Major depresyonu olan hastalarda geç parsiyel uyku deprivasyonu öncesi ile sonrası ve altı haftalık antidepresan tedaviden (fluoxetin ile) sonra SPECT bulgularının karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışmada DSM-IV kriterlerine göre Major Depresyon tanısı almış hastalarda, geç parsiyel uyku deprivasyonu öncesi ve sonrası, 6 hafta süreli antidepresan ( fluoxetin ile) ilaç tedavisi sonrası paralimbik korteksteki spesifik ve selektif perfüzyon defektlerinin SPECT-HMPAO ile saptanması amaçlanmıştır. Bu amaçla gönüllü, 16 depresif erkek hasta ve 5 sağlıklı erkek kontrol denek çalışmaya alınmıştır. Hasta ve kontrol grubu deneklere deprivasyon öncesi ve sonrası SPECT, HDÖ ve BDE uygulanmıştır. Sadece hasta grubunda 6 haftalık antidepresan ilaç tedavisi periyodunda 2, 4 ve 6ncı haftalarda HDÖ ve BDE ölçekleri, 6ncı hafta sonunda SPECT tetkiki tekrarlanmıştır. Geç parsiyel uyku deprivasyonu yaptığımız depresif hastaların % 75 `i uyku deprivasyonuna olumlu cevap vermiş ve depresif semptomlarında gerileme görülmüşken, % 25'i uyku deprivasyonuna cevap vermemiş ve depresif semptomlarında anlamlı düzeyde bir azalma görülmemiştir. Uyku deprivasyonu ve psikofarmakoterapinin beraber kullanımı; depresyon tedavisinde tedavi süresini azaltıcı ve tedavi başarısını artırıcı gözükmektedir. Uyku deprivasyonuna cevap veren depresif hastalarda, uyku deprivasyonu öncesi SPECT' lerinde sağ anterior temporal bölgedeki perfüzyon, kontrol deneklere göre artmış olarak bulunurken; sol talamus ve bilateral occipital bölgelerdeki perfüzyonda azalma saptanmıştır. Uyku deprivasyonuna cevap veren depresif hastalarda, uyku deprivasyonu sonrası SPECT'lerinde sağ superior frontal- 1, sol superior frontal- 1 ve sağ superior frontal-2 beyin bölgelerinde, sağlıklı kontrol deneklere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde perfüzyon artışı gözlenmiştir. Uyku deprivasyonuna cevap veren depresif hastalarda, 6 hafta süreli uygulanan antidepresan ilaç tedavisi sonrasında sol inferior frontal- 1, sol superior frontal- 1, sol superior frontal-2 ve sol anterior temporal bölgelerde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde perfüzyon artışı saptanmıştır. 73

SUMMARY İn this study, determination of specific and selective perfusion defect of paralimbic cortex with SPECT-HMPAO in patient diognised with major depression after 6 weeks of antidepressant medication (fiuoxetin) and before and after late partiel sleep deprivation. For this aim, 16 depressive male patient and 5 healty male controls who volunteered were included in this study. SPECT, Hamilton Depression Scale (HDS) and Beck Depression Inventory (BDI) were performed in patient and control groups before and after sleep deprivaion. Only in patient group, HDS and BDI were repeated in the 2n, 4lh and 6l week of 6-week medication course and SPECT was repeated at the and of 6th week. While, 75 % of the patients who were sleep deprived, responded to dhis deprivation and showed a decrease in their depressive symptoms, 25 % didn't respond and show no significant decrease in their depressive syptoms. When sleep deprivation and psycopharmacotherapy used together, it seem successful in decreasing the treatment period and increasing the success of depression treatment. In depressive patient who responded to sleep deprivation, there is an increase of the perfusion in the right anterior temporal region and decrease of perfusion in the left talamus and bilateral occipital regions compared to control group in their SPECT performed before sleep deprivation. In depressive patient who responded to sleep deprivation, a significant increase of perfusion in frontal- 1, right superior frontal- land right superior frontal-2 were observed. In depressive patient who responded to dhe sleep deprivation statistically significant increase of perfusion in left inferior frontal- 1, left superior frontal- 1, left superior frontal-2 and left anterior temporal regions after a 6-week antidepressant medication. 74