İsofluran ve enfluran ile anestezi uygulamasında metabolik etkilerin karşılıklı incelenmesi

Abstract

ÖZET Modern anestezi pratiğinde ensık kullanılan inhalasyon ajanları isofluran ve enflurandır. Çalışmamızda inhalasyon ajanları ile anestezi uygulanan olgularda, karaciğer, böbrek fonksiyonları ile karbonhidrat.yağ ve protein metabolizmasındaki olası değişiklikleri belirlemeyi amaçladık. Çalışmaya inguinal herniorafi operasyonu uygulanan, ASA I grubu herhangi bir metabolik ve endokrin hastalığı bulunmayan, ilaç kullanmayan 40 olgu dahil edildi. Premedikasyon uygulanmadan Grup I (n=20) olgulara isofluran ve Grup II (n=209 olgulara enfluran ile anestezi indüksiyonu ve idamesi sağlandı. Bu olgulardan kan örnekleri alınarak SGOT.SGPT.GGT, PZ, total protein, albumin, direkt-indirekt bilirubin, kollesterol, trigliserit.üre, kreatinin.sodyum, potasyum, glisemi, insulin, c- peptid ve kortizol düzeyleri çalışıldı. Sonuçlar Student's-t istatistik testi ile değerlendirildi ve p<0.05 anlamlı olarak kabul edildi. Çalışma sonuçlarının iki grup arasında karşılaştırılmasında verilerin hiçbirinde istatistiksel anlamlı sonuç elde edilmedi. Ancak gruplar kendi içlerinde kontrol düzeylerine göre değerlendirildiğinde ; glukoz, insülin, c-peptid ve kortizol düzeylerinde istatistiksel anlamlı değişiklikler saptandı. Her iki grupta da PZ'nında meydana gelen uzama istatistiksel anlamlı olmamakla birlikte dikkat çekici olarak değerlendirildi. İsofluran ve enfluran fiziksel olarak stabil molekül yapıları sayesinde biotrasnformasyona dirençlidirler. Karaciğerde oksidatif yolla metabolize edilirler ve hepatotoksik etkisi olmadığı bilinen metabolitler oluştururlar. %95 oranında akciğer yoluyla değişmeden ve az birkısımlarıda üriner metabolit olarak atıIırlar.Florürlü anesteziklerin parçalanması sonucunda oluşan inorganik fluorid bileşiklerinin nefrotoksik etkisi olduğu bilinmektedir. Ancak ne isofluran ne $ enfluran için böyle bir etki gösterilmemiştir, buda çok düşük düzeyde metabolize olmalarına bağlanmıştır. Sonuç olarak çalışma bulgularımızın ve literatür bilgilerinin ışığında isofluran ve enfluranın hepatik ve renal hastalığı olan olgularda bile güvenle kullanılabileceği kanısına vardık.

SUMMARY EVALUATING OF METABOLIC EFFECTS IN ANAESTHESIA PRACTICE WITH ISOFLURANE AND ENFLURANE Isoflurane and enflurane are inhalation agents used in the modern anaesthesia practise. In our study we aimed to determine the probable changes in liver and renal functions and in carbonhydrate, fat and protein metabolism. In patients anaesthesied with these inhalation agents. 40 patients.ASA I, who had no endocrine and metabolic disease, got no medication and underwent inguinal hernioraphy operation were included in this study. Without any premedication anaesthesia induction and maintenance were provided with isoflurane in Group I (n=20) and with enflurane in Group II (n=20). SGOT, SGPT, GGT, PT, total protein, albumin, conjugated and unconjugated bilirubin, cholesterol, trigliserid, urea, creatinin, sodium, potassium, glukose, insulin, c-peptid and Cortisol levels were studied in blood speciments taken from these patients. Results were evaluated according to the student's-t test. p<0.05 was accepted as reliable. No statistically significant differences were determined in companing the results of two groups. But statistically reliable differences were determined in glucose, insulin, c- peptid and Cortisol levels as compared to their control levels. In both groups increase in PT was noticeable although it was not statistically reliable. Isoflurane and enflurane are resistant to biotransformation because of their physically stable molecular structure. They are metabolised in liver by oxidation and metabolites known as non hepatotoxic are formed. They are eliminated wia lugs as a rate of 95% and a little part of them are excreated as urinary metabolites. Nefrotoxic effect of inorganic fluoride compaunds formed from the degranulation of anaesthetics whic contain fluorides are known. But no such effect had been shown for both isoflurane and enflurane. This had been atribuited to their very low metabolization rates. As a result, in the light of literature knowledge and the data of our study, we concluded that isoflurane and enflurane cauld be used with safety even in patients with renal and hepatic disease.