Aktif izlem kriterlerine uygun olan prostat kanserli hastalarda biyokimyasal ve inflamatuvar belirteçlerin radikal prostatektomi sonrası öngörü değerinin araştırılması

Abstract

VI. ÖZETAmaç:İnflamatuvar belirteçlerin ve AST/ALT oranının (De Ritis) lokalize prostat kanserli hastalarda aktif izleme uygun hasta seçimindeki yerini göstermekGereç ve Yöntem: Ocak 2010-Haziran 2017 tarihleri arasında kliniğimizde aktif izlem kriterlerini karşılayan ve radikal prostatektomi yapılan 83 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların preoperatif nötrofil/lenfosit oranı (NLR), platelet/lenfosit oranı(PLR), platelet/hemoglobin(PLT/Hb) oranı, RDW ve AST/ALT oranıyla postoperatif sonuçlar retrospektif olarak değerlendirildi.Bulgular: RDW, NLR, PLR ve PLT/Hb oranlarının upgrade ve upstage ile anlamlı ilişkileri yoktu. Hastaların radikal prostatektomi sonuçlarında 23(%27,7) hastada upgrade, 10(%12) hastada upstage, 29(%34,9) hastanın aktif izleme uygun olmadığı görüldü. Yüksek De Ritis oranı artmış upgrade, cerrahi sınır pozitifliği, lenfovasküler invazyonve aktif izleme uygun olmama ile anlamlı ilişkisi vardı.Sonuç:Bulgularımız preoperatif yüksek De Ritis oranının kötü patolojik sonuçlarla ilişkili olduğunu ve yüksek De Ritis oranının hastaları aktif izleme almada kullanılabilecek ucuz ve erişilebilir bir belirteç olarak kullanılabileceğini öneriyor.

Purpose: To indicate the role of inflammatory markers and AST/ALT ratio (De Ritis) in patients with localized prostate cancerMaterial and Method: 83 patients in our clinic, who meet active surveillance criteria and have undergone radical prostatectomy between January 2010-June 2017, were included in our study. Preoperative neutrophil/lymphocyte ratio (NLR), platelet/lymphocyte ratio (PLR), platelet/hemoglobin (PLT/Hb) ratio, RDW, and AST/ALT ratio, and postoperative results of patients were evaluated retrospectively. Results: RDW, NLR, PLR and PLT/Hb ratios did not have a statistically significant relationship with neither upgrade nor upstage. Radical prostatectomy results of patients revealed upgrade in 23 (27.7%) patients, upstage in 10 (12%) patients, and 29 (34.9%) patients were not suitable for active surveillance. High De Ritis ratio was significantly related to upgrade, positive surgical margin, lymphovascular invasion, and not being suitable for active surveillance. Conclusion: Our findings suggest that high preoperative De Ritis ratio is related to adverse pathological results, and that De Ritis ratio can be used as an affordable and attainable marker.