Postoperatif intraabdominal yapışıklıklar ve anastomotik yara iyileşmesi üzerine Disodyum Kromoglikat'ın etkisi

Abstract

ÖZET Bu deneysel çalışmada, bir mast hücre stabilizatörü olan disodyum kromoglikat'ın intraabdominal adezyonlar ve anastamoz iyileşmesi üzerine etkilerini araştırmak üzere, her grupta 19 adet rat bulunan 2 grup halinde toplam 38 adet rat kullanıldı. Tüm ratlara çekal travma ve intestinal anastamoz uygulandı. Kontrol grubuna ilaç verilmedi. Çalışma grubunda preoperatif 30 dakika önce ve peroperatif inraabdominal disodyum kromoglikat solüsyonu 10 mg/kg dozunda verildi. Postoperatif 7. gün tüm denekler sakrifiye.edildikten sonra adezyonlar makroskobik olarak puanlandırıldı ve histolopatolojik değerlendirmeleri yapıldı. Histopatolojik olarak omentum ile anastamoz hattı arasındaki yapışıklık bölgesinden alınan biyopsi materyallerinde mezotelyal proliferasyon ve nekroz; çekumdan alınan biyopsi materyallerinde submukozada kalınlaşma, inflamasyon, fıbrozis ve kapiller proliferasyon saptandı. Anastamoz iyileşmesi, patlama basıncı ile değerlendirildi ve mast hücre degranülasyonuna her gruptan 4 deneğin çekumlarından alınan biyopsi materyalleri üzerinde eletronmikroskobu ile bakıldı. Gruplar arası istatistiksel karşılaştırma yapıldı. Tüm deneklerde anastamoz hattında omental yapışıklık gözlendi. Adezyonlar yönünden disodyum kromoglikat verilen grupta, kontrol grubuna göre ileri derecede anlamlı fark bulundu (U=66, PO.005). Adezyonlan önlemede disodyum kromoglikat'ın yararlı bir ajan olduğu, ancak anastamoz iyileşmesi üzerine herhangi bir etkisinin olmadığı gözlendi (U=172.5, P>0.05). Disodyum kromoglikat'ın mast hücresinde stabilizasyonu arttırması anlamlı bulundu (Rölatif risk=0.47 disodyum kromoglikat kullananlarda degranülasyon daha az; ODDS oranı= disodyum kromoglikat kullanmayanlarda 4.1 kat fazla degranülasyon saptanmıştır.).

SUMMARY The effect of disodium cromoglycate on intraabdominal adhesions and the healing of anastomotic wound healing. In this experimental study, totally 38 rats in two groups, each containing 19 rats, were applied in order to analyse the effects of disodium cromoglycate, a mast cell stabiliser, on the intraabdominal adhesions and the healing of anastomosis. Intestinal anastomosis were done after the cecal trauma on all rats. No drug was used in control group. In the study group, 10 mg/kg disodium cromoglycate was given preoperative^ 30 minutes before the operation and peroperatively. On the 7th postoperative day all rats were sacrified, the adhesions were scored macroscopically and evaluated histopathologically. Histopathologically, mesothelial proliferation and necrosis were found on the biopsy materials taken from adhesion area between omentum and anastomosis line and submucosal thickening, inflammation, fibrosis and capillary proliferation was seen on the cecal biopsy materials. The healing of the anastomosis is evaluated by blastic pressure and mast cell degranulation is examined by looking biopsy materials from the cecums of 4 rats in each group, through an electron microscopy. Statistical correlation was made between the groups. Omenthal adhesions on the anastomosis line was observed on all test subjects. Considering adhesions, there was a significant difference in the group that was given disodium cromoglycate in comparison to the control group (U=66, P<0.005). It was pointed out that disodium cromoglycate was a useful agent to prevent adhesions, but had no effect on healing anastomosis (11=172.5, P>0.05). The increase of stabilisation in mast cell was thought to be meaningful (Relative risk=0.47,degranulation is much less when disodium cromoglycate is used; and ODDS ratio= degranulation is 4.1 times greater in ones who did not have disodium cromoglycate. 37