Fakik regmatojen retina dekolmanlarında pars plana vitrektomi sonuçlarımız

Abstract

Amaç: Fakik regmatojen retina dekolmanı nedeniyle pars plana vitrektomi (PPV) uygulanan olgularda 20 gauge ve 23 gauge PPV tekniklerinin anatomik ve fonksiyonel başarı oranları ile bu cerrahi tekniklere ilave uygulanan band serklajın (BS) pars plana vitrektomiye anatomik ve fonksiyonel olarak getirisinin olup olmadığını incelemekGereç ve Yöntem: 2006-Nisan 2010 tarihleri arasında Beyoğlu Göz Eğitim Araştırma Hastanesi 4.Klinik'te, fakik regmatojen retina dekolmanı nedeni ile tek cerrah tarafından PPV uygulanan hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Bu hastalardan PVR evre C1 üzeri, travma öyküsü olan, -6.00 D ve üzeri miyop olan, komplike retina dekolmanı olan ve 6 aydan az takipli hastalar çalışma dışı bırakıldı. Çalışmaya 45 hastanın 46 gözü dahil edildi. Olguların oftalmolojik muayeneleri (görme keskinliği (LogMAR), biyomikroskopi, intraokuler basınç, dilate fundoskopi) preoperatif ve postoperatif yapıldı. Hastalar uygulanan cerrahinin anatomik ve fonksiyonel sonucları ve BS ilavesinin etkisi açısından prospektif olarak değerlendirildi.Bulgular: Çalışmamızda incelediğimiz hastaların ortalama yaşları 61.07±9.4 (39-78) idi. 25'i erkek (% 56) ve 20'si kadın (% 44) olmak üzere toplam 45 olgunun 46 gözü incelendi. Olgularımızın ortalama takip süresi 24±12.4 (6-50) aydır. Preoperatif ortalama görme keskinlikleri 2.5±1 (0.3-3.10) LogMAR ünite olarak tesbit edildi. Postoperatif görme keskinlikleri ortalama 0.6±0.5 (0.00-1.80) LogMAR ünite olarak bulundu. Aradaki fark istatiksel olarak anlamlıydı (p<0.001). Anatomik başarı 46 gözün 43'ünde elde edildi. Cerrahi teknik olarak 28 (%61) hastaya 20 ga PPV, 18 (%39) hastaya 23 ga PPV uygulandı. 20 ga PPV uygulanan olguların preoperatif görme keskinliği ortalama 2.6±1 LogMAR ünite, postoperatif görme keskinliği 0.7±0.5 LogMAR ünite; 23 ga PPV uygulanan olguların ise preoperatif görme keskinliği ortalama 2.34±0.9 LogMAR, postoperatif görme keskinliği 0.49±0.5 LogMAR ünite olduğu görülmüştür. İki grup kendi içlerinde preoperatif ve postoperatif görme keskinliği ortalaması açısından karşılaştırıldığında sonuç istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,01). Her iki grubun preoperatif ortalama görme keskinliği ve postoperatif ortalama görme keskinliği arasında ise anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0,05). Primer anatomik başarı 23 ga PPV grubunda 18 hastanın 16'sında, 20 ga PPV grubunda 28 hastanın 27'sinde elde edilmiştir (p>0.05). Grupların benzer olduğu görülmüştür. 46 olgunun 30'unda BS uygulandı, 16'sında uygulanmadı. BS uygulanan ve uygulanmayan olguların arasında anatomik ve fonksiyonel başarı yönünden istatiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi.Sonuç: Fakik regmatojen retina dekolmanı tedavisinde pars plana vitrektomi anatomik ve fonksiyonel başarı sağlayabilen etkili bir yöntemdir. 20 ga ve 23 ga vitrektomi teknikleri arasında anatomik ve fonksiyonel başarı açısından fark görülmemiştir. Pars plana vitrektomiye band serklaj ilavesinin etkisi saptanmamıştır. Anatomik başarısızlığın en sık sebebinin PVR olduğu görülmüştür.

Purpose: To evaluate the anatomic and functional success rates of 20 gauge and 23 gauge pars plana vitrectomy (PPV) techniques in phakic rhegmatogenous retinal detachment (PRD) and whether there is an anatomical and functional benefit of the additive effect of scleral buckling (SB) to these surgical techniques.Materials and Methods: The medical records of the patients with PRD who underwent PPV by a single surgeon in Beyoglu Eye Training and Research Hospital 4th Clinic between April 2006 April 2010 were evaluated retrospectively. The patients who had stage ≥ PVR C1, trauma history, myopia ≥6.00 D, complicated retinal detachment and floow up ≤6 months were excluded. The study included 46 eyes of 45 patients. All the subjects underwent detailed ophthalmologic examination (visual acuity (LogMAR, biomicroscopy, intra ocular pressure, dilated fundoscopy) preoperatively and postoperatively. The patients were evaluated based on the anatomic and functional results of the applied surgery and the additive effect of SB prospectively.Results: In our study mean age of our patients was 61.07±9.4 (39-78) year. 46 eyes from 45 cases were evaluated and from these patients 25 were male (56%) and 20 were female (44%) Mean follow-up duration was 24±12.4 (6-50) months. Preoperative average visual acuity was detected as 2.5±1 (0.3-3.10) LogMAR unites. Postoperative average visual acuity was detected as 0.6±0.5 (0.00-1.80) LogMAR units. There was a statistically significant difference between the groups (p<0.001). In 43 eyes out of 46, anatomical success was achieved. 28 (61%) patients were operated using 20 ga PPV technique, and 18 (39%) patients were operated using 23 ga PPV technique. In the patients who received 20 ga PPV; average preoperative visual acuity was 2.6±1 LogMAR units, average postoperative visual acuity was 0.7±0.5 LogMAR units; for the 23 ga PPV patients average preoperative visual acuity was 2.34±0.9 LogMAR units, average postoperative visual acuity was 0.49±0.5 LogMAR units. When average pre and postoperative visual acuity measurements were compared individually for both groups, results were statistically significant (p<0.01). However when groups were compared to each other, there no statistically significant difference (p>0.05). Primary anatomical success was achieved in 16 out of 18 patients in the 23 ga PPV group and 27 out of 28 patients in the 20 ga PPV group (p>0.05). Groups were observed to be similar. 30 patients received BC and 16 patients did not received SB. There were no statistically significant anatomical or functional success difference between patients who received SB or not. Conclusions: Pars plana vitrectomy is an effective method that can provide anatomical and functional success in the treatment of PRD. 20 ga and 23 ga vitrectomy techniques did not differ in terms of anatomic and functional success. The additive effect of SB on PPV was not determined. It is found that PVR is the most common cause of anatomic failure.