Kontrollü hipotansif anestezi uygulanan hastalarda deksmedetomidin ve esmolol'ün hemodinami, ekstubasyona yanıt ve postoperatif etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Orta kulak cerrahisinde yükselebilen TA değerleri mikrokanamalara ve cerrahinin kalitesinin bozulmasına neden olabilmektedir. Biz çalışmamızda ortakulak mikrocerrahisinde verilen α2 agonist bir ajan olan deksmedetomidin ve kardiyoselektif bir β bloker olan esmolol infüzyonlarının; hemodinami, cerrahi alan kanlanması, ekstübasyona yanıt, ve postoperatif hemodinami üzerine olan etkilerinin karşılaştırılması amaçladık. Mastoidektomi ve Timpanoplasti operasyonu uygulanacak ASA I-II 18–65 yaş arası 69 olgu randomize olarak 2 gruba ayrıldı. Indüksiyon sonrası Grup I'e (n=33) deksmedetomidin 1μg. kg–1 yükleme dozunu (10 dk'da) takiben 0,5 μg.kg–1.saat–1 ; Grup II'ye (n=36) esmolol 500μg.kg–1.dak–1 yükleme dozunu (1 dak'da) takiben 100 μg.kg–1.dak–1 dozunda infüzyon olarak uygulanadı. Anestezi idamesinde ortalama arter basıncı (OAB) 55–65 mmHg olarak sürdürülecek şekilde desfluran konsantrasyonu titre edildi. Hemodinamik parametreler, indüksiyon sonrası OAB'nın hedeflenen tansiyon değerlerine ulaşması için gerekli olan süre, MAC-des değeri, cerrahi alan kanlanması, hastaların ekstübasyona yanıtları operasyon sırasında ve sonrasında belirlenmiş zaman aralıklarında kaydedildi. Ekstübasyon sonrası deksmedetomidin ve esmolol infüzyonları kesildi. laringospazm, bronkospazm, desaturasyon ve apne kaydedildi. Hastalara derlenme odasında 2 saat takip edildideksmedetomidinin esmelole göre taşikardik yanıtı önlemede, anestezik ajan ihtiyacını azaltmada daha etkin, olduğu gözlendi (p<0,05). Deksmedetomidin grubunda hastalarda ılımlı bir sarturasyon düşmesi gözlendi, ayrıca deksmedetomidinin cerrahi alan kanlanmasını azaltmada etkili olduğu saptandı (p<0,05). Postoperatif dönemde her iki grupta OAB değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı, Ancak esmolol grubunda kalp atım hızı daha yüksek izlendi. sonuç olarak her iki ajanın da hipotansif anestezi için uygun olduğunu, ancak deksmedetomidinin esmolole kıyasla ekstubasyona olan hemodinamik yanıtı baskılamakta, perioperatif anestezik gereksinimini, cerrahi saha kanlanmasını azaltmakta ve postop hemodinami sağlamakta daha üstün olduğunu saptadık.

In middle ear surgery, blood pressure which can be elevated immediately after extubation may cause micro-bleeding and impaired quality of surgery. In this study, we aimed to investigate effects of dexmedetomidine (α2 blocker) and esmolol (cardioselective ß blocker) infusions given during middle ear surgery on hemodynamic, blood supply to surgical site, response to extubation and postoperative hemodynamic. In this study, 69 ASA I-II patients (aged 18-65 years) undergoing mastoidectomy and tympanoplasty were randomized into 2 groups. After anesthesia induction, dexmedetomidine was given at a dose of 0.5 µg/kg/hour following loading dose of 1 µg/kg (over 10 minutes) in group I (n=33) whereas esmolol was given at a dose of 100 µg/kg/hour following loading dose of 500 µg/kg (over one minute) in group II (n=36). During maintenance phase of anesthesia, desflurane was titrated to maintain mean arterial pressure (MAP) at the level of 55-65 mmHg. Hemodynamic parameters, time to reach targeted MAP level, MAC-des value, blood supply to surgical site, response to extubation were recorded at predefined time points during and after surgery. After extubation, dexmedetomidine and esmolol infusions were withdrawn. Laryngospasm, bronchospasm, desaturation and apnea were recorded. The patient was monitored in postoperative recovery unit for 2 hours. It was seen that dexmedetomidine was more effective in preventing tachycardic response and reducing anesthetic need when compared to esmolol (p<0.05). Mild decrease was observed in saturation in dexmedetomidine group; in addition, it was found that dexmedetomidine was effective in decreasing blood supply to surgical site (p<0.05). In postoperative period, no significant difference was found in MAP between groups. However, heart rate was found to be higher in esmolol group.In conclusion, we concluded that both agents are eligible for hypotensive anesthesia; however, dexmedetomidine is superior to esmolol in suppressing hemodynamic response to extubation, decreasing perioperative anesthetic need and blood supply to surgical site, and provision of postoperative hemodynamic.