Allerjik rinitli hastalarda oksidatif stres ve antioksidanların rolü

Abstract

Bu çalışmada, allcrjik rinitin etyopatogenezinde oksidatif stres ve antioksidanların etkisi değerlendirildi. Klinik ve laboratuvar inceleme sonucunda allerjik rinit tanısı konulan 40 hasta ve hiçbir şikayeti olmayan sağlıklı 40 birey kontrol grubu olarak seçildi. Hasta ve kontrol grubu son 4 haftada nazal ve sistemik steroid, antihistaminik ve kromolin sodyum kullanmayan bireylerden oluşturuldu. Hasta ve kontrol grubundaki bireylerden alınan kandan ve serum örneklerinden spektrofotometrik ölçümlerle enzimatik antioksidan olarak Myeloperoksidaz(MPO) ve non-enzimatik antioksidan olarak A ve E vitamini, oksidatif stres ürünü olan ve lipit peroksidasyonu sonucu oluşan metabolitlerden Malondialdehit (MDA) ile oksidatif stresin dengesini gösteren total antioksidan kapasiteye (TAK) bakıldı. Hasta grubu 4-63 yaşları arasında (ortalama yaş 30,38±14,43), kontrol grubu ise 5-56 yaşları arasında (ortalama yaş 25,85±12,75) olup hasta grubundakilerin 13'ü (%32,5) erkek ve 27'si (%67,5) kadın, kontrol grubundakilerin ise 20'si (%50) erkek ve 20'si (%50) kadın idi. Hasta grubunda şikayet süresi en kısa 1 yıl, en uzun 23 yıl(ortalama 5,20±4,87) idi. Allerjik hasta grubunda (5,23±1,71) kontrol grubuna (4,05±1,74) oranla MDA düzeylerinde önemli oranda yükseklik tespit edildi. Hasta grubunda vitamin A (1,39±1,44), vitamin E (8,50±9,45) ve MPO (1,69±0,68) düzeylerinde ise yine kontrol grubuna (sırasıyla 2,07±1,43;23,61±14,96;1,24±0,49) oranla istatistiksel olarak anlamlı bir düşme görüldü. Total antioksidan kapasite değerleri ise bunlara parelel olarak hasta grubunda kontrol grubuna göre düşük bulundu. Sonuç olarak, allcrjik rinitin etyopatogenezi tam olarak bilinmemekle birlikte serbest oksijen radikallerinin ve antioksidan savunma mekanizmasının rolü üzerinde durulmakta, ancak bu konuda yeterli çalışma olmaması daha ileri araştırmaların yapılmasının gerekli olacağını düşündürmektedir.