Hipokalorik mikst diyet ve deksfenfluramin tedavisinin eş zamanlı kullanımının insülin direncine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Bu çalışma obezlerde kilo kaybının insülin direncine olan etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla 25-51 yaşları arasındaki 13 obez hastada (10 kadın 3 erkek) hipokalorik mikst diyet ve desfenfluramin eş zamanlı olarak 90 gün müddetle kullanımı ile ortalama % 13 kilo kaybı sağlandı. Hastaların tedavi öncesi ve sonrası dönemlerinde bel kalça oranlan, açlık glukoz düzeyleri, açlık insülin düzeyleri, öglisemik hiperinsülinemik klemp tekniğinden yararlanılarak saptanan glukoz kullanım hızları (`M`) değeri, oral glukoz tolerans testinde 2. saat glisemi düzeyleri saptandı. Bu parametrelere ait tedavi öncesi ve sonrası değerler karşılaştırıldı. Kilo verme ile obezlerin bel kalça oranlarının azaldığı, açlık glukoz ve insülin seviyelerinde düşüş olduğu, `M` değerlerinin iyileştiği ve bu değişikliklerin istatistiki olarak anlamlı olduğu saptandı. Oral glukoz tolerans testinde 2. saat glisemi düzeylerinde de iyileşme olduğu ancak bunun istatistiki olarak anlamlı düzeyde olmadığı belirlendi. Sonuç olarak obezlerde kilo kaybı glikoz metabolizması ve bel kalça oranı üzerine faydalı etkilere sahip gözükmektedir. 32 SUMMARY This study was performed to investigate the effects of weight loss on insulin resistance in obese subjects. Thirteen obese patients (10 females, 3 males), aged between 25 and 51 years, were fed with hypocaloric diet and also dexfenfluramine was administered simultaneously during a 90-day period. At the end of this period, approximately 1 3 % reduction in their weights was obtained. In pre and post treatment periods of the patients, their waist-to-hip ratios, fasting blood glucose and insulin levels, glucose uptake rates (M values, by using euglycemic, hyperinsulinemic clamp technique) and 2-hour blood glucose levels in oral glucose tolerance test were determined. Pre and post treatment values of these parameters were compared. Reductions in the waist-to-hip ratio, fasting blood glucose level, fasting blood insulin level and an increase in M values were accompanied to weight loss, all of which were statistically significant. There was an improvement in 2-hour blood glucose levels but this was not a statistically significant reduction. In conclusion, it seems that weight loss has benefical effects on glucose metabolism and waist-to-hip ratio in obese patients. 33
Collections