Subklinik keratokonus olgularında korneanın topografik, tomografik, topometrik, dansitometrik ve aberrometrik özelliklerinin pentacam HR sistemi ile değerlendirilmesi

Abstract

Subklinik Keratokonus Olgularında Korneanın Topografik, Tomografik, Topometrik, Dansitometrik ve Aberrometrik Özelliklerinin Pentacam HR Sistemi İle DeğerlendirilmesiAmaç: Bir gözünde klinik keratokonus diğer gözünde subklinik keratokonus saptanan olgularda Pentacam HR görüntüleme sistemi ile korneanın topografik, tomografik, topometrik, dansitometrik ve aberrometrik değerlendirilmesi ve bu değerlerin normal korneaların verileri ile karşılaştırılması amaçlanmıştır.Gereç – Yöntem: Sağlık Bakanlığı Ankara Ulucanlar Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kornea bölümünde, Ekim 2013-Aralık 2016 tarihleri arasında, keratokonus tanısı ile takip ve/veya tedavi edilmiş 3128 olgunun dosya verileri ve topografi bulguları incelendi. 108 olgunun bir gözünde klinik keratokonus, diğer gözünde ise subklinik keratokonus saptandı. Klinik keratokonuslu ve subklinik keratokonuslu gözler ile kontrol grubunun görme keskinlikleri, sferik eşdeğerleri, korneanın topografik, tomografik, topometrik, dansitometrik ve aberrometrik değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: Bir gözünde klinik keratokonus, diğer gözünde ise subklinik keratokonus tespit edilen 108 olgunun, 44'ü kadın, 64'ü erkek olup ortalama yaşları 25.0±7.3 (min: 9, maks: 51) yıl olarak hesaplandı. 78 hastadan (37 kadın ve 41 erkek) oluşan kontrol grubunda ise ortalama yaş 27.0±4.6 (min: 24, maks: 42) yıl olarak bulundu. Klinik keratokonuslu gözlerde, subklinik keratokonuslu gözler ve kontrol grubu ile karşılaştırıldığında EDGK'nin (en iyi düzeltilmiş görme keskinliği) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük ve sferik eşdeğerin yüksek olduğu görüldü (p=1.00 vep=0.568 sırasıyla). Ancak subklinik keratokonuslu gözlerle kontrol grubunun DGK ve sferik eşdeğeri arasında anlamlı farklılık saptanmadı (p=1.00 ve p=0.568, sırasıyla). Ayrıca klinik keratokonuslu gözlerde subklinik keratokonuslu gözler ve kontrol grubuna göre horizontal koma ve horizontal trefoil dışında incelenen tüm parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttu (p<0.005, her biri için). Subklinik keratokonuslu gözlerle kontrol grubunun karşılaştırılmasında ise K1 (düz keratometrik değer), horizontal koma, horizontal trefoil ve vertikal trefoil değerleri benzer iken (p=0.110, p=0.287, p=0.925, ve p=0.332, sırasıyla); diğer tüm parametreler gruplar arasında istatistiksel düzeyde anlamlı farklılık göstermekteydi (p<0.005, her biri için). Tüm gruplarda, korneal dansitometri değerlerinin anterior tabakada en yüksek, posterior tabakada ise en düşük olduğu görüldü. Total korneal dansitometri değerlerinin ise 10-12 mm'lik dairesel alanda en yüksek olduğu görüldü. Gruplar arası karşılaştırmalarda klinik keratokonuslu gözlerde korneal dansitometri değerlerinin subklinik keratokonuslu gözler ve kontrol grubuna göre 0-2 mm'lik ve 2-6 mm'lik dairesel alanların tüm tabakalarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu görüldü (p<0.05, her biri için). Subklinik keratokonuslu gözlerin dansitometri değerleri ise kontrol grubuna kıyasla 0-2 mm'lik dairesel alanın tüm tabakalarında ve 2-6 mm'lik dairesel alanın anterior ve santral tabakalarında anlamlı düzeyde yüksekti (p<0.05, her biri için). Subklinik keratokonuslu gözleri kontrol grubundan ayırt ettirici korneal dansitometri ölçümlerinin, ROC eğrisi analizi sonuçlarına göre eğri altında kalan (AUC) alanın en büyük olduğu dansitometri bölgesi 0-2 mm'lik dairesel alanın anterior tabakası, AUC'nin en küçük olduğu alan ise 2-6 mm'lik dairesel alanın posterior tabakasıydı.Sonuç: Pentacam HR görüntüleme sistemi ile klinik keratokonuslu ve subklinik keratokonuslu gözlerin kontrol grubu ile karşılaştırılmasında bazı topografik, tomografik, topometrik, dansitometrik ve aberrometrik farklar saptanmıştır. Çalışma sonuçları literatürde bildirilen diğer parametrelere ek olarak 0-2 ve 2-6 mm'lik dairesel alanlarda ve özellikle anterior tabakalardaki korneal dansitometri değeri subklinik keratokonus olgularını öngörmedekullanılabilir

