Karbamazepin monoterapisine yanıt alınamayan parsiyel epilepsi hastalarında levetirasetam veya zonisamid ek tedavilerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı karbamazepin monoterapisine yanıt alınamayan parsiyel epilepsi hastalarında zonisamid veya levetirasetam ek tedavilerinin etkinliğini ve tolere edilebilirliğini karşılaştırmaktı. Çalışma grubu ILAE 1989 sınıflaması tanı kriterlerine göre parsiyel epilepsi tanısı almış ve karbamazepin tedavisine rağmen nöbet sıklığında azalma olmayan 32 hastadan oluşmakta idi. Hastalar 16'şar kişilik iki gruba ayrıldı. Birinci grup zonisamid ek tedavisi, ikinci grup levetirasetam ek tedavisi alan hastalardan oluşturuldu. Klinik iyileşme, tedavi öncesi ve sonrasına döneme ait ortanca nöbet sayıları ile değerlendirildi. Karbamazepin ilaç düzeyi üzerine etkileri, aylık periyotlarla çalışılan kan ilaç düzeyleri ile kontrol edildi. Tedavi sürecinin sonunda hem zonisamid hem de levetirasetam grubunda, tüm parsiyel nöbetlerin sıklığında azalma saptandı. Ancak gruplar arası nöbet sıklığı üzerine etki karşılaştırmasında anlamlı derecede fark bulunamadı. Her bir parsiyel nöbet tipi için nöbet sıklığı üzerindeki etkilerine bakıldığında, her iki grup için de anlamlı bir fark bulunamadı. Daha fazla sayıda hasta grupları ile yapılan çalışmalar, bu konuda daha anlamlı sonuçlar verebilir. Grupların karbamazepin ilaç düzeyleri üzerine etkileri araştırıldığında, zonisamid kullanan hastalarda 3 ay boyunca aylık periyotlarla bakılan ilaç düzeylerinde anlamlı bir değişiklik saptanmadı. Levetirasetam kullanan grupta ise aylık çalışılan KBM ilaç düzeyleri 1. ve 3. ayda stabil iken sadece 2. ayda hafif bir azalma gösterdi. Bu durumun raslantısal olabileceği düşünüldü. Yan etki pofili, çalışmaya katılan gruplar içinde sadece hafif düzeyde sedasyonu içermekteydi ve tedavilere devam edildikçe ortadan kayboldu. Bununla birlikte zonisamid grubuna dahil edilen ancak sonrasında çalışmadan ayrılmak zorunda kalan orta-ciddi düzeyde sedasyon, bulantı ve kusmanın geliştiği 3 hasta vardı. Bu durum bize zonisamidin, tedaviye daha düşük dozlarda başlandığında, yan etki potansiyelinin daha düşük olabileceğini düşündürmektedir. Sonuç olarak çalışmamızda, zonisamid ya da levetirasetam ek tedavilerinin özellikle monoterapiye dirençli parsiyel epilepsi hastalarında, etkin ve tolere edilebilir olabilecekleri ancak daha fazla sayıda hasta ile daha uzun süreli çalışmalara ihtiyaç olabileceği vurgulanmıştır.

The aim of this study was to compare the efficiency and the tolerability of zonisamide or levetiracetam as an add on therapy in unresponsive partial epilepsy patients with carbamazepine monotherapy. The study group was composed of 32 patients who had been diagnosed as partial epilepsy according to ILAE 1989 classification diagnostic criteria and no reduction in seizure frequency despite carbamazepine monotherapy. The patients were divided into two groups 16 patients of each. The first group was formed by the patients whom receive zonisamide as an add on therapy, second group was formed by the ones whom receive leveteceram as an add on therapy. Clinical improvement was evaluated by compairing the number of median seizures before and after the treatment period.The effects of both drugs on carbamazepine blood levels were controlled montly .At the end of the treatment period, a decrease on the frequency of all partial seizures were proved in both zonisamide and levetiracetam groups. However, there was no significant difference between the two groups comparing the effect of both drugs on seizure frequency. If this study is performed with more patients, the results may be more significant in this respect.When the effects of both drugs on carbamazepine blood levels were analyzed, there was no significant change in the patients using zonisamide. In the group using levetiracetam, while the monthly drug levels of carbamazepine were stable in the first and third month only in the second month it showed a slight decrease. This situation was thought to be accidental.As to the side effect profile, in both groups participating in the study only mild sedation was detected and as the treatments were continued it disappeared. However, there were three patients who had been included in zonisamide group but then had to leave work because of mid-serious level of sedation ,nausea and vomiting. This situation considered us that the side effect potential of zonisamide will be lower when the treatment is started with low doses.In conclusion, in our study zonisamide or levetiracetam as an add on therapy can be effective and tolerable especially on patients who failed in carbamazepine monotherapy but it must be emphasized that more long-term studies with a greater number of patients may be needed.