Displastik koksartroz tanısı ile total kalça artroplastisi uygulanan ve femur başı otogrefti kullanılan hastalarda greft tutulumunun radyolojik değerlendirilmesi

Abstract

ÖZETAmaç: Displastik koksartroz tanısı ile total kalça artroplasti uygulanan ve asetabulum örtüm yetersizliği nedeniyle femur başı otogrefti kullanılan hastalarda greft tutulumunun radyolojik değerlendirilmesi ve kısa orta dönem sonuçlarımızı değerlendirmektir.Çalışma planı: Sağlık Bilimleri Üniversitesi Metin Sabancı Baltalimanı Kemik Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde Ocak 2005 – Aralık 2016 tarihleri arasında femur başı otogrefti kullanılarak total kalça artroplastisi yapılan toplam 80 hastanın 83 total kalça protezi retrospektif olarak değerlendirildi. Bu hastalardan 2 tanesi etyolojilerinde travmatik koksartroz öyküsü olması, 2 tanesi takiplerde vefat ettiğinden, 5 hasta da rutin kontrollerini aksatdığı için çalışma dışı bırakıldı. Geriye kalan 71 hastanın 74 kalçası çalışmaya dahil edildi. Çalışmamızdaki hastaların 14'ü erkek (% 19,7), 57'si kadın (% 80,3) idi. Hastaların ameliyat oldukları tarih itibarı ile yaş ortalaması 51.1 (dağılım 18-76) idi. Ortalama takip süremiz 75,6 aydı (dağılım 13 – 161 ay). Ameliyat öncesinde kalça displazisini değerlendirmek amacıyla direkt grafiler ile Crowe sınıflamasına, Wiberg açısı ve Sharp açılarına bakıldı. Ameliyat sonrası direkt grafiler ile asetabuler inklinasyona ve greft kalınlığına, temas uzunluğuna, örtüm yüzdesine ve greft rezorpsiyonuna bakıldı ve asetabuler ve femoral komponentlerin etrafında gevşemeye işaret eden radyolüsen alan olup olmadığına bakıldı.Bulgular: Ameliyat sonrası ortalama asetabuler komponent inklinasyonu 44.14˚ (19°-68° arasında), ortalama greft örtüm yüzdesi %34,1'dir (dağılım %17-%56). Hastaların tümünde otogreftin pelvise kaynadığı ve lateralden taşan kısmının remodele olduğu görüldü. Toplam 15 vakada (% 20.3) revizyon ameliyatı yapıldı. Bunlardan 4 tanesinde aseptik gevşemeye, 8 tanesinde nontravmatik tekrarlayan dislokasyonlara, 1 tanesinde periprostatik enfeksiyona, 1 tanesinde protrüzyo asetabuliye, 1 tanesinde travmatik kalça dislokasyonuna bağlı revizyon ameliyatı yapıldı. Otogreftin revizyon ameliyatlarını kolaylaştırdığı ve ek yapısal greft ya da augment kullanımına ihtiyaç olmadığı görüldü.Çıkarımlar: Gelişimsel kalça displazisine sekonder osteoartroz vakalarında, total kalça artroplastisi uygulanması sırasında, asetabuler superior örtüm yetersizliği varlığında femur başı otogrefti ile asetabuler rekonstrüksiyon yapmak kısa-orta dönem için başarılı bir yöntemdir. Ancak bu yöntemin etkinliğini tam olarak değerlendirebilmek için uzun dönem sonuçlara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: Femur başı otogreft, asetabuler rekonstrüksiyon, asetabuler örtüm yetersizliği

ABSTRACTObjective: To evaluate the radiological evaluation of the graft involvement and short mid-term results in dysplastic coxarthrosis who underwent total hip arthroplasty with the use of autologous femoral head autografts for superior acetabular deficiencies.Method: 83 total hip prostheses were evaluated retrospectively in a total of 80 patients who underwent total hip arthroplasty between January 2005 and December 2016 at Metin Sabancı Baltalimanı Orthopedics and Traumatology Clinic of Bone Disease Training and Research Hospital. Two of these patients had traumatic coccarthritis in their etiology, 2 had died on follow-up and 5 patients had disrupted their routine controls they were excluded from the study. Of the remaining 71 patients, 74 hips were included in the study. 14 of the patients were male (% 19,7 ) and 57 were female (% 80,3). The mean age of the patients was 51,1 (range 18 to 76). To evaluate hip dysplasia before surgery, direct graphs were used to classify Crowe, Wiberg angle and Sharp angle. Postoperative radiographs were used to determine acetabular inclination angle and graft thickness, contact length, coverage percentage and graft resorption, and a radiolucent site which indicates loosening around the acetabular and femoral components.Results: The mean postoperative acetabular inclination angle was 44.14 ° (range 19 ° to 68 °) and the mean graft coverage was % 34,1 (range % 17 to % 56). İn all patients autografts healed to the pelvis and resorption of exceeded lateral parts of the bone graft was considered. A total of 15 revision (% 20,3) surgeries were performed. Four with aseptic loosening, 8 with nontraumatic recurrent dislocations, 1 with periprostatic infection, 1 with protrusion acetabulum, 1 with traumatic hip dislocation. The autograft facilitated revision cup placement as no additional structural grafts or metal augments were required.Conclusion: Acetabular reconstruction with femoral head autograft during the total hip arthroplasty in the superior acetabular deficiencies in developmental hip dysplasia is a successful method for short to medium term. However, long-term results are needed to fully assess the effectiveness of this method. Key Words: Femoral head autograft, acetabular reconstruction, superior acetabular deficiencies, developmental hip dysplasia