Epitel over kanserleri ve benign adneksiyal kitlelerde human epididymis protein 4 ile hesaplanan malignite risk indeksi

Abstract

AMAÇ:Over kanseri jinekolojik kanserler arasında en yüksek mortalite-vaka oranına sahiptir. Bunun nedenleri arasında hastalığın üçte ikisinin tanı anında ileri evrede bulunması yer almaktadır. Over kanserinin tanısı için serum belirteçleri ve pelvik ultrasonografi sıklıkla kullanılmaktadır. Gereksiz müdahalelerden kaçınmak için adneksiyel kitlesi olan hastalarda malignite riskinin iyi değerlendirilmesi gereklidir. Serum CA 125, HE4 değerleri ve RMI gibi değerlendirme yöntemleri hastaları over kanseri riski açısından düşük ve yüksek sınıflara ayırmak için kullanılmaktadır. Ancak bu yöntemlerin sensitivite ve spesivitelerine üstün yeni yöntemler araştırılmaktadır. Bu çalışmada adneksiyel kitlesi olan kadınlarda gözlem, cerrahi müdahale veya jinekolojik onkoloji kliniğine sevk kararlarının verilebilmesi için hastaların serum CA 125, CA 15-3, CA 19-9, CEA, HE4 değerleri, ultrasonografi bulguları ve menopoz durumları incelenerek risk sınıflamasının yapılması ve bu yöntemlerin tanısal değerlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. RMI serum CA 125 değerleri ile ve HE4 değerleri ile ayrı şekilde hesaplanmış ve iki yöntem kıyaslanmıştır.MATERYAL ve METOD:Bu prospektif çalışmada Şubat 2015- Ekim 2015 arasında Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesine adneksiyel kitle tanısı alan 85 hasta dahil edilmiştir. Bütün hastalara uzman radyologlar tarafından Toshiba Aplio 500, 3,5 Mhz konveks abdominal prob ve 7,5 Mhz'lik vajinal problar kullanılarak preoperatif pelvik ultrasonografi yapılmıştır. Hastalardan preoperatif olarak alınan kan örnekleri 4000 rpm'de 10 dakika santrifüj (Rotanta 460 R) edilerek serumlara ayrıştırılmıştır. CA 125, CA 19-9, CA 15-3, CEA ve AFP seviyeleri ticari immunassay kitleri olan Siemens'in Immulite 2000 immunassay ile ölçüldü. Serum HE4 düzeyleri ticari ELISA kiti ile ölçüldü. RMI CA125 değerleri ve HE4 değerleri ile ayrı hesplandı. Adneksiyel kitlelerin patolojik incelemeleri malignite varlığının saptanmasında altın standart kabul edilmiştir. Malign epitel over tümör grupları ve benign adneksiyel kitle grupları arasındaki veriler SPSS 22.0 programı ile yapıldı.BULGULAR:Malign epitel over karsinomları ve benign over kitleleri arasında CA 125, CA 15-3, RMI-CA 125 ve RMI-HE4 değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanırken, HE4 değerlerinde anlamlı bir fark saptanamamıştır. Bu çalışmada, RMI-CA 125 için sınır değer 200 kabul edildiğinde malignite ayrımında sensitivite %66,4, spesivite %83, PPD %76,5, NPD %76,5 olarak saptandı.SONUÇ:RMI'inin spesifitesi ve HE4'ün önceki çalışmalarda bildirilen yüksek öngörü değeleri nedeniyle RMI'in HE4 ile hesaplanmasının CA 125 ile hesaplanan RMI'ine üstünlük sağlayacağı düşünülmüştür. Ancak HE4 ile ilgili yapılan çalışmaların çoğunluğunun aksine, çalışmamızda HE4 değerlerinin malign ve benign kitlelerde anlamlı şekilde değiştiğini saptayamadık. HE4 değerinin RMI'sinde CA 125 değeri yerine kullanılmasıyla hesaplanan RMI-HE4, malign tümörlerde benign tümörlere kıyasla anlamlı olarak yüksek çıktı. Yinede bu hesaplama, orjinal RMI ile kıyaslandığında over kanserin teşhisi için ek bir üstünlük sağlamadı ve bu hesaplamanın utrasonografi skoru ile menopoz durumunun ayırıcı özelliklerini yansıtmakta olduğu düşünülmektedir. Toplam hasta sayısının kısıtlı olması ve özellikle over kanseri alt sınıflarını temsil eden vaka sayılarının kısıtlı olması nedeniyle çalışmanın daha geniş nüfusta ve yeterli sınıf vaka sayılarıyla beraber yapılmasının daha aydınlatıcı olacağı düşünülmektedir.

OBJECTIVE: Ovarian cancer has the highest mortality-case ratio among all gynecologic cancers due to the fact that about two-thirds of patients diagnosed with the disease present at an advanced stage. Tumor markers and pelvic ultrasonography are frequently used for the diagnosis of ovarian cancer. The risk of malignancy of an adnexal mass must be evaluated to avoid unnecessary diagnostic procedures. Serum CA 125, HE4 levels and RMI are used to stratify patients into risk groups for ovarian cancer. Different approaches are being investigated to improve the sensitivity and specificity of these methods. The aim of this study was to stratify patients into risk groups based on serum CA 125, CA 15-3, CA 19-9, CEA and HE4, ultrasonographic findings and menopausal status and compare the diagnostic performance of these modalities. RMI was calculated separately using serum CA 125 levels and HE4 levels and the results were compared.MATERIAL and METHOD:A total of 85 patients with a diagnosis of adnexal mass who were seen at Zekai Tahir Burak Women's Health Training and Research Hospital between February 2015 and October 2015 were included in the study. All patients were evaluated by expert sonographers by Toshiba Aplio 500, 3,5 Mhz convex abdominal probe and 7,5 Mhz vaginal probe preoperatively. Patient blood samples were centrifuged at 4000 RPM for 10 minutes (Rotanta 460 R) and separated into serum. CA 125, CA 19-9, CA 15-3, CEA and AFP levels were measured by commercial Siemens Immulite 2000 immunoassay. Serum HE4 levels were measured by commercial ELISA immunoassay. RMI-CA125 and RMI-HE4 levels were calculated separately for each patient. Postoperative pathological examination of adnexal specimen was set as the gold standard for diagnosis of ovarian cancer. Data of the two groups, which included benign adnexal masses and malignant epithelial tumors of the overy were compared with SPSS 22.0 software program.RESULTS:Differences in serum CA 125, CA 15-3, RMI-CA125, RMI-HE4 values between the malignant epithelial ovarian cancer group and benign adnexal mass group was statistically significant. However, no difference was noted in serum HE4 values between the two groups. When the cut-off value was taken to be 200 for RMI-CA 125 for differentiation of malignancy the sensitivity, specificity, positive predictive value and negative predictive values were found to be %66,4, %83,0, %76,5, %76,5 respectively.CONCLUSION:The specificity of RMI in discriminating adnexal masses and the high predictive values of HE4 reported in previous studies suggested that RMI calculated using HE4 values instead of CA 125 could improve diagnostic performance. However, in contrast to majority of studies on HE4, no difference was noted in HE4 values between the two groups. The RMI-HE4 values were statistically significantly higher in malignant tumor group when compared to the benign cyst group yet were not superior to the original RMI. It is believed that RMI-HE4 achieved statistical sginificance due to its incorporation of menopausal status and ultrasonographic findings, which were shown to be different between the two groups. Increasing the number of patients in both groups and in sub groups of epithelial ovarian tumors will enable better comparison of diagnostic modalities between tumors with different etiologies.