Helicobacter pylori eradikasyonunda iki haftalık ranitidin bizmut sitrat+klaritromisin+amoksisilin tedavisinin, iki hafta ranitidin bizmut sitrat bir hafta klaritromisin+amoksisilin kullanımlarının karşılaştırılması

Abstract

Çalışmamıza Beyoğlu Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları ve Gastroenteroloji polikliniklerinde 2000-2001 tarihleri arasında dispepsi ve/veya epigastrik ağrı ile başvuran, endoskopik incelemelerinde duedonum ülseri, gastrit ve/veya duedonit, antral biyopsilerinde ise H.pylori enfeksiyonu saptanan 40 hasta alındı. Üst gastrointestinal sistemin endoskopik muayenesinde gastrit ve/veya duodenal ülser gözlenen ve antral mukoza biyopsi örneklerinin histopatolojik incelenmesinde H.pylori enfeksiyonu saptanarak çalışma kapsamına alınan birinci grupta: 7 kadın, 12 erkek bunların yaş ortalaması 48.20 ± 11.84, ikinci grupta 9 erkek 11 kadın, bunların yaş ortalaması 45.30 ± 14.74. İki grupta toplam 40 hasta (18 kadın, 22 erkek) bütün bir grup halinde incelendiğinde; yaş ortalaması 46.20 ± 13.24 bulunmuştur. Hastaların başvuru sırasındaki yakınmaları ağırlıklı olarak açlıkta olan epigastrik ağrı (%55), şişkinlik(%52.5), regürjitasyon (%35) ve bunları postprandiyal ağrı (%20), hazımsızlık (%17.5), üst gastrointestinal sistem kanaması (%17.5), pirozis (%12.5),bulantı – kusma (%7.5) ve kilo kaybı (%7.5) yakınmaları izlemektedir. Bu çalışmada birinci gruptaki hastalara iki hafta süreyle ranitidin bizmut sitrat tb günde iki kez 400 mgr, bir hafta klaritromisin tb günde iki kez 500 mgr, amoksisilin tb günde iki kez 1000 mgr verildi. İkinci gruptaki hastalara iki hafta süreyle ranitidin bizmut sitrat tb günde iki kez 400 mgr, klaritromisin tb günde iki kez 500 mgr ve amoksisilin tb günde iki kez 1000 mgr verildi. Hastaların tedavilerinin tamamlanmasından 6 hafta sonra tekrarlanan endoskopik tetkik ve biyopsiler incelenmiş: Grup I de 20 olgunun 16'sında (%80), Grup II de 20 olgunun 17'sinde (%85) Helicobacter pylori eradikasyonu sağlanmış, ancak bulunan bu değer, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır.(P>0.05). Uygulanan her iki tedavide de eradikasyon sağlanan olgularda gastrit aktivitelerinin azaldığı tespit edilmiştir. Her iki grupta da duodenel ülser iyileşme hızı yönünden fark olmadığı görülmüştür. İkinci grupta pangastrit iyileşme hızı birinci gruba göre daha iyidir. Pangastritlerin bir kısmının tedaviyle antral gastrite dönüştüklerini, karşılaştırma yapıldığında grup II de bu dönüşümün daha fazla olduğunu gösteriyor. İkinci grupta özefajit iyileşme hızı anlamlı olarak birinci gruba göre daha iyidir. İntestinal metaplazi iyileşme hızı ikinci grupta anlamlı olarak daha fazladır. Kronik aktif diffüz gastritli vakaların bir çoğunun kronik yüzeyel gastrite dönüştüğü söylenebilir. Kronik aktif diffüz gastrit iyileşme hızı ikinci grupta birinci gruba göre anlamlı olarak daha iyidir. Atrofik gastrit iyileşme hızı ikinci grupta anlamlı olarak daha iyidir. Ranitidin bizmut sitrat 400 mgr 2x1 + klaritromisin 500 mgr 2x1 + amoksisilin 1000 mgr 2x1 üçlü tedavisinin iki haftalık, iki hafta ranitidin bizmut sitrat 400 mgr 2x1 + bir hafta klaritromisin 500 mgr 2x1 + amoksisilin 1000 mgr 2x1 kullanımlarında Helicobacter pylori eradikasyonu açısından anlamlı fark olmadığı ancak histopatolojik olarak kronik aktif diffüz gastrit, kronik yüzeyel gastrit, intestinal metaplazi ve atrofik gastrit iyileşmesinde, iki haftalık tedavinin daha üstün olduğu gösterilmiştir.

Our study includes 40 patients who have presented with dyspepsia and/or epigastric pain whose endoscopic studies revealed duodenal ulcers and/or gastritis and/or duodenitis with H.pylori infection documented in the antral biopsies. The patients with gastritis and/or duodenal ulcers on endoscopic studies with H.pylori documentation in histopathological examination of biopsies from the antral mucosa were divided into two groups. First group included 7 female and 12 male patients with mean age of 48.2 ± 11.84. The second group consisted of 11 female, 9 male patients with mean age 45.30 ± 14.74. 40 patients in the two groups combined had a mean age of 46.20 ± 13.24 . Presenting complaints consisted of epigastric pain (55%), bloating (52.5%), regurgitation(35%), postprandial pain (20%), dyspepsia(17.5%), upper gastrointestinal system bleeding(17.5%), heartburn (12.5%), nausea-vomiting (7.5%) and weight loss(7.5%).Patients in the first group received ranitidine bismuth citrate 400mg twice a day for two weeks, clarithromycin 500mg twice a day and amoxicilin 1g twice a day for one week. Patients in the second group received ranitidine-bismuth citrate 400mg twice a day, clarithromycin 500mg twice a day and amoxicilin 1g twice a day for two weeks. 6 weeks after the completion of treatment, endoscopic evaluation with mucosal biopsies were performed and examined:H.pylori eradication was achieved in 16 of 20 (80%) patients in group 1 and and 17 of 20 (85%) in group 2. This finding however was not statistically significant (p>0.05).In patients with succesful eradication gastritis activity was found to be reduced in both groups.Ulcer healing time was found to be similar in both groups. Second group had a shorter healing time for pangastritis. Regression of pangastritis to antral gastritis was observed under treatment and this regression was more common in the second group. Second group had a significantly faster healing rate for esophagitis than the first group.Reversal of intestinal metaplasia was significantly quicker in the second group. It could be said that many chronic active diffuse gastritis had regressed to chronic superficial gastritis. This regression rate was significantly quicker in the second group. Healing rate for atrophic gastritis was better in the second group. Ranitidine bismuth citrate 400mg 2x1 + clarithromycin 500mg 2x1 + amoxicilin 1g 2x1 triple treatment for three weeks was significantly superior compared to two weeks ranitine bismuth citrate 400mg 2x1 and one week amoxicilin 1g 2x1 and one week clarithromycin 500mg 2x1 in terms of histopathologic healing rates for chronic active diffuse gastritis, chronic superficial gastritis, atrophic gastritis and reversal of intestinal metaplasia. However, no statistically significant difference was observed between the two groups in terms of H.pylori eradication.