Deneysel sepsisde doku oksijenasyonunun değerlendirilmesinde gastrik tonometri ile pentoksifillin kullanımının doku oksijenizasyonuna etkisi

Abstract

VI- ÖZET Bu çalışmada, deneysel endotoxemi oluşturulan köpeklerde, sepsis gelişimini takiben, sistemik ve rejyonel doku oksijenasyonu parametrelerinde görülen değişiklikler ve pentoksifilin uygulamasının bu parametreler üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. Çalışmada sağlıklı 8 köpek kullanıldı. Deneklere anestezi altında gerekli monitörizasyon girişimlerinden sonra, E Coli lipopolisakkaridi (LPS, 0111:B4 BOİVİN, 100 mgr. E-2881, Sigma) verilerek septik şok oluşturuldu. Sepsis öncesi (0. dk) ve sepsis gelişim safhalarında (30., 60., 90. ve 120. dk) KTA, SAB, DAB, OAB, OPAB, PKUB, CO, SaOz, PH, POz, HCO3, DO* VO2, 02BCT, SvO* Hb, BE, Laktat düzeyleri yanısıra, noninvaziv pHi ölçümleri yaptık. Sepsis sonrası deneklere pentoksifilin uyguladık. Pentoksifilin verdikten 10 ve 60 dakika sonra, bütün ölçümleri tekrar ettik. Deneysel septik şok oluşturduğumuz köpeklerde, erken sepsis döneminde(30 dk. ) pHPnin anlamlı olarak düştüğünü ve sepsis boyunca düşük kaldığını saptadık. pHİ'ye paralel olarak laktatta 30. dk'da anlamlı artış, KO'da anlamlı düşüş gördük. `Mixed` venöz oksijen satürasyonunda septik şok boyunca saptanan değişim istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı(p>0.05). DO2 ve V02 `deki değişimlerin ise, geç dönem sepsisde (120. dk) ortaya çıktığını gördük. Septik şok oluşturduğumuz köpeklere, PTX verildikten sonra ise, pHi `de ve OAB'da istatistiksel olarak anlamlı artış gördük (p<0.05). Sonuç olarak, pHi'nin; noninvaziv, kolay uygulanabilen, herhangi bir komplikasyona yol açmayacak ve bölgesel doku perfüzyon bozukluğu hakkında erken dönemde ve güvenilir bilgi veren, ek bir monitörizasyon yöntemi olarak kullanılabileceği tanısına vardık. Ayrıca pentoksifilinin, pHi ve OAB'da artışa neden olarak hepatosplaknik perfüzyonun ve intestinal hipoxinin düzelmesine katkıda bulunabileceği sonucuna vardık. 73

VII-SUMMARY In this experimental study, systemic and regional tissue oxygenation parameters were evaluated in sepsis. The effects of PTX administration on those parameters were discussed. Healthy eight dogs were included in the study. After the induction of anesthesia, hemodynamic monitoring was established and baseline measurements were obtained. Septic shock was costituted by given E.Coli lipopolysaccaride (LPS, 0111:B4 BOÎVÎN, 100 mgr. E-2881, Sigma). HR, SAP, DAP, MAP, MPAP, CO, PCWP, Sa02, pH, PaO* HC03, DO* VO* 02DCT, SvOz, Hb, BE, Lactate levels, noninvaziv pHi were evaluated in the 30., 60.,90. and 120. minutes. Then PTX were applied. All measurements were repeated in the 10. and 60. minutes. In the experimental endotoxemic dogs, pHi and CO decreased and lactate levels increased significanty in the early stage of sepsis. During endotoxemic period, changes in mixed venöz oxygen saturation were not valuable (p>0.05). Significant differences were reported in D02 and VO2 levels just in the late stage of sepsis. After infusion of PTX to the endotoxemic dogs, pHi and MAP increased significantly (p<0.05). In conclusion; noninvazive pHi measurement is a simple, reliable method, can be use to evaluate regional tissue perfusion. As a cause of increase in MAP, PTX has a role for the improvement of hepatosplanik perfusion and intestinal hypoxi. 74