Diyabetik ayak ülserlerinin klinik değerlendirmesi ve enflamatuar parametrelerin tanı ve takipteki katkıları

Abstract

Bu çalışmada, çeşitli klinik ve polikliniklerde izlenen 50 ardışık diyabetik ayak olgusu klinik ve laboratuar olarak incelendi ve rutin kullanımda olanlar yanında, kullanımı yeni yeni araştırılan enflamatuar parametrelerin takipteki katkıları incelendi.Hastaların tedavinin ilk 3 günü içinde ve 14. gününde kan örnekleri alındı. Bu örneklerde ESH, CRP, PCT, IL-6 ve IL-8 bakıldı. Başlangıç örneklerinden elde edilen sonuçlara göre, nöropati ülser oluşumu ile ilişkili olarak bulundu. Başlangıç itibariyle hastaların ESH, CRP, IL-6, IL-8, PCT düzeyleri anlamlı olarak artmıştı. Ancak bu artışlar, ülserin klinik ciddiyetiyle korele bulunmadı. Klasik belirteçler olan ESH ve CRP ile hem PCT ve hem de IL-6 arasında korelasyon saptanırken, IL-8 ile böyle bir ilişki saptanamadı. Osteomyelit varlığını bu dönemde kestirebilmek için, enflamatuar belirteçlerde anlamlı bir farklılık saptanmadı. Ancak 14. gün verileri ile karşılaştırıldığında, CRP, PCT ve IL-6'daki değişiklikler osteomyelit olmayan hastalarda anlamlı olarak azaldı. İyileşme gözlenen hastalarda da ESH, CRP ve PCT düzeyleri anlamlı olarak azaldı. CRP, periferik vasküler hastalığın eşlik etmediği her klinik durumda takipte anlamlı azalma gösterdi. PVH durumunda, yatış süresinin uzadığı görüldü. Tüm bu sonuçlarla, hastaların ilk klinik değerlendirmesinin laboratuar verilerinden daha önemli olduğu, hastalığın süreci ve prognozunun laboratuar değerleri ile başlangıç döneminde öngörülemeyeceği, takip sırasında ise başta CRP olmak üzere ESH, PCT, IL-6'nın kullanılabilir parametreler olduğu çıkarımlarına varılmaktadır. IL-8 bu anlamda kullanışlı bir belirteç olarak çıkmamıştır.

Fifty consecutive diabetic foot in and outpatients were evaluated clinically and the assistance of the newly studied parameters as well as the routin ones to the clinical practise were investigated. The blood samples were obtained from the patients in the first three days and the fourteenth day of the treatment. ESR, CRP, PCT, IL-6 and IL-8 were studied at these samples. Neuropathy was found to be associated with existence of ulcer. The initially ESR, CRP, IL-6, IL-8, PCT levels were elevated significantly. But these elevations were not correlated to the clinical severity of ulcers. Classical markers ESR and CRP had correlation with both PCT and IL-6, but not with IL-8. There were no significant difference at enflammatory parameters to predict the presence of osteomyelitis initially, but when compared to the values of 14. day, CRP, PCT and IL-6 levels of patients who had got no osteomyelitis were significantly decreased. ESR, CRP and PCT levels were also significantly decreased at patients who had had healing ulcers. CRP was significantly decreased at all clinic conditions those are not accompanied by peripheral vascular disease. Hospitalisation periods were seen to be augmented by the presence of peripheral vascular disease. All these results suggested that, the first clinical evaluation of the patient was more important than laboratory findings and the progress and prognosis could not be predicted by the initial laboratory findings. They also suggest that headly CRP and then ESR, PCT, IL-6, but not IL-8 were useful markers at following the patient.