Sıçan transvers rektus abdominis müskülokütanöz flep modelinde kimyasal geciktirmenin flep yaşayabilirliliğine etkisi (Deneysel çalışma)

Abstract

VII. ÖZET Geciktirme fenomeni, flep cerrahisinde önemli bir yer tutmaktadır. Flep uygulamalarının başarısı, flep yaşayabilirliğinin gerçekleşme düzeyiyle orantılıdır ve bu oranın yüzde yüz olması hedeflenir. Bundan dolayı günümüze kadar, flep yaşayabilirliğinin sağlanması adına bir çok çalışma ve yöntem vurgulanmıştır. Yöntemler içinde geciktirme prosedürleri ve dolayısıyla geciktirme fenomeni ümit verici olmuştur. Cerrahi olarak yapılan geciktirme işlemleri sonuç getirirken, ekstra bir cerrahi işlem olması dezavantaj olarak kabul edilmektedir. Bu noktada, kimyasal geciktirme uygulamasının yeri tartışılmak istenmiş ve bu amaçla sıçanlarda tanımlanan TRAM flep modeli üzerinde her iki geciktirme yönteminin karşılaştırmaları yapılmıştır. Çalışmada, 30 sıçan kullanarak karın ön duvarında tanımlanan TRAM flebi kaldırıldı. On' arlı üç eşit gruptan birincisi kontrol grubu, Grup II cerahi geciktirme ve Grup HI ise adrenalin mikroküre salınım sisteminin infiltre edilmesiyle sağlanan kimyasal geciktirme grubuydu. Gruplar, yaşayan flep alanları, kaldırılan flepteki rektus kas genişliği ve Heplerin anjiyografîleri yönünden karşılaştırıldı. Yapılan karşılaştırmalarda, Grup II ve III arasında anlamlı fark bulunmadı. Kontrol grubunda ise istatistiksel anlamda belirgin, en düşük sonuçlar gözlendi. Flep yaşayabilirliği açısından cerrahi geciktirme, bugün için en güvenilir yöntem olarak kabul edilmektedir. Benzer sonuçların kimyasal geciktirme modeliyle sağlanması ve bu modelin cerrahi alternatifine göre daha az zaman alıcı, daha az invaziv ve daha düşük maliyetli olması, flep yaşayabilirliğinin artırılması endikasyonu olan koşullarda kullanılabileceği kanısını uyandırmıştır. Diğer yandan, deneyde kullanılan kimyasal geciktirme ajanının adrenalin olması, geciktirme fenomenine bir açıklık getirme özelliğini kazandırmıştır. Adrenalinin vazokonstriktif özelliği ve ona bağlı tetiklediği hipoksi-neovaskülarizasyon mekanizması, bugüne kadar hipotez kargaşası yaşanan geciktirme fenomeninde hipoksinin rolünü öne çıkarıyor görünmektedir. 29

Vin. SUMMARY EFFECT of CHEMICAL DELAY on FLAP VIABILITY of the TRANSVERS RECTUS ABDOMINIS MUSCULOCUTANEOUS FLAP MODEL in RATS Delay phenomenon plays an important role in flap surgery. Success rate in flap applications thoroughly depends on flap viability. Therefore, a vast number of methods have been studied which were based on flap viability. Throughout them, delay procedures thus delay phenomenon seems to be more profitable. Surgical delay yields successful results. But as an extra procedure, surgical delay is acceppted to be a technique with disadvantageous. At that point, we intended to discuss the role of chemical delay in an experimental TRAM flap model which was described in rats. In this study, 30 rats were subdivided into three groups, 10 in each. TRAM flap was elevated and sutured back in control group. Flaps were delayed surgically in Group II and chemically in Group III. An adrenaline-loaded microsphere drug delivery system was applied to Group III by the aid of chemical delay. Groups were compared by means of viable area, width of rectus muscle and angiographic findings in elevated TRAM flap. There was a statistically significant difference between groups in favor of Group n and m. Currently, surgical delay is accepted to be the most reliable method in augmentation of flap viability. Statistically, similar results were obtained by chemical delay via adrenaline loaded microsphere drug delivery system. Besides, chemical delay is less time consuming, less invasive, more simple, cost effective and reliable if compared with its surgical alternatives. On the other hand, the chemical delay model clarifies some of the theories on the mechanism of delay. By using in chemical delay model, adrenaline shows that vasoconstriction, hypoxia, neovascularisation cascade is triggered by that mechanism. That is, it proves the role of hypoxia in delay phenomenon. 30