2006-2012 yılları arasında hastanemizde izlenen eritema nodozum tanılı hastaların değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada; EN'un klinik semptomlarını, laboratuar özelliklerini ve tedavilerini belirlemenin yanı sıra etyolojik nedenlerini araştırmak ve idiyopatik veya sekonder EN tanısı için prediktif faktörleri saptamak amaçlanmıştır.Bu amaçla; Dr. Behçet Uz Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi polikliniklerine 2006-2012 yılları arasında, bacakların ön yüzünde ağrılı eritemli nodozite nedeniyle başvuran, klinik, laboratuvar ve patolojik incelemeler sonucunda eritema nodozum tanısı almış 36 pediatrik hastanın dosyaları retrospektif olarak incelenmiştirOlguların yaşları, cinsiyet dağılımı ve başvuru ayları belirlenmiş, geliş yakınmaları, yakınmanın süresi, öz ve soy geçmişleri kaydedilmiştir. Eritema nodosuma yol açabilecek altta yatan hastalık saptanan olgular sekonder, saptanmayanlar ise primer (idiyopatik) olarak adlandırılmıştır.Hastaların Hemogram, Eritrosit sedimentasyon hızı ( ESH ), C-Reaktif Protein (CRP), ASO, ANA, Gaita direkt bakı, Gaita kültürü, Boğaz kültürü, İdrar tahlili, PPD sonuçları değerlendirilmiştir. Tanı konulamayan olguların Hepatit serolojisi, CMV serolojisi, EBV serolojisi, Parvovirus B19 IgM, Mikoplazma IgM, Brusella ve Salmonella agglutinasyon testleri araştırılmıştır. Sarkoidoz, kollajen doku hastalığı ve BS düşünülen olguların göz muayene sonuçları kaydedilmiştir.Sürekli değişkenler ortalama ± SD, kategorik değişkenler ise % olarak belirtilmiştir. Sürekli değişkenleri idiyopatik ve sekonder olgularda karşılaştırmak amacıyla Mann-Whitney U testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık için p 0.05 olarak alınmıştır.Eritema nodozum tanısı alan ve çalışmaya dahil edilen grubun 16 tanesi kız, 20 tanesi erkek hastadan oluşmaktadır (Kadın / Erkek: 4 / 5). Olguların % 47'si idiyopatik olarak değerlendirilmiştir (n:17). Sekonder EN'lu hastalarda etyoloji; 15 hastada infeksiyöz, 4 hastada non–infeksiyöz olarak saptanmıştır.Etyoloji saptanan ve sekonder olarak değerlendirilen olgularda post-streptokokkal EN ilk sırayı almıştır (n:11). Bu tanıyı Salmonella enteriti (n:2), Bruselloz (n:1), Hodgkin hastalığı (n:1), Ailevi akdeniz ateşi (n:1), Kollajen doku hastalığı (n:1), İlaç kullanımı (n:1) , Granülomatöz lenfadenit (n:1) etyolojileri izlemiştir.İdiyopatik ve sekonder EN'lu hastaların ESH ve ASO değerleri karşılaştırıldığında; her iki parametrenin sekonder olgularda daha yüksek olduğu ve aradaki farkın istatiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür. İdiyopatik ve sekonder EN'lu hastaların CRP ve beyaz küre değerleri karşılaştırıldığında; her iki parametrenin sekonder olgularda daha yüksek olduğu ancak; aradaki farkın anlamlı olmadığı görülmüştür.Sonuç olarak, EN'un vakaların çoğunda iyi bir prognostik seyir gösterdiği söylenebilir. Ancak nadir de olsa altta yatan ciddi hastalıklar olabileceği unutulmamalıdır. Tekrarlayan nodoziteler, lenfadenopati varlığı, hepatosplenomegali varlığı, sistemik belirtiler özellikle malignansi varlığı açısından uyarıcı olmalıdır. Bu açıdan dikkatli bir anamnez, tam bir fizik muayene sonrasında hemogram, periferik yayma, PAAG mutlaka istenecek tetkikler arasında olmalıdır. Bu bilgiler ışığında, tanıya giderken semptom ve bulgulara göre tetkikleri basamak basamak planlamak, etyolojide daha çok görülen hastalıklara yönelik tetkikleri önce istemek, tanıya daha hızlı ulaşılması, maliyetin düşürülmesi açısından yararlı olacaktır.

Our aim in this study is to determine clinical symptoms, laboratory features, aetiological causes and treatment of EN, to investigate predictive factors for the diagnosis of idiopathic or secondary EN and to compare the results we found, with other studies.36 pediatric patients, presented with painful erythematous nodosity on the front legs, and diagnosed EN as a result of clinical, laboratory and pathological investigations between 2006 – 2012 in Dr. Behçet Uz Pediatric Diseases and Surgery Education and Research Hospital were retrospectively studied.Age, sex distribution, and month of presentation were determined. The presenting symptoms, duration of symptoms, self and family history were noted. Patients with underlying diseases that can cause EN were named secondary, while patients without determined underlying disease were called primary (idiopathic).Complete blood count, erythrocyte sedimentation rate (ESR), C-reactive protein (CRP), ASO, ANA, direct examination of stool, stool culture, throat culture, urinalysis was requested. Research is expanded in undiagnosed cases. Hepatitis serology, CMV serology, EBV serology, Parvovirus B19 IgM, Mycoplasma IgM, Brucella and Salmonella agglutination tests are requested. PPD skin test was performed in all cases, especially in particular cases that are considered to be tuberculosis. Eye examination was requested in patients thought to be Sarcoidosis, Behçet's Syndrome, Connective tissue disease.Continuous variables were expressed as Mean ± SD, categorical variables were expressed as %. Mann-Whitney U test was used in order to compare continuous variables in primary and secondary cases. Statistical significance was defined as p 0.05.Of the group that was diagnosed EN and included in the study, 16 patients was female and 20 was male (female / male: 4 / 5). 47 % percent of the patients were diagnosed as idiopathic (primary) (n = 17). Aetiology was found infectious in 15 patients, non- infectious in 4 patients among cases with secondary EN.Post-streptococcal EN took first place in patients considered to be secondary (n = 11). The diagnosis of Salmonella enteritis (n = 2), Brucellosis (n = 1), Hodgkin's disease (n = 1), Familial mediterranean fever (n = 1), Connective tissue disease (n = 1), Drug use (n = 1), Granulomatous lymphadenitis (n = 1) were following aetiologies, respectively.ESR and ASO levels were compared in patients primary and secondary EN. Both parameters were higher in secondary cases and the difference was statistically significant. CRP and white blood cell levels were compared in patients with primary and secondary EN. Both parameters were higher in secondary EN, but the difference was not statistically significant.As a result, the course in the majority of EN cases, indicate a good prognosis. However, rarely, serious underlying diseases may be noted. Recurrent nodosity, the presence of lymphadenopathy, hepatosplenomegaly, the presence of systemic symptoms should be a warning, especially for the presence of malignancy. In this respect, complete blood count, blood smear and chest radiogram should be requested, after a careful history and physical examination. Requesting the tests for more common disease in the aetiology primarily and planning the diagnostic tests based on symptoms and signs step by step, would be beneficial in terms of cost reduction and more rapid diagnosis achievement.