Acil serviste hiperglisemik durum tespit edilen hastalarda tedavi sürecinde gelişebilecek beyin ödemi tablosunun seri ultrasonografik optik sinir kılıf çapı ölçümüyle tanınması ve optik sinir kılıf çapınının tedavi ile değişiminin değerlendirilmesi

Abstract

Bu tez çalışmasında, acil serviste hiperglisemik durum tespit edilen erişkin hastalarda tedavi ile optik sinir kılıf çapının değişkenliğini ortaya koymak amaçlanmıştır. Prospektif tek kör olarak planlanan tez çalışmamıza >18 yaş diyabetik, plazma glukozu >250 olan hastalar dahil edilip aynı sayıda kontrol grubu alınmıştır. Hasta grubun kabulünde gelişinden itibaren tedavi süresince seri ONDS ölçümleri yapıldı. Ölçümler optik diskin 3mm proksimalinden yapılıp en az üç ölçüm yapılarak ortalaması alındı. Hasta grubunun ONDS ölçümleri ile eş zamanlı kan gazı, biyokimya ve stik kan şekeri ölçümleri yapılıp osmolariteleri hesaplanıp kaydedildi.Bulgular: Çalışmaya 100 hasta dahil edildi. Grup 1'e hiperglisemik durum tanısı konulan 50 hasta alınırken, Grup 2'ye kontrol grubu olarak 50 sağlıklı erişkin alındı. Grup 1 ve 2deki hastalardan acil servise kabulleri sırasında alınan ilk kan örneklerinden ölçülen osmolariteleri arasında anlamlı fark bulundu(p<0,001). Grup1'in kabul ONSD'si 0,45±0,04 iken Grup 2'nin ONSD'si 0,44±0,05 bulundu. Grup 1 hastalarda tedavi öncesi ve tedavi sonrası ONSD'de artış tespit edildi. Tedavi öncesi ile tedavi sonrası arasındaki ortalama fark=0,056±0,040 olarak bulundu.(p<0.001). Tedavi sonrası glukoz, HCO3, CO2, Na ve Osmolaritede oluşan fark ile ONSD farkının korelasyonu değerlendirildiğinde anlamlı korelasyon olmadığı görüldü. Çalışmaya alınan Grup 1 hastaların 18'ine sadece sıvı tedavisi verilirken 32'sine sıvı+insülin tedavisi almıştı. Tedavi sonrasında sıvı+ insülin tedavisi alan hastalarda ONSD daha geniş ölçüldü. Uygulanan tedavi ile tedavi öncesi ve sonrası ONSD farkı değerlendirildiğinde; tedavi grupları arasında ONSD farkının benzer olduğu görüldü.Sonuç: Bu tez çalışması ile hiperglisemik durumlarda verilen tedavi ile ONSD'nin değiştiği tespit edildi. Tüm bu bulgular sonucunda hiperglisemik durumlarda tedavi komplikasyonu olarak gelişen beyin ödeminimin tanısında oküler US ile ONSD ölçümünün kullanılabileceği kanaatine varıldı.

Objective: The aim of thesis study was to reveal the variability of the optic nerve sheath diameter in the treatment of adult patients with hyperglysemic state of emergency servise.Materals and Methods: This prospective single-blinded study was included >18 years-old diabetic, plasma glucose >250mg/dl patients, were included in the same number of control group. Serial ONSD measurement were made during the treatment from the time of the patient group. Blood gas, blood parameters and stick glucose measurement were taken simultaneously with the ONSD measurements of the patients group and osmolarities were calculated and recorded.Findings: The study included 100 patients. 50 patients with hyperglisemia were included Group 1, 50 control patients were included Group 2. There was a statistical differance between osmolarities of both groups (p<0,001). The mean ONSD difference between before and after treatment was found to be 0,056±0,04 in Group 1 (p<0,001). There was no significant correlation between ONSD difference and glucose,HCO3,CO2,Na and osmolarities difference.In the study, only 18 patients received fluid therapy, 32 patients received fluid and insülin therapy. On the patient received fluid and insülin ,ONSD measurement was found higher. When evalueted between the treatment and the difference ONSD, it was seen that the difference ONSD was similar in treatment groups.Conclusion: This thesis study found that the treatment given in hyperglycemic cinditions changed the ONSD. All of these findings suggest that oculer USG and ONSD can be used in the diagnosis of brain edema that develops as a complication of treatment in hyperglycemic conditions.