Febril nötropenik olguların empirik tedavisinde beta-laktam monoterapisiile beta-laktam ve amikasin kombinasyonunun etkinliğinin karşılaştırılması

Abstract

Febril nötropeni hastalarına yaklaşım standart gibi gözükse de, riske dayalı grupların belirlenmesi ile tedavi yaklaşımı değişmiş ve monoterapi ön plana çıkmıştır. Kliniğimizde izlediğimiz febril nötropeni olgularımızın empirik tedavisinde kullandığımız beta-laktam monoterapisi ile beta-laktam ve amikasin kombinasyon tedavisinin etkinliğini karşılaştırmak amacıyla Mayıs 1997 – Aralık 2007 tarihleri arasında yatırarak izlediğimiz yetişkin kanser hastalarındaki febril nötropeni atakları retrospektif olarak değerlendirildi. Başlangıç empirik tedavide seftazidim, sefepim, sefoperazon/sulbaktam veya piperasillin/tazobaktam ile monoterapi başlanan veya bunların amikasin ile kombinasyonunun başlandığı 644 atak bu çalışmaya alındı. Atakların 551'ine monoterapi, 93'üne kombinasyon tedavisi başlandı. Tüm atakların 92 (%14.3)'sinde bakteremi ile seyreden, 85 (%13.2)'inde bakteremisiz mikrobiyolojik olarak ispatlanmış ve 80 (%12.4)'inde klinik olarak gösterilmiş toplam 257 (%39.9) atakta infeksiyon tespit edildi. Her iki grupta infeksiyonvarlığı açısından anlamlı bir farklılık yoktu. Monoterapi alanların 174 (%32)'ünde ve kombinasyon tedavisi alanların 27 (%29)'sinde ilerleyen günlerde tedavi modifikasyonu yapmak gerekti ve her iki grup arasında anlamlı farklılık yoktu (p=0.624). Her iki grupta da ateş cevabı medyan 3 günidi. Tedavi başarısı kombinasyon grubunda %96 iken monoterapi grubunda %92 idi fakat arada anlamlı bir istatistiksel fark yoktu (p=0.177). İnfeksiyona bağlı mortalite oranı da monoterapi grubunda %4.4 iken kombinasyon grubunda %1.1 idi ve istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p=0.239).Febril nötropeni olgularının empirik tedavisinde monoterapinin kombinasyon tedavisi kadar etkili olduğu, modifikasyon gereksinimi ve mortalite oranlarının monoterapi grubunda daha yüksek olmasına rağmen istatistiksel anlamlı farklılık oluşturmadığı görüldü. Sonuç olarak, bu çalışmadadeğerlendirilmemiş olsa da maliyet faktörü ve yan etkiler de dikkate alındığında olgularımızda monoterapinin üstünlük sağladığı düşünüldü.

Although an approach to febrile neutropenic patients seems to be same, they constitute a heterogeneous group. As several studies have defined risk groups among them, treatment approaches have changed and monotherapy became the most important one. Febrile neutropenic episodes of adultcancer patients followed between May 1997 and December 2007 were evaluated retrospectively to compare the efficacy of beta-lactam monotherapy and beta-laktam and amikacin combination therapy for the empirical treatment. Six hundred and forty four episodes in which ceftazidime, cefepime, cefoperazone/sulbactam and piperacillin/tazobactam were given with or without amikacin as empirical treatment were included in this study. Out of 644 episodes, 551 received monotherapy and 93 receivedcombination therapy. A total of 257 (40%) episodes had infections, documented as bacteremia in 92 (14%), documented microbiologically in 85 (13%) and suspected clinically in 80 (12%) episodes. There was no significant difference of infections between both treatment groups. Treatmentmodifications were needed in 174 (32%) and in 27 (29%) of the monotherapy and combination therapy groups, respectively. There was no significant difference between groups (p=0.624). The median duration of fever was 3 days in both groups. An overall successful outcome was reported in 96% ofthe patients who received monotherapy, compared with 92% of patients who received combination therapy but there was no significant difference (p=0.177). The rate of mortality related to infection was 4.4% and 1.1% in monotherapy and combination therapy groups, respectively (p=0.239).Monotherapy is as effective as combination therapy for the empirical treatment of febrile neutropenic patients. In conclusion, it was thought that monotherapy is superior to combination therapy taking into consideration of the factors such as cost and side effects even if not evaluated in this study.