Çocuklarda idrar yolu enfeksiyonu ile idiyopatik hiperkalsiüri ilişkisi

Abstract

Giriş: İdrar yolu enfeksiyonu ile takip edilen olgularda hiperkalsiüri prevalansı ve hiperkalsiüriye eşlik eden klinik bulguların saptanması amaçlanmıştır.Yöntem: Bu çalışmaya, Mayıs 2008 – Mayıs 2009 tarihleri arasında Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji polikliniğinde İYE tanısı alan ve ailelerinden bilgilendirilmiş onamı alınan 1–16 yaş arası 224 çocuk dahil edildi. Bulgular: Yaptığımız çalışmada yaş ortalaması 6,41 yıl ± 3,9 idi. Erkek çocukların yaş ortalaması kızlardan istatiksel açıdan anlamlı olarak daha küçüktü. Tüm olgularda UCa/UCr ortalaması 0,12±0,17 olarak tespit edildi. Erkek çocukların UCa/UCr ortalama değeri 0,17±0,24 olarak kız çocuklarına (0,11±0,13) göre yüksek saptandı. Olguların 36'sında hiperkalsiüri bulundu ve İYE nedeni ile izlenen hastalarda hiperkalsiüri prevalansı %16 olarak hesaplandı. Ailesinde akrabalık ve böbrek taşı öyküsü olan olgularda hiperkalsiüri görülme sıklığı istatiksel olarak anlamlı yüksek saptandı. Çalışma grubunda hastaların başvuru semptomları arasında karın ağrısı, iştahsızlık ve huzursuzluk yakınması olanların UCa/UCr ortalaması anlamlı olarak yüksek saptandı. Yaş, boy ve ağırlık ile idrarda kalsiyum atılımı arasında istatiksel olarak anlamlı zayıf yönlü negatif korelasyon tespit edildi. Bu çalışmada hiperkalsiürisi olan ve olmayanlar arasında DMSA'da skar gelişimi ve prognozu ile VUR varlığı, derecesi ve prognozu yönünden fark saptanmadı. Aynı zamanda görüntüleme yöntemlerinde patolojik bulgu varlığının, spot idrar UCa/UCr ortalamasını ve günlük idrar kalsiyum değerlerini etkilemediği tespit edildi.Sonuç: Çalışmamızda idrar yolu enfeksiyonu geçiren çocuklarda hiperkalsiüri sıklığının %16 olduğu tespit edilmiştir. Anne-baba akrabalığı ve ailede ürolitiasis öyküsü olanlarda ve karın ağrısı, iştahsızlık, huzursuzluk bulguları ile gelenlerde hiperkalsiürinin daha fazla saptandığı, buna karşılık VUR ile ilişkisinin olmadığı ve renal skar gelişimini etkilemediği gösterilmiştir. Ülkemizde idrar yolu enfeksiyonuna ait komplikasyonlarının önemli bir mortalite ve morbitide nedeni olduğu göz önüne alındığında idrar yolu enfeksiyonunu kolaylaştıran etkenler araştırılırken özellikle aile öyküsü, tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu ve hematürisi olan vakalarda hiperkalsiürinin mutlaka akılda tutulması ve mümkünse bu hastaların tümünde araştırılması gerektiği sonucuna varıldı.

bjectives: To evaluate prevelance and clinical manifestations of hypercalciuria in children with urinary tract infections. Methods: In this study, 224 children diagnosed to have urinary tract infections (UTI) between May 2008 and May 2009 at the Pediatric Nephrology Department of Dr. Sami Ulus Gynecology, Children's Health Training and Research Hospital, were included. Results: There were 58 (25,9%) girls and 166 (74,1%) boys. The mean age of patients was 6,41 ± 3,9 years (range 1 to 16 years). The mean age of boys was significantly less than girls. The mean urinary calcium/creatinine (UCa/UCr) ratio was 0,12±0,17 for all patients. The mean UCa/UCr ratio of boys (0,17±0,24) was higher than girls (0,11±0,13). Hypercalciuria was found in 36 patients. The prevalence of hypercalciuria was found to be 16% in children with UTI. Frequency of hypercalciuria was statistically higher in patients with a family history of kidney stones and consanguinity. The mean UCa/UCr ratio was significantly higher in patients having complaints of abdominal pain, loss of appetite and restlessness. A statistically significant but weak correlation was found between urinary calcium excretion and body weight, height and age. There were no differences between children with or without hypercalciuria according to their DMSA scan findings, vesicoureteral reflux rate, reflux severity and prognosis. The pathological findings on imaging studies were found to be no effects on daily urinary calcium values and mean UCa/UCr ratio. Conclusions: In this study, the prevalence of hypercalciuria was found to be 16% in children with UTI. Frequency of hypercalciuria was found higher in patients with family history of urolithiasis and parental consanguinity and having complaints of abdominal pain, loss of appetite and restlessness. On the other hand, it was shown that hypercalciuria had no effects on renal scarring and vesicoureteral reflux. Urinary tract infections and their complications are significant causes of morbidity and mortality in our country. Thus, hypercalciuria should be kept in mind while investigating risk factors for UTI, especially in patients with hematuria, recurrent UTI and family history of hypercalciuria.