Düşük over rezervi olan hastalarda antagonist-450, mikrodoz flare, klomifen sitrat+gonadotropin+antagonist tedavi protokollerinin karşılaştırılması

Abstract

AMAÇ: Kontrollü ovaryan hiperstimülasyon protokollerinin birbirlerine göre üstünlükleri sadece gebelik başarısı değil aynı zamanda uygulama kolaylığı, süre ve maliyet açısından da değerlendirilmektedir. Biz de çalışmamızda retrospektif olarak DOR tanılı ICSI yapılan hastalarda antagonist-450, mikrodoz flare ve klomifen sitrat+gonadotropin+antagonist protokollerinin başarı sonuçlarını, süre ve maliyet açısından karşılaştırdık.GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışma, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Zeynep Kâmil Hastanesi Tüp Bebek Birimi Arşivi'nden Mart 2012 ile Ağustos 2017 tarihleri arasındaki verilerin retrospektif olarak incelenmesi ile gerçekleştirildi. ICSI uygulanan 24-47 yaş arası düşük over rezervi olan 178 olgunun dosyaları tarandı. Demografik özellikleri, laboratuvar sonuçları ve tedavi sonuçları kaydedildi.Uygulanmış olan kontrollü ovaryan hiperstimülasyon tipine göre, `Antagonist + Gonadotropin 450 protokol, Gonadotropin 450 + Mikrodoz Agonist protokol ve Klomifen sitrat + Gonadotropin 300 + Antagonist protokol` olmak üzere hastalar 3 gruba ayrıldı. Bu 3 grup arasında siklus iptali, hCG günü endometrial kalınlık ve hCG günü bakılan östrojen seviyesi, toplanan toplam oosit sayısı, M1 ve M2 oosit sayısı, transfer edilen embriyo sayı ve gradeleri, implantasyon oranları (β-hCG sonucuna göre) ve maliyet analizleri karşılaştırıldı.BULGULAR: Çalışmamıza dahil edilen 178 olgudan 107'sine gonadotropin 450IU + GnRH antagonist(ANT450) protokolü, 22'sine klomifen sitrat(100mg/gün) + gonadotropin (300 IU) + GnRH antagonist(CC) protokolü, 49'una gonadotropin 450 IU + Mikrodoz GnRH analog(MD) protokolü uygulanmıştı.KOH protokollerimizde kullanılan toplam gonadotropin doz ortalamasının gruplar arasındaki dağılıma göre en az CC grubunda kullanıldığı saptanmış ve istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.(p<0.05)vİndüksiyon süresi açısından ANT450 grubunda diğer gruplara göre indüksiyon süresinin kısa olması istatistiksel olarak anlamlı saptandı.(p<0.05)Tüm hastalara bakarak gruplar arasında β-hCG pozitiflik oranlarında (implantasyon oranı) istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. (p>0.05)Maliyet analizleri protokol grupları arasında ve gebelik başına düşen maliyet olarak iki ayrı şekilde değerlendirildi. CC grubunda maliyet en düşük saptanırken, gebelik başına düşen maliyet hesabında MD protokolüyle elde edilen gebelik başına düşen maliyet en düşük saptandı.SONUÇ: Ovulasyon indüksiyonlarında hangi yöntemin daha başarılı olduğuna karar verebilmek için hasta seçimi kriterlerinin, tedavi protokollerinin, uygulanacak indüksiyon protokolü yanında ek medikal desteğin, bu işlemlerin yapıldığı klinik koşullarının analizi ile birlikte çok daha yüksek katılımla oluşturulacak bağımsız büyük çalışmaların yapılması gerekmektedir.

OBJECTIVES: The superiority of controlled ovarian hyperstimulation protocols compared to each other is evaluated not only in terms of pregnancy success but also in terms of ease of application, duration and cost. In our study, we compared retrospectively the results of antagonist-450, microdose flame and clomiphene citrate + gonadotropin + antagonist protocols in terms of duration and cost in patients who underwent ICSI with DOR.MATERIALS AND METHODS: In this study, the data between March 2012 and August 2017 of Zeynep Kâmil Hospital IVF Central Archives were evaluated retrospectively. 178 cases with DOR who underwent ICSI and applied between the ages of 24-47 were scanned. Demographic characteristics, laboratory results and treatment outcomes were recorded.Patients were divided into 3 groups as `Antagonist + Gonadotropin 450 protocol, Gonadotropin 450 + Microdose Agonist protocol and Clomiphene citrate + Gonadotropin 300 + Antagonist protocol` according to the controlled ovarian hyperstimulation type applied. The number of oocytes collected, number of M1 and M2 oocytes, number and grades of transferred embryo, implantation rates (according to β-hCG result) and cost of protocols analysis were compared between these 3 groups.RESULTS: Of the 178 cases included in our study, 107 were treated with gonadotropin 450IU + GnRH antagonist (ANT450) protocol, 22 with clomiphene citrate (100mg / day) + gonadotropin (300IU) + GnRH antagonist (CC) 49 with gonadotropin 450 IU + Microdose GnRH analogue (MD) protocol.The mean total gonadotropin dose used in the KOH protocols was found to be lowest in the CC group according to the distribution among the groups and statistically significant (p <0.05)viiThe duration of induction was shorter in ANT450 group than other groups and statistically significant(p<0.05). There was no statistically significant difference between groups in terms of β-hCG positivity (implantation rate) (p>0.05).Cost analyzes were evaluated in two different ways between protocol groups and cost per pregnancy. The cost of CC group was lowest. (p<0,04) Estimated cost per pregnancy was the lowest cost per pregnancy obtained with the MD protocol.CONCLUSION: In order to decide which method is more successful in ovulation induction, patient selection criteria, treatment protocols, additional medical supports and the clinical conditions need to be analyzed, and be supported with independent large studies.