Diyabetik ratlarda Oktreotid`in diyabet komplikasyonlarına etkisi

Abstract

VI. ÖZET Bizim çalışmamızda alloksan ile diyabetik yapılmış ratlarda, nondiyabetik hayvanlarla karşılaştırmalı olarak renal hipertrofi, üriner protein atılımı ve kreatinin klirensi üzerine Oktreotidin uzun süreli etkileri araştırıldı. Bu çalışma için diyabetik ratların bir grubuna günde iki kez 2,5 mikrogram subcutan oktreotid enjeksiyonu yapılarak 3 ay takip edildi. Diyabetik olmayan sağlam grupla diyabetik kontrol grubundaki hayvanlar referans olarak alındılar. Bütün hayvanlar çalışma boyunca aylık ağırlık ve glisemi takibine alındı. 3 ay sonra hayvanların sol böbrek ağırlıkları ölçülerek fraksiyone böbrek ağırlıkları (yaş böbrek ağırlığı/vücut ağırlığı) tespit edildi. Oktreotid alan tedavi grubu (DO) (1,96 ± 0,23) ile karşılaştırıldığında FKW sağlam (S) grupta (1,24 ± 0,05) anlamlı oranda düşük ve diyabetik kontrol (DP) grubunda (2.74 ± 0.17)anlam!ı oranda yüksek tespit edilmiştir.(P< 0,05) Kreatinin klirensi 45. ve 90. günlerde tespit edilmiş olup ilk 45 günde DP grubuna göre (1,05 ±0,1), DO grubunda (0,75 ± 0,06) ve sağlam grupta (0,56 ± 0,09) anlamlı oranda düşüklük tespit edilmiştir (P< 0,05). Ancak 90. günde ise gruplar arasında kreatinin klirensinde anlamlı fark bulunmamıştır. 24 saatlik idrarda protein atılımı ise ilk 45 günde DP grubunda (1000,45 ± 392,38) sağlam gruba (236 ± 36,59) göre anlamlı oranda yüksek tespit edilmiştir(P< 0,05). Oktreotid alan grupta da proteinüri değerlerinde hafifçe ve anlamlı olmayan derecede azalma saptanmıştır. 90. günde ise DO grubunda (784,09 ± 131,4) proteinüri değerlerinde DP grubu (452,6 ± 137,91) ve sağlam gruba (193,5 ± 32,82) göre anlamlı artış tespit edilmiştir. (P< 0,05) 3 ay sonra hayvanlarda yapılan histopatolojik incelemede tüm diyabetik hayvanlarda glomerüler hipertrofiyi gösteren glomerüler kapiller artışı gözlenmiştir.Aynı zamanda her iki diyabetik grupta bazı hayvanlarda tubül epitelinde glikojen birikimi saptanmıştır. Fakat oktreotid tedavisi alan grupta diyabete bağlı bu değişikliklerde belirgin gerileme saptanamamıştır. Sonuç olarak günde 5 mikrogram dozunda oktreotid uygulaması diyabetik ratlarda 3 ayda böbrek ağırlığındaki artışı engellemiş fakat üriner protein atılımını, kreatinin klirensindeki artışı ve histopatolojik değişiklikleri azaltmakta yetersiz kalmıştır. 42

VII. SUMMARY In our study, we investigated the long-term effects of octreotide on renal hypertrophy urinary protein excretion and creatinine clearance in alloksan induced diabetic and nondiabetic rats comperatively. In order to perform this study a group of diabetic rats were treated with two daily subcutaneous injections of octreotide (2x2,5mikrogram) for 3 months. Untreated diabetic and nondiabetic animals were used as reference groups. The body weights and glicemia levels of all animals were followed-up throughout the study period. After three months, left kidneys of the animals were weighted and fractional kidney weights (FKW)(wet kidney weight/body weights) were estabilished. When compared to octreotide treated diabetic group (DO) (1,96±0,23), normal control rats (S) (1,24±0,05) showed a lower FKW (P < 0,005) and the FKW value of nontreated diabetics (DP) (2,74± 0,17) were significantly higher (P< 0,05). Creatinine clearance values were calculated at 45th and 90th days and at the 45th day DO (0,75± 0,06) and S (5,56± 0,09) groups showed significantly lower creatinine clearance values when compared to DP group (1,05± 0,1) (P<0,05 respectively). However at the 90th day no significant change in creatinine clearance was observed among all groups. At the 45th day 24 hour urine protein excretion was significantly higher in DP group (1000,45± 392,38) when compared to S group (236± 36,59) (P<0.005). Proteinuri levels were slightly but not signicantly decreased at octreotide treated group. Proteinuri levels of DO group (784,09±131,4) at 90th day were significantly higher when compared to DP (452,6+137,91) and S (193,5±32,82) group. (P< 0.05 respectirely). After three months histopathologic examination of all diabetic animals showed glomerular capillary increase which indicated glomerular hypertrophy. At the same time tubulus epitelial glycogen deposits were observed in some animals of both diabetic groups. But no significant decrease in changes related to diabetes were observed in the octreotide treated group. In conclusion, 5 microgram/day octreotide administration to diabetic rats for 3 months prevents renal weight increase but this treatment was insufficient to decrease the histopothologic changes, urinary protein excretion and increased creatinin clearence. 43