Pediatrik yaş grubunda frontal kemik kırıkları sınıflaması ve klinik önemi

Abstract

Amaç: Çalışmamızda pediatrik yaş grubunda frontal kemik kırıklarını sınıflamayı, hasta yaşının, kırık tipinin ve eşlik eden intrakranial yaralanma varlığının hastanın prognozuna olan etkisini tespit etmeye çalıştık.Metod: Ocak 2015-Kasım 2015 tarihleri arasında pediatrik yaş grubunda kafa travması nedeniyle beyin BT çekilmiş ve frontal kemik kırığı tespit edilen 53 hasta retrospektif olarak incelendi ve frontal kemik kırıkları sınıflandırıldı. Hastalar 0-7 ve 7-17 yaş olmak üzere iki gruba ayrıldı. Tip 1: Sadece frontal sinüslerin etkilendiği yatay düzlemdeki kırıklar. Tip 2: Orbitayı içine alan ancak frontal sinüsü etkilemeyen vertikal kırıklar. Tip 3: Frontal kemik ve sinüsü içerisine alan ancak orbitayı etkilemeyen vertikal kırıklar. Tip 4: Hem frontal sinüsün hem de ipsilateral orbitanın etkilendiği vertikal kırıklar. Tip 5: Yüzün orta hattını geçen, frontal sinüsle birlikte kontrlateral veya bilateral orbitayı içerisinde alan vertikal kırıklar. Tip 6: Frontal kemikten pariyetal kemiğe doğru uzanım gösteren lineer kırıklar. Tip 7: Sadece frontal kemikte sınırlı kalan ve frontal sinüsün etkilenmediği lineer kırıklar. Ayrıca frontal kemik kırığı olan hastaların yaş grubu, kırık paterni, kırık tipi ve intrakranial komplikasyon oranları ile hospitalizasyon oranları karşılaştırıldı.Bulgular: Frontal kemik kırığı olan 53 hasta incelendi (%68 erkek, %32 kız).12 hastada non-vertikal (Tip 1, Tip 6, Tip7; %23), 41 hastada vertikal (Tip2-5;%77) kırık izlendi. Hasta yaşı ile hospitalizasyon arasında belirgin ilişki saptanmadı (p=0,82). Frontal kemik kırık paternleri ile hospitalizasyon oranları arasında belirgin ilişki saptanmadı (p=0,82) ancak intrakranial yaralanmanın eşlik ettiği kırıklarda hospitalizasyon oranı arasında anlamlı ilişki olduğu saptandı (p=0,003). Kırık paternleri ile intrakranial yaralanma varlığı karşılaştırıldığında anlamlı fark saptanmadı ancak kırık tipleri ile intrakranial yaralanma oranları arasında anlamlı fark saptandı (p=0,049).Sonuç: Çocuklarda izlenen frontal kemik kırıklarında hospitalizasyon oranları ve hastanın klinik seyri yaş grubuna ve kırık paternine bağlı değildir. Bu kırıklarda hastanın klinik seyrini, kırığın anatomik lokalizasyonu ve kırığın intrakranialkomplikasyona neden olma oranı belirlemektedir.

Objectives: The aim of this study was to make a classificiation of frontal bone fractures and to determine the clinical significance of fracture type, patient age and intracranial injury concordency.Methods: We analyzed CT scan of 53 patients in pediatric age group which had frontal bone fracture after head injury between January 2015 and November 2015 retrospectively.Patients dividen into two age groups, 0-7 and 7-17, then frontal bone fractures classified. Type 1: Frontal sinus fracture without without vertical extension. Type 2: Vertical fracture through the orbit without frontal sinus involvement. Type 3: Vertical fracture through the forntal sinus without orbital involvement Type 4: Vertical fracture through the frontal sınus and ipsilateral orbit. Type 5: Vertical fracture throuh the frontal sınus and contrlateral or bilaeral orbits. Type 6: Linear fractures extending to the pairetal bone. Type 7: Linear fractures limited at the frontal bone without frontal sinusinvolvement.Results: 53 patients which have frontal bone fracture analyzed (%68 boys and %32 girls). 12 patients have non-vertical (Type 1, Type 6 and Type 7) and 41 patients have vertical fractures (Type 2-5). There was no significant difference between patient age and hospitalization (p=0.82). There was nosignificantly difference betweeen fracture pattern and hospitalization (p=0.82) but the hospitalization rates increased when intracranial ınjury included the fracture (p=0.003). When fracture patterns and association of intracranial injury compared we found no significant difference, however when we compare the fractures types with association of intracranial injuries there was a significant difference (p=0.049).Conclusion: The clinical significance of frontal fractures at children is not truly affected from the fracture pattern and patinet age. The anatomic localization of the fracture and intracranial injury association are the key factors which determine the clinical significance and prognosis.