Parkinson`lularda konuşma fonksiyonunun subjektif ve objektif ( elektrolaringografik) yöntemlerle incelenmesi

Abstract

Bu çalışma Parkinson'lu hastaların konuşmalarındaki etkilenmeleri subjektif ve objektif iki ayrı yöntemle karşılaştırmalı olarak incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma konuşma fonksiyonunu etkileyebilecek diğer faktörler dışlandıktan sonra yaşları 45-72 arasında (ort. 58.28 -1.79) olan üçü kadın 18 Parkison'lu hasta yer almıştır. Mayo Klinik Dizartri Kriterleri kullanılarak yapılan subjektif incelemede dokuz hasta (%50) konuşma fonksiyonu bakımından normal bulunurken, beş hasta (%27.7) hafif, dört hasta (%22.2) belirgin dizartrik olarak değerlendirilmiştir. Hata grubumuzda konuşmanın bozulan yönleri, diğer diller için bildirilenlerle aynı olmasına karşın, bunları belirlemede kullanılan ölçütlerin dominantlık sıralanışı değişik bulunmuştur. Parkinson'lu hastalarda ilk kez kullanılan elektrolaringografik sistem, (voiscope) ile dizartrinin bir komponenti olarak konuşmanın laringeal boyutunda oluşan etkilenmeler, vokal kord hareketleri düzeyinde saptanmış, bu etkilenmelerin genellikle diskoordinasyon şeklinde olduğu ve hastaların %94.4'ünde ortaya çıktığı belirlenmiştir. Subjektif kriterlerden bir bölümü pratik amaçlarla yapılacak kısa dizartri değerlendirmeleri için uygun görülürken, elektrolaringografi PH'na bağlı konuşma bozukluğuna ilişkin değişiklikleri preklinik dönemde gözleyebilme olanağı sağlaması bakımından üstün bulunmuştur.