Over ve endometrium kanserlerinde mutant p53 geninin insidansı ve prognostik önemi

Abstract

ÖZET 1987 - 1994 yılları arasında GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Servisi Polikliniklerine müracaat eden, tanı ve tedavi amacıyla uygulanan cerrahi prosedürlerle elde edilen doku örneklerinin histolojik tanılan normal endometrium, adenomatöz endometrial hiperplazi, endometrium kanseri, normal over, fonksiyonel over kisti, benign ovarian tümör ve over kanseri olan 103 hasta bu tez çalışmasına dahil edidi. Bu hastalar önce iki ana gruba ayrıldılar. Birinci grupta normal endometrium, benign ve malign endometrial patalojiler mevcut idi (Normal endometrium 11 adet, endometrial adenomatöz hiperplazi 8 adet, endometrium kanseri 30 adet). İkinci grupta ise 10 adet normal over, 8 adet fonksiyonel over kisti, 12 adet benign over tümörü, 32 adet over kanseri mevcut idi. Her iki gruptaki tüm hastalar sürvileri ve klinik bulguları açısından retrospektif olarak incelemeye tabii tutuldular. Bu hastaların Pataloji Anabilim Dalı arşivindeki parafınize doku bloklarında immünohistokimyasal metod ile, p53 genindeki mutasyonun bir ifadesi olan, mutant proteine ait tutulum araştırıldı. Her iki grupta, normal ve benign patalojili doku örneklerinin hiçbirisinde p53' e ait tutulumu gözlemedik. Ancak endometrium kanserlerinde, erken evrelerde (Evre I + II), % 15, ileri evrelerde (Evre III + IV) % 70 oranında, tüm endometrium kanserli grup ele alındığında da % 33.3 oranında p53' e ait tutulum saptadık. Over kanserlerinde ise p53' e ait tutulum % 50 oranında gerçekleşti. Bu oran erken evrelerde (Evre I + II) % 36. 3, geç evrelerde (Evre III + IV) ise % 57.14 oranında idi. Her iki kanser türünde de hastaların sürvileri incelendiğinde, p53' e ait tutulumun survive etkisi olduğunu tespit edemedik. Sonuç olarak, p53' e ait tutulum ve p53 geni mutasyonu malign davranış biçimi ile ilişkilidir, ancak over ve endometrium kanserlerinde hastaların sürviyi üzerine etkili olmayıp, prognostik bir anlam taşımamaktadır. 43

SUMMARY We examined tissue specimens from 103 patients who underwent primary surgical therapy or diagnostic surgical procedures at GATA Haydarpaşa Military Hospital Department of Gynecology and Obstetrics and who also has histologically normal endometrim, endometrial adenomatous hyperplasia, endometrial cancer, normal ovarian tissue, functional ovarian cyst, benign ovarian tumour and ovarian cancer between 1987 - 1994. These patients separeted two main groups. First group included 8 normal endometrium, 11 adenomatous hyperplasias, 30 endometrial cancers. Second group included 10 normal ovarian tissue, 8 functional ovarian cyst, 12 benign ovarian tumours and 32 ovarian cancers. We evaluated all the patients at two groups retrospectively for their clinicopathologic characteristices and survival rates. We selected the paraffin - embedded blocks from pathology archives at GATA Haydarpaşa Military Hospital Department of Pathology and examined by using a immunohistochemical method to determine the mutated p53 protein which is a highly sensitive indicator of p53 mutation. There were no staining at both groups which have histologically normal and benign features. But in endometrium cancers, for FIGO stage I and II (Early stages), 15 % of the tissue specimens and in stage III and IV (Advanced stages) 70 % of the tissue specimens was immunostained for p53. In all endometrial cancers 33 % of the tissue specimens stained for p53. In patients with ovarian cancer, immunostaining was positive in 50 % of the patients. In early stage cancer for FIGO stage I and II 36.3 % of the specimens and in advanced stages (Stage III and IV) 57.14 % of the specimens stained for p53. In both ovarian and endometrial cancers there were no correlation between p53 immunoreactivity and survival. This study shows that immunostaining for p53, which is a highly sensitive indicator of p53 mutations in cells, is related to malignancy but there is no significant relationship between p53 mutation and survival, therefore p53 immunoreactivity does not have a prognostic role in patients with endometrial and ovarian cancer. 44