Çocukluk çağı non kistik fibrozis bronşektazili hastalarda oksidan ve antioksidan denge

Abstract

Amaç: Non kistik fibrozis bronşektazinin gelişmiş ülkelerde azalmakta olan bir problem olduğu söylenebilirken, gelişmekte olan ülkelerde prevalansının hala yüksek olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı non?kistik fibrozis bronşektazili çocuk hastalarda hastalık patogenezinde ve progresyonunda rol alan antioksidan ve oksidan denge arasındaki ilişkiyi kanda PON1 (Paraoxonase), TAS (Total Antioxidant Status) ve TOS (Total Oxidant Status) düzeyi ölçümü yaparak araştırmaktır.Metot: Çalışma Haziran 2009?Ekim 2010 tarihleri arasında S.Ü.M.T.F'de yapıldı. Çalışmada non?kistik fibrozis bronşektazi tanısıyla izlenen 29 çocuk hasta yer aldı. Vakalar alevlenme döneminde ve ataktan bir ay sonra stabil dönemde değerlendirildi. 29 hastadan alevlenme ve stabil dönemde ve 30 sağlıklı kontrol grubundan alınan venöz kanda PON1 (Paraoxonase), TAS (Total Antioxidant Status) ve TOS (Total Oxidant Status) düzeyleri ölçüldü.Bulgular: Hastaların alevlenme ve stabil dönem PON1, TAS ve TOS düzeyleri karşılaştırıldığında, stabil dönem PON1 ve TAS seviyeleri alevlenme dönemine göre yüksek ve alevlenme dönemi TOS seviyeleri de stabil dönemden yüksek bulundu. Non?kistik fibrozis bronşektazili hastaların alevlenme ve stabil dönemde ölçülen PON1 (p=0.169), TAS (p=0.084), TOS (p=0.924) düzeyleri arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmedi. Hastaların alevlenme ve kontrol grubu PON1, TAS, TOS düzeyleri karşılaştırıldığında, kontrol grubunda PON1 ve TAS düzeyleri alevlenme dönemi değerlerine göre istatiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p<0.05). Ancak alevlenme dönemi TOS düzeyi (40.28±26.61) kontrol grubu TOS düzeyine (37.30±19.21) göre yüksek iken istatiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. Hastaların stabil ve kontrol grubu PON1, TAS ve TOS düzeyleri karşılaştırıldığında, kontrol grubu PON1 ve TAS düzeyleri stabil dönemden daha yüksekti ve TOS seviyesi stabil dönemde kontrol grubundan daha yüksekti. Ancak istatiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmedi (p>0.05).Sonuç: Çalışmamız literatürde non?kistik fibrozis bronşektazili çocuk hastalarda PON1, TAS ve TOS düzeyinin çalışıldığı ilk klinik çalışmadır. Non?kistik fibrozis bronşektazili hastaların alevlenme döneminde stabil dönem ve kontrol grubundan, stabil dönemde de kontrol grubundan TOS düzeyi daha yüksekti, buna göre non?kistik fibrozis bronşektazili hastalarda oksidatif stresin hem atak hem de stabil dönemde arttığı söylenebilir. Ayrıca alevlenme ve stabil dönem PON1 ve TAS düzeylerinin kontrol grubuna göre düşük olması da bize non?kistik fibrozis bronşektazili hastaların antioksidan kapasitesinin azalmış olduğunu göstermektedir.Sonuç olarak alevlenme ve stabil dönemdeki non?kistik fibrozis bronşektazili hastalara verilecek olan antioksidan tedavinin prognozda iyileşme sağlayabileceği, akut alevlenme sıklığını ve oksidatif stres hasarını azaltabileceği söylenebilir.

Purpose: Non?cystic fibrosis bronchiectasis is said to be a declining problem in developed countries, although its prevalence in indigenous communities is the highest reported. The aim of this study to investigate the oxidant and antioxidant balance which takes part on pathogenesis and prognosis of non?cystic fibrosis bronchiectasis in children by evaluating PON1, TAS and TOS in venous blood.Method: The study was performed between June 2009 and October 2010 in Selcuk University Medical Faculty of Meram. 29 children who were diagnosed and followed?up with non?cystic fibrosis bronchiectasis were participated in the study. Cases were evaluated during the attacks and stabil period one mounth after the attacks. In 29 of the patients both during the attacks and stabil period and in 30 of the healthy control group, PON1, TAS and TOS levels determined and evaluated.Findings: When PON1, TAS and TOS levels of attacks period of patients are compared with levels of stabil period, PON1 and TAS levels of stabil period were found to be higher than levels of attacks period and TOS levels of attacks period were found to be higher than stabil period. No statistically significant difference was obtained between PON1 (p=0.169), TAS (p=0.084) and TOS (p=0.626) levels during attacks and stabil period of patients with non?cystic fibrosis bronchiectasis. When PON1, TAS and TOS levels of attacks period of patients are compared with levels of control group, PON1 and TAS levels of control group were found to be statistically higher (p<0.05) than levels of attacks period of patients. However, while TOS levels during attacks (40.28±26.61) were found to be higher than levels of control group (37.30±19.21), no statistically significant association could be determined. When PON1, TAS and TOS levels of stabil period of patients are compared with levels of control group, PON1 and TAS levels of control group were found to be higher than levels of stabil period and TOS levels of stabil period were found to be higher than control group. But no statistically significant difference was obtained (p>0.05).Conclusion: Our study is the first study about PON1, TAS and TOS in patients with non?cystic fibrosis bronchiectasis. TOS levels during attacks were higher than both those of controls and the patients during stabil period, TOS levels during stabil period was higher than control group, so it can be said that oxidative stress increased in patients with non?cystic fibrosis bronchiectasis during either attacks or stabil period. Also low levels of PON1 and TAS during attacks and stabil period according to control grup showed us that antioxidant capacity decreased in patients with non?cystic fibrosis bronchiectasis.Consequently, it can be said that antioxidant treatment during attacks and stabil period of patients with non?cystic fibrosis bronchiectasis can recover prognosis of bronchiectasis and reduce frequency of attacks and oxidative stress damage.