Gündüz hiperkapnisinin uyku ve solunum bozuklukları ile ilişkisi

Abstract

Uykunun, santral solunum merkezi, havayolu rezistansı ve solunum kas tonüsü üzerine etkisi açıkça bilinmektedir. Gündüz hiperkapnisi olan olgularda yani hipoventilasyon sendromlan denen hastalık grubunda uykuda kan gazı parametrelerinin daha da kötüleştiği gösterilmiştir. OSAS ve KOAH'ın tek başına hiperkapniye yol açması çok sık karşılaşılan bir durum değildir. KOAH'ta ancak FEVİ %35'in altında olan olgularda bir başka deyişle FEVİ 1 litrenin altına indiğinde, hiperkapni görülmeye başlar. OHS'nin eklenmesi veya overlap sendrom varlığı hiperkapni olasılığım arttırmaktadır. Çalışmamıza hiperkapnik olguların hiperkapni etyoloj isini ve Wperkapninin solunum bozuklukları ile ilişkisini araştırmayı amaçladık ve bu amaçla gündüz hiperkapnisi olan yaş ortalamaları 55.97±10.69 olan toplam 38 olguyu inceledik. Bu olguların 21 'inde (%55.2) overlap sendromu, 10'unda (%26.8) sadece KOAH, 3'ünde (%7.8 ) OHS, 3'ünde (%7.8) sadece OSAS, l'de (%2.6) primer alveolar hipoventilasyon sendromu saptadık. Çalışmamızda BKİ'nin Sa02 ile negatif korelasyonunu obezlerde OSAS riskinin artmış olduğunu ve PAP'la AHÎ arasında pozitif ilişki olduğunu ve uyku Wpoksemisinin pulmoner hipertansiyon gelişmesinde rol oynadığım düşündük. Yaptığımız çalışmada, hiperkapnik olguların %63.16'sında OSAS tespit etmemizle C02 hemostazında obezite, endokrin modulasyon, solunumsal kas gücü, pulmoner fonksiyon ve uyku evrelerinin rol oynadığım ve sonuç olarak gece boyunca oluşan hipoventilasyonun gündüz PaC02 düzeyinden sorumlu olduğunu mevcut O S AS' m hiperkapnin bir nedeni olabileceği ve OSAS 'm KOAH' a eşlik etmesinin hipoventilasyon için artmış riske sebep olduğunu kanısına vardık. Sonuç olarak; gündüz hiperkapnisi olan hiperkapnik olgularda OSAS sorgulanmalı klinik şüphe olanlar uyku laboratuvanna refere edilmelidir. 59