Multipl skleroz (MS) hastalarında difüzyon tensör görüntüleme (DTI) ve perfüzyon görüntüleme parametrelerinin değerlendirilmesi ve klinik korelasyonu

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, RRMS hastalarında T2, FLAIR ve T1 kontrastlı MRG sekansları ile MS lezyonları saptanmıştır. Belirtilen yöntemlerle inaktif ve aktif MS olarak sınıflandırılan hastalar NGBC'lerindeki hemodinamik ve yapısal hasarın saptanması amacıyla difüzyon ve perfüzyona yönelik MRG ölçümleri ile değerlendirilmiştir. Genel serebral hasarın dolaylı ölçütleri olduğunu hipotetize ettiğimiz bu ölçümler, belirtilen hipotezi doğrulamak için Genişletilmiş Durum Özürlülük Skalası (EDSS) puanları ile korele edilmiştir.Gereç ve Yöntem: 29 RRMS ve 10 kontrol grubu hastasının kontrastlı kraniyal MRG'lerinden elde edilen DTG ve MRP görüntüleri retrospektif olarak incelendi. RRMS hastalarının frontal ve parietal NGBC alanları ile korpus kallosum genu segmentinden ölçülen FA, rCBV ve rCBF değerleri kontrol grubunun karşılık gelen bölgelerinden ölçülen değerler ile karşılaştırıldı. Bulgular RRMS hastalarının klinik verileri ile korele edildi. Bulgular: FA değeri yönünden hasta ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık sadece frontal bölgede saptandı (Bağımsız değişkenler t-testi, p<0.02). Hasta grubu NGBC ve kontrol grubu NBC arasında perfüzyon parametreleri (rCBV, rCBF) açısından anlamlı farklılık izlenmedi. Bulguların hastaların klinik verileri ile ilişkisi test edilmiş olup hasta grubunun EDSS skoru ile frontal NGBC FA değerleri arasında anlamlı ilişki bulunmuştur (tek yönlü ANOVA, p<0.02). Sonuç: RRMS'de frontal NGBC'de mikroyapısal değişiklikler izlenmesine karşın genel olarak NGBC'de mikrovasküler değişiklikler izlenmez. NGBC'deki mikroyapısal değişiklikler hastaların EDSS skoru ile ilişkilidir. Hastaların FA değerleri düştükçe EDSS skoru artar.

Objective: In this study, pre and postcontrast T1-weighted images, T2-weighted images and fluid-attenuated inversion recovery images are used to detect lesions in relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS) patients. After grouping the patients as active and inactive MS according to MRI sequences mentioned above, hemodynamic and structural impairments are evaluated in normal appearing white matter (NAWM) of the patients with the aid of diffusion and perfusion measurements. The measurements are hypothesized as they are the indirect signs of global serebral damage and then they correlated with Extended Disability EDSS scores of patients in order to confirm this hypothesis.Method: Dynamic susceptibility contrast enhanced images and diffusion tensor images of 29 MS patients and 10 controls are analyzed retrospectively. Fractional anisotropy (FA), relative cerebral blood volume (rCBV) and relative cerebral bloof flow (rCBF) values of NAWM of RRMS patients are measured in frontal, parietal white matter and also in genu of corpus callosum. The results are compared with the corresponding areas of controls and correlated with the EDSS scores. Results: The statistical difference between the patients and controls is only obtained for fractional anisotrophy (FA) values in frontal white matter. There are no significant differences between perfusion parameters in NAWM and normal white matter (NWM) of controls. The results are correlated with the clinical data of patients and a significant difference is detected between EDSS scores of patients and their FA values in frontal NAWM (one-way ANOVA, p<0.02). Conclusion: Even though there have been some microstructural abnormalities observed in frontal NAWM, there is not any significant microvascular abnormality in NAWM at all. Microstructural abnormalities are well correlated with EDSS scores of patients. When FA values of patients decrese, their EDSS scores increase.