1000 romatolojik hastanın sosyo-ekonomik yönden incelenmesi

Abstract

ÖZET Bu çalışmamızda kesin tanı konan 1000 kişilik bir romatolojik hasta grubu bir yıl süreyle izlenerek, özellikle iş gücü ve üretim gücü kaybı açısından gruplar arasındaki farklılıklar ve sosyo-ekonomik koşullarla romatolojik hastalıklar arasındaki bağlantılar ortaya konmaya çalışıldı. 1000 hastamızın hastalık grubu gözetilmeksizin teşhis harcama tutarı, ortalaması her bir hasta için 6.589 TL idi. Yine bu hastalarımızın hastalık grupları gözetilmeksizin tedavi harcama tutarı ortalaması 21.816 TL, ilaç harcama tutarı ortalaması 10.768 TL ve fizik tedavi uygulanan hastaların (% 50.1) fizik tedavi tutarı ortalaması 18.023 TL idi. Yine hastalarımızda hastalık grubu gözetmeksizin iş gücü ve üretim gücü kaybı ortalaması gün olarak kişi başına 23.4 gün idi, iş ve üretim gücü kaybı ortalaması para olarak kişi başına 20.995 TL idi (tüm bu rakamların hesaplanmasında 1 Ocak 1983 tarihindeki üniversitemizde uygulanan fizik tedavi, laboratuvar, röntgen, v.s. giderleri, yatak ücretleri, yine aynı tarihteki fizik tedavi ve asgari ücret esas alınmıştı). Neticede sosyo-ekonomik yönden fakir kesimde daha çok romatizmal yakınma olduğu ve romatizmal hastalıklar sonucu ortaya çıkan iş ve üretim gücü kayıplarının hiç de önemsenemeyecek boyutlarda olmadığını söylemek mümkündür. Romatolojik hastalıkların ülke ekonomisine verdiği za-rarlar, özellikle rehabilitasyon çalışmalarına verilebilecek ağırlıkla bir ölçüde de olsa hafifletilebilmektedir. Ancak bunun yanı sıra özellikle genel sağlık sigortası kavramı ve eğitim sonrası romatolojik kursların da önemi büyüktür. Ama hepsinden önce ülkemiz kendi şartları çerçevesin de romatolojik hastalıklar yönünden özellikle epidemiyolojik çalışmalarla iyice analiz edilmelidir. Dileğimiz bu çalışmanın yapılacak çalışmalara az da olsa öncülük etmesi ve gelecekte yapılacak çalışmalarla çok daha bilimsel, istatistiki değerlerin alınabilmesidir.