Robotik cerrahide inhalasyon anestezisi ve total intravenöz anestezi ile göz içi basıncı değişikliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, robot yardımlı laparoskopik prostatektomi (RYLP) operasyonu olacak hastalarda göz içi basıncında (GİB) meydana gelen değişiklikler, bu değişikliklere etki eden faktörler (yaş, ASA skoru, operasyon süresi, trendelenburg süresi, verilen sıvı ve kanama miktarı, nabız, ortalama arteryel kan basıncı (OKB), SPO2, end- tidal CO2 (EtCO2), tepe hava yolu basıncı (Ptepe), batın içinin gaz basıncı) ve inhalasyon anestezisi ile TİVA yöntemi arasındaki farklılıklardeğerlendirilmiştir.Metot: 40 hasta randomize olarak, anestezi idamesinde desfluran ile remifentanil veya propofol ile remifentanil kullanılmasına göre iki gruba ayrıldı. Göz içi basıncı önceden belirlenen yedi farklı zamanda ölçüldü. Bu zamanlar; premedikasyondan önce supin pozisyon (T1), indüksiyondan sonra (T2), pnömoperitonyumdan sonra (T3), pnömoperitonyum devam ederken, 300 trendelenburg pozisyonuna alındıktan sonra (T4), trendelenburg pozisyonun sonunda (T5), supin pozisyona geri döndürüldükten sonra (T6) ve ekstübasyondan 1 saat sonra (T7). Çalışmanın primer amacı GİB'in T2 ve T4 zamanları arasındaki değişimini ve iki anestezi yöntemi arasındaki farklılıkları değerlendirmektir. Sekonder amaçlarımız ise intraoperatif parametreler ile GİB ve trendelenburg süresi ile GİB artışı arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.Bulgular: General linear model analizi ile karşılaştırıldığında iki grubun GİB'leri arasında fark bulunmuştur (p=0.000). T4 zamanında, ortalama ± SS GİB; desfluran grubunda (27.40±3.50 mmHg), propofol grubuna göre (24.70±4.01 mmHg) (p=0.029) daha yüksektir. Benzer olarak; T5 zamanında da; ortalama ± SS GİB desfluran grubunda daha yüksek olarak bulunmuştur [30.30±3.84 vs. 27.20±4.15](p=0.019). Her iki grupta da GİB'de T2 zamanında T1'e göre anlamlı düşüş olmuştur. [Desfluran grubu (14.50±3.22 mmHg) (p=0.000), Propofol grubu (14.30±2.38 mmHg) (p=0.000) ] Yine her iki grupta T4 ve T5 zamanlarında ise T1 zamanına göre GİB'de artış olmuştur [Sırayla; desfluran grubu (27.40±3.50 ve 30.30±3.84mmHg)(p=0.000 ve p=0.000), propofol grubu (24.70±4.01 ve 27.20±4.15 mmHg) (p=0.000 ve p=0.000)]. T2 ve T4 zamanları arasında OKB, Ptepe, EtCO2 ile GİB arasında korelasyon bulunmuştur (Sırayla; p<0.001; r=0.499, p<0.001; r=0.574, p<0.001; r=0.318). GİB'de, trendelenburg boyunca artış olmasına rağmen, trendelenburg süresinin uzunluğu ile GİB artışı arasında korelasyon bulunamamıştır. (p = 0.243; r=0.166)Sonuçlar: Göz içi basıncı dik trendelenburg pozisyonu ve pnömoperitonyum uygulaması sonrasında artmaktadır. Propofol bazlı anestezi yöntemi, desfluran anestezisine karşı GİB artışını azaltmada daha başarılıdır.Anahtar Kelimeler: Robotik yardımlı laparoskopik prostatektomi, göz içi basıncı,propofol bazlı TİVA anestezisi, dik trendelenburg pozisyonu ve pnömoperitonyum

Background: In this study; we evaluated IOP changes at robotic assisted laparoscopic prostatectomy operation, affecting factors, (age, ASA score, operation time, trendelenburg time, fluid intake, blood loss, heart rate, mean arterial blood pressure, saturation, EtCO2, peak airway pressure, intraabdominal pressure) and the difference between inhaled and intravenous anesthesia. Methods: Forty patients were randomly allocated to anesthesia maintenance, consisting of desflurane and remifentanil or propofol and remifentanil. Intraocular pressure was measured at seven predefined time points. These are; before premedication at supine position (T1), after induction (T2), afterpneumopertonium (T3), after 300 trendelenburg position with pneumoperitonium (T4), at the end of trendeleburg position (T5), after returning to supine position (T6), one hour after extubation at supine position (T7) The primary outcome was to evolute the change in intraocular pressure from T2 to T4. The secondary outcomes were to commentate the correlation between IOP and intraoperative patient parameters, and correlation between trendelenburg time and IOP increase. Results: The results of general linear model analysis showed that intraocular pressure differed between two groups (p = 0.000). At T4 time mean±SD IOP was greater in desflurane group [27.40±3.50 mmHg], than propofol group [24.70±4.01mmHg] (p=0.029) and similarly, at T5time mean±SD IOP was greater in desflurane group [30.30±3.84 vs. 27.20±4.15] (p = 0.019). There was a statistically decrease in IOP at T2 time from T1 time in both groups. [Desflurane group (14.50±3.22 mmHg) (p = 0.000), Propofol group (14.30±2.38 mmHg) (p = 0.000)] There was also significant increase in IOP at T4 and T5 timefrom T1 time in both groups. [Respectively; desflurane group (27.40±3.50 and 30.30±3.84mmHg) (p=0.000 and p=0.000), Propofol group (24.70±4.01 and 27.20±4.15 mmHg) (p=0.000 and p=0.000)] Between T2 and T4 times; mean arterial pressure, Ppeak and EtCO2 were found to be significantly correlated with IOP. (p<0.001; r=0.499, p<0.001; r=0.574, p<0.001; r=0.318 respectively) IOPincreased during trendelenburg time but there was no correlation between trendelenburg time length and IOP increase (p=0.243; r=-0.166)Conclusions: Intraocular pressure inreases after, steep trendelenburg position and pneumoperitonium. Propofol based anesthesia is more successful to lessen the increase of IOP than desflurane anesthesia.Key Words: Robotic assissted laparoscopic prostatectomy, intraocular pressure,propofol based TIVA anesthesia, steep trendelenburg position andpneumoperitonium