Trabekülektomi ameliyatı sonuçlarımız ve başarı üzerine etkili faktörler

Abstract

AMAÇ:Trabekülektomi başarısının ve başarı üzerine etkili faktörlerindeğerlendirilmesi.GEREÇ VE YÖNTEM: Beyoğlu Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Glokom Birimi tarafından Nisan 1993 ve Eylül 2003 tarihleri arasında trabekülektomi uygulanmış 198 hastanın 253 gözü retrospektif olarak incelendi. Göz içi basıncının ilaçla veya ilaçsız 18 mmHg ve altında olması başarı olarak kabul edildi. Başarının değerlendirilmesi için Kaplan-Meier Sağkalım Analizi, glokom hasarının progresyonunun değerlendirilmesi için tekrarlanan ölçümler için ANOVA testi, başarı üzerine etkili olabileceği düşünülen faktörler için tekli bağıntı analizi (Pearson Korelasyon Testi) ve çoklu bağıntı analizi (Çoklu Regresyon Testi) uygulandı. İstatistiksel olarak `p` değerinin <0.05 olması anlamlı kabul edildi.BULGULAR: Ortalama 38,53±30,05 ay takip edilen hastaların 110 tanesi (%55,6) erkek, 88 tanesi kadın olup; yaş ortalamaları 65,82±11,54 idi. Takip süresi sonunda incelediğimiz 253 olgunun %88,6'sında başarı sağlandığı ve %56,2 gözde ilaç kulllanmaya gerek olmadığı görüldü. Trabekülektomi sonrasındaki 5 yılda göz içi basıncının stabil seyrettiği; görme alanı parametreleri, optik sinir başı hasarı ve görme keskinliğinde anlamlı bir değişim olmadığı görüldü (p>0,05). Trabekülektomi başarısını arttıran faktörler ileri yaş (p=0,04) ve psödoeksfoliasyon glokomu (p<0,01); azaltan faktörler ise preoperatif ilaçlı yüksek göz içi basıncı (p<0,01) ve postoperatif sığ ön kamara gelişimi (p=0,03) olarak tesbit edildi. Postoperatif dönemde ilaç başlanma oranını arttıran faktörler diabetes mellitus (p=0,02), preoperatif parasempatomimetik kullanımı (p=0,02), ve bleb enkapsülasyonu (p=0,02); azaltan faktörler ise tenon eksizyonu (p=0,04) ve postoperatif 6. ayda kabarık bleb (p<0,01) olarak belirlendi. Mitomisin-C kullanılarak opere edilen riskli olgularda ve bleb başarısızlığı geliştiği için ek tedavi uygulanan gözlerde cerrahi başarının grubun genel başarısından farklı olmadığı görüldü (p=0,95) (p=0,56).SONUÇ: Trabekülektomi sonucunu etkileyebilecek parametrelerin sayısının çokluğu nedeniyle; sağlıklı bulgulara ulaşabilmek için özellikleri açısından eşleştirilmiş kontrol gruplarıyla parametrelerin teker teker yeniden değerlendirilmesi gerektiğini düşünüyoruz. Psödoeksfoliasyon glokomlu olgulardaki yüksek trabekülektomi başarısının da prospektif klinik ve laboratuvar çalışmalarıyla daha detaylı olarak incelenmesi gerektiğine inanıyoruz.

OBJECTIVE: To determine the success of trabeculectomy and the factors affecting itevaluation.MATERIALS AND METHODS: 253 eyes of 198 patients who underwent trabeculectomy between April 1993 and September 2003 were evaluated retrospectively by the Glaucoma Unit of Beyoğlu Eye Training and Research Hospital. Successful intraocular pressure of 18 mmHg with or without medication was accepted. Kaplan-Meier Survival Analysis, ANOVA test for repeated measures to evaluate the progression of glaucoma damage, single correlation analysis (Pearson Correlation Test) and multiple correlation analysis (Multiple Regression Test) were used to evaluate success. Statistically, a p value of <0.05 was considered significant.RESULTS: The mean follow-up of 38.53 ± 30.05 months was 110 (55.6%) male and 88 female. The mean age was 65.82 ± 11.54 years. At the end of the follow-up period, success was achieved in 88.6% of the 253 cases and 56.2% of the cases did not require medication. Intraocular pressure was stable for 5 years after trabeculectomy; There were no significant changes in visual field parameters, optic nerve head damage and visual acuity (p> 0.05). Factors that increased trabeculectomy success were advanced age (p = 0.04) and pseudoexfoliation glaucoma (p <0.01); Decreasing factors were high intraocular pressure with preoperative medication (p <0.01) and postoperative shallow anterior chamber development (p = 0.03). The factors that increased the rate of drug onset in the postoperative period were diabetes mellitus (p = 0.02), preoperative parasympathomimetic use (p = 0.02), and bleb encapsulation (p = 0.02); Tenon excision (p = 0.04) and blistered bleb (p <0.01) at the 6th postoperative month. Surgical success was not different from the overall success of the group (p = 0.95) (p = 0.96).CONCLUSION: Due to the large number of parameters that may affect the outcome of trabeculectomy; In order to reach healthy findings, we think that parameters should be reevaluated one by one with matched control groups. We believe that the success of high trabeculectomy in patients with pseudoexfoliation glaucoma should be further investigated with prospective clinical and laboratory studies.