Evaulatıon of Topographic, Topographic, Topometric, Densitometric and Aberrometric Features of Cornea in Subclinical Keratoconus Case with Pentacam HR System.Purpose: It is aimed to compare the topographic, tomographic, topometric, densitometric and aberrometric evaluation of the cornea with Pentacam HR imaging system in cases where clinical keratoconus is observed in one eye and subclinical keratoconus in another eye and to compare these values with the data of normal corneas.Material - Method: The data of 3128 patients who had follow-up and / or treatment with keratoconus between October 2013 and December 2016 were examined in the cornea section of Ankara Ulucanlar Eye Training and Research Hospital, Ministry of Health. Clinical keratoconus was found in one eye of 108 patients and subclinical keratoconus in the other eye. Visual acuity, spherical equivalent, corneal topographic, tomographic, topometric, densitometric, and aberrometric values of the control group were compared with those with clinical keratoconus and subclinical keratoconus.Results: The mean age of the patients was found to be 25.0 ± 7.3 (min: 9, max: 51) in 108 cases, 44 women and 64 men with clinical keratoconus in one eye and subclinical keratoconus in the other eye. The mean age was 27.0 ± 4.6 (min: 24, max: 42) years in the control group consisting of 78 patients (37 women and 41 men). Compared with subclinical keratoconus eyes and control group, BCVA (best corrected visual acuity) was statistically significantly lower and spheric equivalent was higher in clinical keratoconus eyes (p <0.05, for each). However, no significant difference was found between with BCVA and spherical equivalent of control group subclinical keratoconus eyes (p = 1.00 and p = 0.568, respectively). There was also a statistically significant difference (p <0.005, for each) in all parameters except for horizontal coma and horizontal trefoil according to subclinical keratoconus eyes and control group in clinical keratoconus eyes. Comparisons of the control group with subclinical keratoconus eyes were similar for K1 (flat keratometric value), horizontal coma, horizontal trefoil and vertical trefoil values (p = 0.110, p = 0.287, p = 0.925, and p = 0.332, respectively); All other parameters showed statistically significant differences between the groups (p <0.005, for each). In all groups, corneal densitometry values were highest in the anterior and posterior layers, respectively. Total corneal densitometry values were found to be highest in the 10-12 mm circular area. Comparisons between groups showed that corneal densitometry values in clinical keratoconus eyes were statistically significantly higher in all layers of 0-2 mm and 2-6 mm circular areas than subclinical keratoconus eyes and control group (p <0.05, for each). Densitometry values of subclinical keratoconus eyes were significantly higher in all layers of the 0-2 mm circular area and in the anterior and central layers of the 2-6 mm circular area compared to the control group (p <0.05, for each). In the subclinical keratoconus eyes, the density of the corneal densitometry measurements, which distinguish the control group from the control group, is the largest in the area under the curve (AUC) according to the ROC curve analysis results., is the anterior layer of the 0-2 mm circular area and the area with the smallest AUC is 2-6 mm was the posterior layer of the circular field.Conclusion: Some topographical, tomographic, topometric, densitometric and aberrometric differences were found in the comparison of clinical keratoconus and subclinical keratoconus eyes with control group by Pentacam HR imaging system. In addition to other parameters reported in the literature, results of the study show that corneal densitometry values in the 0-2 and 2-6 mm circular areas, especially in the anterior layers, are parameters that can be used to predict and distinguish subclinical keratoconus from normal eyes.