Bronşial Astma'lı olgularda konvansiyonel tedavinin ve erdostein'in oksidatif stres üzerine etkisi

Abstract

ÖZET Son zamanlarda astmalı hastalarda hava yollarında spesifik inflamatuar anormallikler saptanmıştır. Bu inflamasyon sıklıkla oksidalil` stres ve serbest oksijen radikallerinin artışı ile birliktedir.Erdostein asedlsistein ile aynı gruptan bir thiol derivesidir. Mukoaktif bir ilaç olan Brdoslcin'iıı aynı /amanda anlioksidan aktivitesi olduğuda düşünülmektedir. Çalışmamızda bronşial astma'da tedavi öncesi ve sonrasında oksidatif stresin düzeyini araştırmayı ve bu düzeye Erdostein'in ek bir katkısı olup olmadığını belirlemeyi amaçladık. Oksidatif stresi belirlemek için lipid peroksidasyonunu MDA düzeyi ile, aııtioksidatif savunma sistemini de SOD aktivitesi ile değerlendirdik. Çalışmamız prospektif olarak Ağustos 2003-Şubat 2004 tarihleri arasında hastanemize başvuran yatarak ya da ayaktan tedavi gören The Global initiative on Astlıma'ya göre hafif veya orta derecede astması olan 9 erkek 32 kadın toplam 41 hastada yapıldı. Çalışmaya alınan olgular randomize olarak iki gruba ayrıldı. Çalışma plasebo konrollü çift kör tasarlandı. Çalışmaya alınan ve inhaler steroid, bcla2 agonist ve antibiyotik tedavisine ek olarak Erdostein tedavisi alan gruptaki(Grup I) 21 olgu ile Erdostein tedavisi almayan ancak plasebo, inhaler steroid, beta2 agonist ve antibiyotik tedavilerine devam edilen(Grup II) 20 olgunun; Olgu sayısı, yaş ortalaması, eosinolil yüksekliği, IgE yüksekliği, ailede atopi/astma öyküsü, sigara öyküsü, FEVı, FVG değerleri yönünden karşılaştırılmasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saplanmadı. Grup 1 olgularda tedavi öncesi SOD ortalaması 7,67±4,45 ü/ml iken tedavi sonrası 8,13±3,71 ü/ml bulunmuştur. Grup II olgularda tedavi öncesi SOD ortalaması 7,75±3,69 ü/ml iken tedavi sonrası 8,28±3,57 ü/ml bulunmuştur.SOD düzeyinde her iki grupta da tedavi öncesine göre tedavi sonrasında artış olmasına rağmen bu fark istatistiksel açıdan anlamlı değildir. 44Grup ] olgularda tedavi öncesi MDA ortalaması 12,24±6,50 nmol/ml iken tedavi sonrası 10,01±7,09 nmol/ml bulunmuştur. Grup II olgularda ise tedavi öncesi MDA ortalaması 14,46±10,06 nmol/ml iken tedavi sonrası 12,42±10,28 nmol/ml saptandı. Her iki grupta da tedavi sonrasında tedavi öncesine göre MDA düzeylerindeki düşme anlamlı bulunmuştur(p<0,05). Grup I ve Grup ll'deki olgular tedavi öncesi, tedavi sonrası SOD ve MDA düzeylerinin farkları yönünden karşılaştırıldığında her iki grup arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı(p>0,05). Hafif ve orta derecede astma olarak gruplandınldığında SOD düzeyleri hem hafif lıemdc orta derecede astmalı olgularda tedavi sonrasında tedavi öncesine göre artış gösterdi. Ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı(p>0,05). MDA düzeylerinde ise hem hafif hem de orta derecede astmalı olgularda tedavi sonrasında tedavi öncesine göre düşme tespit edildi. Hafif astmalı olgularda MDA düzeylerinde ortaya çıkan düşme orta derecede astmalı olgularla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bulundu(p<0,05). Tüm olgular beraber değerlendirildiğinde ise tedavi öncesi SOD ortalaması 7,71±4,04 ü/ml iken tedavi sonrası 8,20±3,60 ü/mi ; tedavi öncesi MDA ortalaması 13,32±8,43 nmol/ml iken tedavi sonrası 11,19±8,76 nmol/ml bulunmuştur. Tüm olgularda tedavi somasında SOD düzeylerindeki artış istatistiksel açıdan anlamlı değilken(p>0,05), MDA düzeylerindeki düşme istatistiksel olarak anlamlıdır. Çalışmamız sonucunda hastanemize başvuran hafif orta derecede astmalı olgularda antiinflamatuar, beta2 agonist ve antibiyotik tedavisi ile klinik düzelme, MDA düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı düşme ve SOD aktivitesinde istatistiksel olarak anlamlı olmasa da yükselme tespit edildi. Bu durum antiinflamatuar, bronkodilatör tedavi ile inflamasyon ve bronkokonstriksiyonıın, antibiyotik tedavisi ile de enfeksiyonun kontrol altına alınması ile oksidatif streste azalmanın bir göstergesi olarak değerlendirildi. Tedaviye ek olarak verilen 2 haftalık Erdostcin tedavisinin klinik olarak semptomlarda düzelme sağlasa da antioksidan etki açısından istatistiksel açıdan anlamlı bir katkı sağlamadığı görülmüştür. 45

