC), fibrinogen, C-reactive protein (CRP), mean thrombocyte volume (MPV), neutrophil lymphocyte ratio (NLR), platelet lymphocyte ratio (PLR), red cell distribution width (RDW) of patients during attack period and attack-findings of healthy children performed during routine visits were recorded. The FMF patients grouped according to disease severity scores and to the presence of the M694V mutation. The demographic features and laboratory findings of whole FMF gorup, FMF subgroups, and control group were compared statisticallyfree period prior to initiation of colchicine andwhile receiving colchicine and laboratory.Results: The study comprised 95 chidren with FMF (girl/boy: 1,06)and 90 healthy children (girl/boy: 0,87), aged between 2-17 years. There was a 23 months delay in diagnosis. Most of the patients had moderate disease. Colchicine reduced the frequency and duration of attacks in FMF patients. There was a statistically significant difference between healthy children and FMF patients in attack-free period prior to initiation of colchicine for MCV, RDW and NLR and between healthy children and FMF patients in attack free period while receiving colchicine for Hb and NLO, respectively. A statistically significant difference was found for Hb, CRP, WBC, MCV, RDW and fibrinogen levels measured during attack free periods of FMF patients prior to initiation of colchicine and while receiving colchicine. There were statistically significant differences for Hb between healthy children and M964V homozygous patients during attack free periods prior to initiation of colchicine and for RDW, NLR and PLR between healthy children and M964V homozygous patients while receiving colchicine. The Hb and CRP levels of M964V homozygous patients measured during attack free period prior to initiation of colchicine and the Hb and CRP levels and RDW of M964V homozygous patients measured during attack free period while receiving colchicine differed significantly from those of FMF patients without M694V mutation measured during similar periods, respectively. Discussion:The follow up of RDW and NLR measures which are cost effective, simple and easily accessible markers may help to support the diagnosis of FMF and to evaluate the effectiveness of colchisine in FMF patients.Keywords: Familial Mediterranean Fever, child, subclinical inflammation, M694V