Kronik karaciğer yetmezlikli hastalarda gelişen spontan bakteriyel peritonit tedavisinde ilk seçenek olan sefotaksimin klinik etkinliğinin araştırılması ve empirik tedavideki yeri

Abstract

Giriş ve Amaç: Spontan bakteriyel peritonit (SBP) asit polimorfonükleer lökosit(PMNL) sayısının >250/ mm³ ve asit kültür sonucunda üreme olmasıdır. SBP sirozhastalarında görülen önemli bir enfeksiyöz komplikasyondur. Empirik tedavide en çok3. kuşak sefalosporin (sefotaksim) tercih edilmektedir. Bu çalışmada empirik tedavidekullanılan sefotaksimin klinik etkinliğini araştırmayı, klinik olarak yanıtsız ya dasefotaksime dirençli bakterilerin etken olduğu olgularda hastalara ait risk faktörleriniortaya koymayı ve SBP empirik tedavisinde alternatif bir seçenek oluşturmayıamaçladık.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 01 Eylül 2015 - 01 Eylül 2016 tarihleri arasındakaraciğer sirozuna bağlı asiti olan 97 spontan asit enfeksiyonlu (SAE) hasta dahil edildi.Veriler Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) 22.0 paket programı ile analizedildi. İstatiksel analizde Fisher's Exact Test veya Pearson ki-kare testi kullanıldı ve0,05'ten küçük p değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Hastaların 41'i kadın (%42.3) ve tüm hastaların yaş ortalaması 63.6±14.2 idi.97 SAE; %22.7'si SBP %77.3'ü kültür negatif nötrositik asit olarak saptandı. Asit sıvısıkültürlerinde (%72.7) (16/22) gram pozitif bakteri, %22.3 (5/22) gram negatif bakteriizole edildi. Kültürde en çok izole edilen bakteri (12/22) %54.4 oranıyla koagülaznegatif stafilakoktu. Çalışmamızda empirik sefotaksim başlanan 93 hastanın %49.5'indetedaviye yanıt alınmadığı için tedavi değişikliği yapıldı. Sefotaksime yanıtsız olgularda;önceden geçirilmiş peritonit öyküsü, endoskopi, kolonoskopi, profilaktik antimikrobiyaltedavi ve son 3 ayda hastane yatışı gibi risk faktörleri araştırıldı fakat istatiksel olarakanlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Etken bakterilerde in vitro (doğal/kazanılmış)sefotaksim direnci %63.7, in vivo direnç (10/22) %46 saptandı.Sonuçlar: Asit sıvısında kültürde üreme oranımız literatürden düşük bulundu. Kültürüremelerinde son zamanlarda prevelansı artan GPB (çoğunluğu KNS) oranıçalışmamızda da yüksek bulundu. Empirik sefotaksim tedavi yanıtı %50.5 idi veSBP'lerde in vitro sefotaksim direnci in vivo dirençten yüksek bulundu. Hastalarıntakibinde ve antibiyotik değişikliğinde, direnç durumundan daha çok klinik velaboratuvar yanıtı dikkate alınmalıdır. Son yıllarda siroz hastalarında profilaksikullanımının artması, enfeksiyonlara maruziyet ve hastane yatışlarının artması,endoskopi ve kolonoskopi yapılması, mikrobiyal florada değişiklik dirençli suşlarınortaya çıkmasına neden olmuştur. Olgu sayısının daha fazla olduğu serilerde o bölgeninmikrobiyolojik etkenlerine, antibiyotik dirençlerine ve hastaya ait risk faktörleri dikkatealınarak empirik tedavi planlamaları uygun olacaktır.

Introduction: Spontaneous bacterial peritonitis is defined as the number ofpolymorphonuclear leucocytes in the acid> 250 / mm³ with a positive culture result.Spontaneous bacterial peritonitis is an important infectious complication of cirrhoticpatients. The third generation cephalosporin (cefotaxim) is the most preferred antibioticin empiric treatment. In this study, we aimed to investigate the clinical efficacy ofcefotaxime used in empirical therapy and to reveal the risk factors of the disease incases of clinically unresponsive or cefotaxime resistant bacteria and to provide analternative option in SBP empirical treatment.Materials and Methods: Between 01 September 2015 and 01 September 2016, 97patients with spontan acid infection who had ascites related to cirrhosis were included inthe study. The data were analyzed using the Statistical Package for the Social Sciences22.0 package program. Fisher's Exact Test or Pearson Chi-square test was used forstatistical analysis and p values less than 0.05 were considered statistically significant.Results:41 of the patients were female (42.3%) and the mean age of all patients was 63.6 ± 14.2.Of 97 SAE 22.7% were SBP and 77.3% were identified as culture negative neutrocyticacid. In acidic liquid cultures gram positive bacteria (72.7%) (16/22) and 22.3% (5/22)gram negative bacteria were isolated. The most isolated bacteria in the culture (12/22)were coagulase negative staphylococci (54.4%). Treatment changes were made in49.5% of the 93 patients in whom no treatment response was received with empiricalcefotaxime treatment. We searched the risk factors for cefotaxime resistance such asprevious peritonitis, endoscopy or colonoscopy studies, prophylactic antimicrobialtherapy and hospitalization in the last 3 months but there was no statistically significantdifference (p> 0,05). In vitro (natural / recovered) cefotaxime resistance was 63.7% andin vivo resistance (10/22) was 46%.Conclusion: Culture positivity in acid liquid was lower than literature. The rate of GPB(majority of CNS), which has recently increased, was also high in our study. Empiriccefotaxime treatment response was 50.5% and in vitro cefotaxime resistance in SBP was higher than in vivo resistance. For this reason, clinical and laboratory responsesshould be considered in the follow-up of these patients and in the antibiotic decisions.Increased use of prophylaxis in cirrhotic patients, exposure to infections and increasedhospitalizations, endoscopy and colonoscopy have led to the emergence of resistantstrains. Empirical treatment planning will be appropriate in the series where there aremore cases, considering the microbiological factors of that region, antibiotic resistanceand the risk factors of the patient.