Hastanemizde Yatan Hastalarda Görülen Acinetobacter Kan Akımı Enfeksiyonu için Risk Faktörlerinin Belirlenmesi ve Klinik Sonuçları, Antibiyotik Duyarlılıklarının Değerlendirilmesi

Abstract

Acinetobacter bakteriyemisi ise özellikler hastanelerin yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) görülen, mortalite ve morbiditesi oldukça yüksek olan bir nozokomiyal enfeksiyon türüdür. Hastane ortamında uzun süre canlı kalabilmesi ve hastadan hastaya kolaylıkla bulaşabilmesi son yıllarda Acinetobacter'in hastane kaynaklı bir patojen olarak tüm dünyada önemini artırmıştır. Son yıllarda bildirilen geniş spektrumlu antibiyotiklere karşı yüksek direnç oranları bu ajanın yol açtığı enfeksiyonların tedavisinde oldukça büyük zorluklara yol açmaktadır. Bu çalışma ile Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde 2005-2011 yılları arasında yatan ve Acinetobacter bakteriyemisi saptanan hastalarda bakteriyemi ve mortalite ile ilişkili risk faktörleri ile izolatların antibiyotik duyarlılıklarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu retrospektif vaka-kontrol çalışmasına Acinetobacter bakteriyemisi olan 35 hasta ile kan kültüründe üremesi olmayan 70 kontrol hastası dahil edilmiştir. Bakteriyemi saptanan hastalarda en sık görülen Acinetobacter türü %68,5 ile A. baumannii olmuştur. Üreme olan hastaların yarıya yakın bir kısmının (%45,7) YBÜ'de yatmakta olduğu gözlenmiştir. Acinetobacter türlerinin en dirençli olduğu antibiyotiklerin ampisilin ve 3. kuşak sefalosporinler, en duyarlı oldukları antibiyotiklerin ise aminoglikozid grubu antibiyotikler olduğu belirlenmiştir. Üreme olan grupta hastanede toplam yatış süresi üreme olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır. Santral venöz kateter uygulaması, nazogastrik tüp uygulaması, uzamış hospitalizasyon, altta yatan nörometabolik hastalık üreme ile ilişkili olabilecek faktörler olarak saptanmıştır. Mortalite ile ilişkili saptanan faktörler ise erkek cinsiyet, üreme öncesi glikopeptit grubu antibiyotik kullanma, üreme öncesi karbapenem grubu antibiyotik kullanma, mekanik ventilasyon uygulanması ve izolatın gentamisin direnci olarak saptanmıştır.

Acinetobacter bacteremia is a serious nosocomial infection associated with high morbidity and mortality especially in intensive care units (ICUs). The pathogen is generally referred to have nosocomial origin since it can live for a long time in hospital environment and possess an easy transmission feature among patients‟ property. The high ratios of antibiotic resistance to wide spectrum antibiotics makes it harder for the clinicians to treat the infections caused by Acinetobacter species. This study is designed to investigate the risk factors and mortality associated with Acinetobacter bacteremia among the patients hospitalized in Dr. Behçet Uz Childrens Hospital during 2005-2011. Antimicrobial susceptibilities of the strains isolated from these patients were also investigated. 35 patients with Acinetobacter bacteremia and 70 control patients without bacteremia were included in this retrospective case-control study. The most common species isolated was A. baumannii (68,5%). Nearly half of the patients with bacteremia were found to be hospitalized in ICUs of our hospital (45,7%). The resistance against ampicilin and 3rd generation cephalosporins were higher whereas the most of the isolates were susceptible to aminoglycosides. The length of stay in hospital was statistically higher in patients with bacteremia than the patients without bacteremia. The analysis indicate that risk factors of Acinetobacter bacteremia are having central venous catheter, nasogastric tube, long length of stay and neurometabolic diseases as an underlying disease. Risk factors of mortality in Acinetobacter bacteremia are male gender, use of glycopeptide antibiotics, use of carbapenems, mechanical ventilation and the gentamicin resistance of the isolate.