Sıçanlarda intralipid emülsiyon tedavisinin gakkar intoksikasyonu üzerine olan etkilerinin araştırılması

Abstract

AMAÇ: Çalışmamızın primer amacı; intralipid emülsiyon tedavisinin 2. kuşak sülfanilüre gliklazid ile olan zehirlenme üzerindeki etkinliklerinin karşılaştırılmasıdır. Sekonder amaç ise gliklazid ile olan zehirlenme durumlarında oktreotid tedavisi ile intralipid emülsiyon tedavisinin tedavide etkinliklerinin karşılaştırılmasıdır. YÖNTEM: Çalışma için 200-250 g ağırlığında 28 adet Spraque-Dawley cinsi erişkin sıçan rastgele 4 gruba ayrıldı. Normal beslenme ile beraber birinci gruba per oral normal salin verilip kontrol grubu olarak belirlendi. İkinci gruba, ½LD50 gliklazid (3000 mg/kg) per oral (PO) verildi. Üçüncü gruba ½ LD50 gliklazid (3000 mg/kg PO) ardından oktreotid 500 mcg/kg subcutan (SC), dördüncü gruba ½LD50 gliklazid (3000 mg/kg) PO ardından 12,4 ml/ kg İntralipid emülsiyon intravenöz (IV) verildi. Kontrol grubuna herhangi bir ilaç verilmedi. Tüm sıçanlara 0. dk, 30. dk, 1. saat, 2. saat, 3. saat, 4. saat, 5. saat, 6. saat, 7. saat, 8. saat, 9. saat, 10. saat, 11. saat, 12. saat, 14. saat, 16. saat ve 24. saat kan şekeri ölçümü yapıldı. Kan şekerinin 50 mg/dl altına düşmesi hipoglisemi olarak kabul edildi. Hayvanlarda hipoglisemi oluşması durumunda %50 dekstroz 0,1 ml SC puşe uygulandı, kan şekeri 50 mg/dl üzerine çıkartılana kadar %50 dekstroz 0.1 ml SC tekrarlandı. Hayvanların ilk hipoglisemi atağının oluşma süresi kaydedildi. Hipoglisemi oluşan hayvanlarda dekstroz uygulaması ile kan şekeri 50 mg/dl üzerine çıkartıldı. Maksimum etki süresi 24 saat olan ilacın etkileri 0. dk, 30. dk, 1. saat, 2. saat, 3. saat, 4. saat, 5. saat, 6. saat, 7. saat, 8. saat, 9. saat, 10. saat, 11. saat, 12. saat, 14. saat, 16. saat ve 24. saat kan şekeri ölçümü ile takip edildi. Ardından 24. saatin sonunda aralıklı kan şekeri ölçümleri neticesinde hipoglisemi ataklarının sonlanması ile servikal dislokasyon uygulanarak deney sonlandırıldı. BULGULAR: Gruplardan elde edilen kan şekeri değerleri incelendiğinde 4. grupta 2. gruba göre hipoglisemi sayıları istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulunmuştur. 3 ve 4. Gruplar arasındaki hipoglisemi sayısı arasında istatistiksel olarak anlamlı sonuç bulunmamıştır vii SONUÇ: Gliklazid intoksikasyonu hipoglisemiye neden olur. İntravenöz lipid emülsiyon tedavisi hipoglisemiyi geri çevirebilir veya hipoglisemi ataklarının sayısını azaltabilir; ancak konuyla alakalı farklı doz ve zamanların kullanılacağı çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Gliklazid, IV lipid emülsiyonu, intoksikasyon, hayvan modeli

INTRODUCTION: The primary purpose of our study is; It is a comparison of the effectiveness of intralipid emulsion therapy on poisoning with 2nd generation sulfanylurea gliclazide. The secondary aim is to compare the efficacy of octreotide therapy with intralipid emulsion therapy in cases of poisoning with gliclazide. METHODS: For the study, 28 Spraque-Dawley adult rats weighing 200-250 g were randomly divided into 4 groups. The first group was given per oral normal saline and determined as the control group. The second group was given per oral (PO) ½ LD50 gliclazide (3000 mg / kg). The third group was ½ LD50 gliclazide (3000 mg / kg PO), then octreotide 500 mcg / kg subcutaneous (SC), and the fourth group ½ LD50 gliclazide (3000 mg / kg) PO. Then, 12.4 ml / kg intralipid emulsion was given intravenously (IV). No drugs were given to the control group. For all rats, 0th min, 30th min, 1th hour, 2th hour, 3th hour, 4th hour, 5th hour, 6th hour, 7th hour, 8th hour, 9th hour, 10th hour, 11th hour, 12th hour, 14th hour, 16th hour and 24th hour blood glucose measurements were performed. Blood sugar drop below 50 mg / dl was considered hypoglycemia. In case of hypoglycemia in animals, 50% dextrose 0.1 ml SC puse was applied, 50% dextrose 0.1 ml SC was repeated until blood sugar increased to 50 mg / dl. The duration of the first hypoglycemia attack of animals was recorded. In animals with hypoglycaemia, blood sugar was increased to over 50 mg / dl with dextrose administration. The effects of the drug with a maximum duration of 24 hours are 0th min, 30th min, 1th hour, 2th hour, 3th hour, 4th hour, 5th hour, 6th hour, 7th hour, 8th hour, 9th hour, 10th hour, 11th hour, 12th hour, 14th hour, 16th hour and 24th hour were followed by blood glucose measurement. At the end of the 24th hour, as a result of intermittent blood glucose measurements, the experiment was terminated by cervical dislocation with the end of hypoglycemia attacks. RESULTS: When the blood glucose values obtained from the groups were analyzed, the number of hypoglycaemia was found statistically significantly lower in 4th group compared to the second group. No statistically significant result was found between the number of hypoglycaemia between Groups 3 and 4. CONCLUSION: Intoxication of gliclazide causes hypoglycaemia. Intravenous lipid emulsion therapy can reverse hypoglycaemia or reduce the number of episodes of hypoglycaemia; However, studies are needed to use different doses and times. Keywords: Gliclazide, IV lipid emulsion, intoxication, animal model