Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalışan hekimlerin şiddete maruz kalma durumları ve şiddete uğrayan hekimlerin verdiği tepkilerin belirlenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Tüm meslek grupları arasında, zor durumdaki bireylerle doğrudan teması gerektiren sağlık sektörü çalışanları, işyeri şiddetinin en önemli hedefi haline gelmiştir. Sağlık çalışanları arasında da doktor ve hemşireler en fazla şiddet görenlerdir. Geçmişte saygın bir yeri olan sağlık çalışanları yeni sağlık politikaları nedeni ile hedef haline getirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi hekimlerinin tanımlamaları doğrultusunda, hekimlerin şiddete maruz kalma durumları, şiddetle karşılaşılanların nasıl tepki verdikleri ile bu tepkinin hekimlik uygulamalarına ve hasta ile ilişkilerine etkisinin belirlenmesidir.Araştırmanın evreni Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde çalışan tüm asistan ve uzman hekimlerden oluşmaktadır. 146 asistan hekimin hepsine ulaşılmak hedeflenmiş ancak izinli olanlar ve çalışmaya katılmayı reddedenler olması nedeniyle 109 asistana ulaşılmıştır. Çalışmaya katılmayı kabul eden 109 asistan ve 94 uzman hekimden oluşmak üzere toplam 203 kişi çalışmaya dahil edilmiştir. Veriler 18 soruluk anket ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS for Windows 13,0 programı kullanıldı.Çalışmaya katılanların %34,5'i kadın, %65,5'i erkekti. Yaş ortalaması 34,43±7,21'di. Çalışmaya katılanların 94'ü uzman hekim, 109'u ise asistan hekimdi. Çalışmaya katılan hekimlerden %26,1'i hastanemizde hiç şiddete maruz kalmamışken, %53,2'si 1-3 kez, %8,9'u 4-6 kez, %11,8'i altıdan daha fazla şiddete maruz kalmıştır. Gece nöbet tutan hekimlerin daha fazla şiddet gördüğü gözlendi. Çalışmaya katılan hekimler en fazla sözel şiddet görmüştür. Hekimlerin büyük çoğunluğu hasta yakınları tarafından polikliniklerde şiddet görmektedir. Şiddet gördükten sonra hekimlerin %43,3'ü hiçbir şey yapmadan işine devam etmiştir. Hekimin yaşı ile şiddet görme arasında anlamlı ilişki bulunamadı. Ancak cerrahi branşlar ve acil serviste çalışan hekimlerin daha fazla şiddet gördüğü tespit edildi. Ayrıca asistan hekimlerin uzmanlara kıyasla daha çok şiddetle karşılaştıkları görüldü. Hekimlerin %35,3'ü şiddet gördüğü hastayı başka bir hastaneye sevk etmeye çalıştığını belirtti. Hekimlerin %73,2'si şiddet gördüğü hastayı başka bir doktora yönlendireceğini belirtti. Hekimlerin %15,4'ü şiddet gördüğü hastaya yeterli fizik muayene yapmayacağını, yeterli tetkik istemeden başından savmaya çalışacağını belirtti. Hekimlerin yalnızca %49,2'si beyaz kod uygulamasını biliyordu. Ayrıca istemediği branşta çalışan hekimlerin daha fazla şiddetle karşılaştığı görüldü.Güvenli ortamın sağlanmasında hastaların eğitimi, hastane fiziki şartlarının düzeltilmesi, yöneticilerin üzerine düşen görevleri yapması gibi çok yönlü konular olmakla birlikte yasal düzenlemelerin de yapılması gerekmektedir. Of all professional groups, health care workers who must direct contact with individuals in distress become the main target of workplace violence. Doctors and nurses are those who sense the violence mostly. This study aims to determine if the physicians' exposure to violence and how they treat the patients who act violence.A 18-item questionnaire was applied to 203 volunteer physicians who work at Antalya Training and Research Hospital. 109 of them are research asistant, 94 of them are specialist. SPSS for Windows 13.0 was used for statistical analysis.The study participants, 34,5% were female and 65,5% male. The mean age was 34,43±7,21. 26,1% have never exposed to violence, 53,2% have exposed 1-3 times, 8,9% have exposed 4-6 times, 11,8% have exposed six times or more exposed to violence in their careers. The most common type of violence is verbal violence. Mostly patients' relatives act the violence toward the physicians and the most common place is examination rooms. After exposure to violence 43,3% of physicians do nothing and continue to work. There is no statistically relationship between age of physician and exposure to violence. But surgeons and emergency medical doctors expose violence more often than the others. Residents are more vulnerable than specialists. 73,2% of physicians mostly referred the patient, who is acting violence, to another doctor. %15,4 of physicians don't examine the patient, who is acting violence, completely and physicians try to get rid of the patient as soon as they can. Only 49,2% of doctors know how start the white code program. In addition, it was seen that physicians working in the branch they did not want to, encounter more violence.To provide safe workplace to healthcare workers the government and supervisors should educate the patients and make relevant laws against violence.
Collections