Trakea rekonstrüksiyonunda greftlerin karşılaştırılması (Deneysel çalışma)

Abstract

ÖZET Yakın zamanlara kadar bir çok klinik ve deneysel çalışma yapılmasına rağmen henüz trakea rekonstrüksiyonu konusunda tatmin edici bir sonuca ulaşılamamıştır. Trakeanın segmental defektlerinin rekonstrüksiyon yöntemleri 4 grupta incelenmektedir. Bunlar; (1) primer uç-uca anastomoz, (2) homolog veya allogreftlerle rekonstrüksiyon (3) otojen doku greftlerinin kullanılması (4) prostetik greftlerle rekonstrüksiyon olarak sınıflandınlabilir. Bu çalışma, trakeal rekonstrüksiyon yöntemlerini karşılaştırmalı olarak inceleme amacıyla yapılmıştır. Trakea rekonstrüksiyonlanndan sonra trakeal iyileşme 3 gruba ayrılan 30 tavşan üzerinde çalışılmıştır. Birinci grupta uç-uca anastomoz uygulanmıştır. İkinci grupta protez olarak vasküler dakron greft kullanılmış ve üçüncü grupta ise makromolekül saklama solüsyonu içinde bekletilen bir homolog greft kullanılmıştır. Sakrifıkasyon veya ölümü takiben trakeal anastomoz bölgesinin makroskopik, mikroskopik incelemeleri ve trakeal iç çap ölçümleri yapılmıştır. Sonuç olarak; özellikle kısa segmentli trakeal rekonstrüksiyonlarda uç-uca anastomoz yöntemi en seçkin ve akılcı yöntemdir. Anastomoz bölgesinde yabancı cisim granülasyon dokusu oluşumu ve respiratuar epitelin greft içine ilerlememesi özellikle uzun segmentli trakeal rekonstrüksiyonlarda vasküler dakron greftin uygun olmayacağını göstermiştir. Denek grubumuzda homolog greftlerle yapılan trakeal rekonstrüksiyonlarda kısa süreli takiplerde önemli bir sorun ile karşılaşılmamıştır. Revaskülarizasyon sorunları aşıldığında homolog greftler gelecek için umut verici gözükmektedir. 43

SUMMARY The Comparison of Grefts in Tracheal Reconstruction (An Experimental Study) Extensive experimental and clinical investigations which were recently reviewed failed to produce a satisfactory tracheal replacement. Reconstruction of segmental defects of trachea might be classsified as (1) primary end-to-end anastomosis, (2) replacement by tracheal homolog graft or allograft, (3) replacement by autogeneous tissue graft and (4) replacement by prosthesis. This study was made to evaluate the methods of tracheal reconstruction. The tracheal healing after the tracheal reconstruction was studied in three groups of 30 rabbits. An end-to-end anastomosis was performed in the first group. A vascular dacron graft was used in the second group and homolog tracheal graft which preserved in a macromolecule solution, was used in the third group. The macroscopic and microscopic examinations and the measurements of tracheal lumen were assesed at the time of death or sacrification. As a result; When small segments are involved, the primary end-to-end anastomosis is the ideal procedure for tracheal reconstruction. The granulation tissue formation at the anastomosis and the lack of respiratory epithelial ingrowth across the graft makes the dacron unsuitable for long-segment tracheal reconstruction. The replacement of trachea by homolog graft is satisfactory but this should be evaluated for revascularization and the long term survival. 44