Renal replasman tedavisi görmeyen kronik böbrek yetmezlikli hastalarda renal osteodistrofi

Abstract

ÖZ ET Kronik renal yetmezlikli hastalarda renal osteodistrofıyi saptamada invaziv olmayan yöntemlerin değerinin araştırıldığı bu çalışmaya henüz sürekli diyaliz programına alınmamış 20 kronik renal yetmezlikli erkek hasta alındı. Hastaların tümüne transiliyak kemik biyopsisi uygulandı. Serum kalsiyum, fosfor, total alkalen fosfataz, parathormon ve alüminyum seviyeleri ölçüldü. Hastaların pelvis, el ve klavikula grafıleri elde edildi. Biyopsi sonuçlarına göre 6 hastada (%30) osteitis fıbroza, 1 hastada (%5) hafif üremik kemik hastalığı ve 1 hastada (%5) ise mikst üremik kemik hastalığı saptandı. Biyopside renal osteodistrofı saptanan 8 hasta (A) ile saptanmayan 12 hasta (B) iki grup halinde ayrıldı. Bu iki grup birbiriyle biyokimyasal parametreler açısından kıyaslandı. Radyografık tetkiklerin renal osteodistrofıyi ortaya koymadaki yerini belirlemek için sensitivite, spesifısite ve pozitif tahmin değerleri hesaplandı. A ve B grupları arasında serum kalsiyum, fosfor ve total alkalen fosfataz seviyeleri bakımından fark bulunmadı. Serum parathormon seviyeleri A grubunda, serum alüminyum seviyeleri ise B grubunda diğer gruba göre anlamlı yüksekti. Radyografık incelemeler arasında ise en yüksek sensitivite (%87.5) spesifısite (%33) ve pozitif tahmin değeri (%46) pelvis grafısine aitti. Sonuçta; henüz sürekli diyaliz programına alınmamış kronik renal yetmezlikli hastalarda serum kalsiyum, fosfor ve total alkalen fosfataz seviyelerinin renal osteodistrofıyi belirlemede faydalı olmadığı görüldü. Sonuçlar serum parathormon seviyelerinin hiperparatiroidizmle ilişkili renal osteodistrofıyle, serum alüminyum seviyelerinin ise düşük dönüşümlü kemik lezyonlarıyla ilişkili olabileceğini telkin etmektedir. Renal osteodistrofıyi saptamada seçilecek radyografık inceleme türü olarak pelvis grafısi tercih edilebilir ancak radyografık incelemelerde yüksek oranda yanlış pozitif sonuçlara rastlanabilir. 22

SUMMARY DIAGNOSIS OF RENAL OSTEODYSTROPHY IN NON-DIAL YZED CHRONIC RENAL FAILURE PATIENTS Twenty male nondialyzed chronic renal failure patients were included into the study to investigate the value of noninvasive methods in diagnosis of renal osteodystrophy.Transiliac bone biopsy was performed in all patients. Serum calcium, phosphorus, total alkaline phosphatase, parathyroid hormone and aluminum levels were determined. Pelvis, hand and clavicle plain radiographs were also obtained. On the examination of bone biopsy specimens, osteitis fibrosa in 6 patients(%30), mild uremic bone disease in 1 patient (%5) and mixt uremic bone disease in 1 patient (%5) were detected. Patients were groupped as A (8 patients with renal osteodystrophy findings on bone biopsy) and B ( 12 patients without renal osteodystrophy findings on bone biopsy). These two grups were compared with each other in regard of biochemical parameters. Serum calcium, phosphorus and total alkaline phosphatase levels did not show differences between two groups. However, serum parathyroid hormone levels in group A and serum aluminum levels in group B were significantly higher compared to other group. Among the radiographic examiations pelvis radiographs had highest sensitivity (% 87.5) spesificity (%33) and positive predictive value (% 46). In conclusion; it is considered that serum calcium, phoshorus and total alkaline phosphatase levels are not useful in predicting renal osteodystrophy in non-dialyzed chronic renal failure patients.The results suggest that serum parathyroid hormone and aluminum levels may have an association with hyperparathyroidism related renal osteodystrophy and low turnover bone lesions, respectively. Pelvis radiography may be the choice of radiographic examination to detect renal osteodystropy in these patients but one should keep in mind that this method may yield high rate of false positive results. 23