İnatçı diyabetik makula ödeminde intravitreal bevacizumab enjeksiyonunun etkinliği

Abstract

AMAÇ: inatçı diyabetik makuler ödemde (DMÖ) intravitreal bevacizumab enjeksiyonunun etkinlik ve güvenilirliğini değerlendirmek.PLAN: Müdahaleli, ardısık, randomize, kontrolsüz, ileriye dönük klinik çalısma.GEREÇ VE YÖNTEM: İnatçı DMÖ olan ve intravitreal bevacizumab enjeksiyonu yapılan 62 hastaya ait 89 göz çalısmaya alındı. Tüm gözlere klinik takiplerine göre 1–3 defa intravitreal bevacizumab enjeksiyonu (1.25 mg/0.05 ml) uygulandı. Hastalara en iyi düzeltilmis görme keskinliğinin (GK) muayenesi, biyomikroskopik muayene, göz içi basıncı (GİB) ölçümü, arka segment muayenesi, floresein anjiyografiyi (FA), optik koherens tomografisi (OCT) ve fundus fotoğrafı dahil tam bir göz muayenesi yapıldı.BULGULAR: Ortalama GK tedavi öncesi 1.04 ± 0.08 iken, tedavi sonrası dördüncü haftada 0.90 ± 0.06, sekizinci haftada 0.88 ± 0.07 ve on ikinci haftada 0.94 ± 0.08 logMAR idi. Ortalama GK dördüncü ve sekizinci haftada anlamlı düzelme gösterdi, on ikinci haftada ise istatistiksel olarak anlamlı olmasa da arttı. Ortalama fovea merkez kalınlığı (FMK) tedavi öncesi 352.8 ± 154.7 μm iken, tedavi sonrası dördüncü haftada 301.5 ± 131.9 μm, sekizinci haftada 302.6 ± 113.4 μm ve on ikinci haftada 326.3 ± 171.7 μm idi. FMK'da baslangıca göre dördüncü, sekizinci ve on ikinci haftada anlamlı azalma tespit edildi. Takip süresince ortalama GĐB'de baslangıca göre anlamlı değisiklik gözlenmedi, sadece bir hastada ciddi görmeyi tehdit edici komplikasyon (enfeksiyöz endoftalmi) olustu ve hiçbir ciddi sistemik yan etki saptanmadı.SONUÇ: Diyabetik retinopatiye sekonder makula ödemi olan gözlerde bevacizumabın off label kullanımı GK'i arttırmakta ve artmıs FMK'ı azalmaktadır. Her ne kadar kontrol grubu olmasa da intravitreal bevacizumab inatçı DMÖ'de ek tedavi olarak düsünülebilir.

PURPOSE: To evaluate the efficacy and the safety of intravitreal bevacizumab enjection for refractory diabetic macular edema (DME).DESIGN: Interventional, consecutive, randomized, uncontrolled, prospective study.METHODS: Eighty-nine eyes of 62 patients who underwent intravitreal bevacizumab injection for refractory DME were included in this study. Intravitreal injections of bevacizumab (1.25 mg/0.05 ml) were performed in all eyes according to clinical situation and patients underwent complete eye examination, including determination of best-corrected visual acuity (VA), slit-lamp examination, intraocular pressure (IOP) measurement, stereoscopic fundoscopy of macula, fluorescein angiography (FA), optical coherence tomography (OCT) and fundus photography.RESULTS: Mean VA was 1.04 ± 0.08 logMAR at baseline. After the treatment, the VA was 0.90 ± 0.06 logMAR at four weeks, 0.88 ± 0.07 logMAR at eight weeks and 0.94 ± 0.08 logMAR at twelve weeks. Mean VA improved significantly at 4th and 8th posttreatment week. It also improved at 12th week but the result was not statistically significant. Mean foveal thickness (FT) was 352.8 ± 154.7 μm, 301.5 ± 131.9 μm at four weeks, and 302.6 ± 113.4 μm at eight weeks and 326.3 ± 171.7 μm at twelve weeks. Significant reductions in CFT at 4th, 8th and 12th week from baseline were detected. During the follow-up period, any significant change in the mean IOP was not observed, only one serious vision-threatening complication, infectious endophthalmitis was encountered. No serious systemic adverse events were detected.CONCLUSION: In eyes with macular edema secondary to diabetic retinopathy, visual acuity was increased and increased central foveal thickness was decreased by the off label use of bevacizumab. Although there is no control group in the study, intravitreal bevacizumab could be thought as adjunct treatment for refractory DME.