Akut gastrointestinal kanamalı hastalarda ötiroid hasta sendromu sıklığı ve prognoz üzerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada akut gastrointestinal sistem kanaması olan hastalarda ötiroid hasta sendromu sıklığı ve akut kanamanın olduğu dönemde sendromun ölüm, sağ kalım üzerine etkisini saptamak amaçlandı.Tanımlayıcı prospektif olarak yapılan bu çalışma, İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Dahiliye Servisleri ve Acil Servise Mart-Temmuz 2008 tarihleri arasında hematemez ve melena şikayetleri ile başvuran gastrointestinal sistem kanamalı hastalar ile yürütüldü. Hastalara ait verileri toplamak amacıyla `Soru Formu` kullanılmış olup, bu formda hastaların klinik durumuna ilişkin sorular bulunmaktadır. Veriler SPSS programında kodlanarak yüzde, ki kare ve student t testi ile değerlendi.Çalışmaya alınan 50 hastanın başvuru esnasındaki sT3, sT4 değerleri, ortalama 8 gün sonra bakılan değerlerden anlamlı şekilde düşüktür. Tiroid stimülan hormon düzeyleri geliş anında yüksek olarak saptandıysa da bu anlamlı bir fark olarak değerlendirilmedi ( p>0,05). Hastaların sT3 ve sT4 değerleri kanama başladığında daha düşük tespit edilmekle beraber bu her zaman referans değerin altına inen bir düşüklük olarak saptanmadı. Kanama bulguları ile gelen 24 hastada (%48) ÖHS saptandı. Hastalar, geliş sT3 düzeylerinin referans değerlerin altında olup olmamasına göre iki gruba ayrıldı. Yapılan çalışmada hormon düzeyleri ile ölüm sayısı, kan transfüzyon sayısı, şok indeksi, ek hastalığın olup olmaması, kanamanın şekli arasında anlamlı bir korelasyona rastlanmadı. Serbest T3 düzeyi düşük olan grupta ölüm sayısının fazla olmasına rağmen istatiksel anlam kazanmadığından akut GİS kanamalarında ÖHS ile mortalite arasında ilişki kurulamadı. Sonuç olarak çalışmamızda, akut GİS kanamalarında % 50'ye yakın oranda ÖHS görülmüştür, ancak mortalite ile ilişkisi saptanmamıştır This study was conducted to evaluate the effects of euthyroid sick syndrome (ESS) on mortality in patients with acute gastrointestinal (GI) bleeding. We enrolled 50 patients who were admitted to the Emergency Department of Ataturk Research and Training Hospital between March-July 2008 for hematemesis and melena. A questionnaire was used to detect the clinical status of patients and the data was analyzed with X-square and student's t test using the SPSS program. fT3 and fT4 levels were statistically lower on admission, not necessarily all of them being under the cutoff reference value. All 50 patients showed significantly elevated values of fT3, fT4 after 8 days compared with the day of admission. Thyroid stimulating hormone levels which were higher than normal on admission, did not change (p>0.05). ESS was detected in 24 (48%) of patients with GI bleeding. Patients were also divided according to whether the fT3 values were under or over the reference limits on admission. There was no correlation between the hormone levels and mortality, number of blood transfusions, the shock index, comorbid illness and the type of GI bleed. In conclusion, ESS was detected in nearly half of patients who come up with GI bleeds. Although there was a trend towards higher mortality in patients with lower fT3, a correlation between ESS and mortality could not be established as it did not reach statistical significance.
Collections