SUMMARY Recently, in the airways of asthma patients spesific inflammatory abnormalities have been found. This inflammation is usually seen with oxidative stress and increase of reactive oxygen species, Erdostein, which is in the same group with asetilsistein, is a thiol derivative. A mucoactive drug Erdostein can also be considered as having an antioxidant activity. During this study, we aimed to investigate the oxidative stress level in bronchial asthma before and after the treatment, and also to define if Erdostein has an additional benefit for treatment, or not. To determine the oxidative stress, we viewed the lipid peroxidation by MDA level and additionally, we viewed the antioxidative defance system by SOD activation. This study is prospectively done.between the dates August 2003 and February 2004, with the patients who came to our hospital. These patients, who are being treated in the hospital or visiting the hospital, have mild or modaratc asthma according to The Global Initiative For Asthma and these 41 patients include 9 men, 32 women. The followed cases in this investigation have been divided into two groups at random. Investigation is planned as plasebo confirmed double blind study. In the investigation, when we compare statistiely. Group I including 21 cases, in which patients took Erdostein treatment adding to inhaler corticosteroid, beta 2 agonist, antibiotics, and group II including 20 cases, where there is no Erdostein treatment but plasebo, inhaler corticosteroid, beta 2 agonist,antibiotics is applied; we didn't determine significant difference.This comparation has been done according to the number of cases, age average, the high level of eosinophil and IgE, the family story of atopy/asthma and the story of smoking, FEVand FVC levels. In the cases of Group I, while SOD average was 7,67 ±4,45 ü/mi before the treatment, after the treatment this average was seen as 8,13±3,71 ii/ml. In Group II, this SOD average was 7,75±3,69 ii/ml before the treatment but after the treatment it was seen 8,28±3,57 ii/ml. Althought SOD levels are different in the terms before and after treatment for each groups, this is not expressive statisticly(p>0,05). 46In Group 1 cases, while MDA average was 12,24±6,50 nmol/ml before the treatment, after the treatment this was 10,01±7,09 nmol/ml.Also in Group II cases MDA average was 1 4,46± 1 0,06 nmol/ml before the treatment, after taking the treatment the average became to 12,42±10,28 nmol/ml. For both of the two groups, the decrease in MÜA levels was found as significant(p<0,05). When Group I and Group II cases are compared for the SOD and MDA levels at the end and begining of treatment, there is no statisticly significant difference between these two groups.ln the comparation of two groups, in which Erdostein is applied or not, there is no difference in `before treatment` and `after treatment` for either MDA levels that is the sign of oxidative stress or SOD levels that is the sign of antioxidant capacity. If these two groups are classified as mild and modarete asthma; the SOD levels became higher for both mild asthma group and modaratc asthma group, after the treatment than the begining of the treatment, however this difference wasn't found statisticly significant(p>0,05). Therefore, after the treatment a decrease was determined in MDA levels than the levels at the begining of treatment for each of the asthma groups. When (he decrease in MDA levels that is seen in mild asthma cases is compared with the level changes in modarate asthma cases, it is determined to be statisticly significant(p<0,05). When all cases arc evaluated together, while SOD average were determined as 7,71±4,04 ü/ml before the treatment, this average was determined as 8,20±3,60 ü/ml after the treatment. Nevertheless at all cases, while MDA average was 13,32±8,43 nmol/ml before the treatment, it was determined as 11,19±8,76 nmol/ml after the treatment, the increase that happened after treatment of SOD levels wasn't considered statisticly significant for all cases(p>0,05). However, the decrease that happened after treatment is statisticly signiiicant(p<0,05). As a conclusion of our study; in mild and modaratc bronchial asthma cases, clinical recovery,was seen with a treatment including antiinflammatory, beta 2 agonist and antibiotics drugs. Also in these cases, a decrease in MDA levels which is expressive statisticly and an increase in SOD activity which is not statisticly significant was determined. This situation can be expressed by the recovery of inflammation and bronchoeonstruction with antiinflammatory and bronchodilatator treatment, and 47infection being taken undercontrol with antibiotic treatment. It's seen thai; Erdostein that is given addilionaly for 2 weeks provided the clinically improvement, it doesn't have significant antioxidant effect slatislicly. 48