Akut gastroenteritli ve ağır dehidratasyonlu süt çocuklarında parenteral tedavinin idrar elektrolitleri ile takibi ve yönlendirilmesi

Abstract

ÖZET Çalışmamızda 2-15 aylık, erkek, AGE-ağır dehid- ratasyonlu 30 olgu, 15'er hastadan oluşan iki grupta in celendi. Olguların 18 saatlik standart parenteral tedavi leri esnasında birinci grupta 6 saatlik üç zaman dilimin de idrar toplanırken, ikinci grupta ilk ve son idrar örnek leri ve takip esnasındaki herhangi bir idrar örneği alın dı. Bu idrarlarda vol/kg, Na, K, kreatinin, osmolalite de ğerleri saptanarak idrar K/Na oranı, FENa değerleri hesap landı. Ayrıca 0 ve 18. saatlerde olguların tartıları, serum Na, K ve kreatinin değerleri de belirlenerek kreatinin kli- rensleri hesaplandı. Olguların serum elektrol itlerindeki sapmaların nor male dönüşüne paralel olarak idrar osmolali telerinin düştü ğü, kreatinin ki irenslerinin yükseldiği belirlendi. İdrar K/Na oranının serum Na değerlerine göre hipernametrik olgu larda düştüğü, hiponatremik olgularda ise K lehine kaldığı saptandı. FE` 'lan da idrar K/Na oranındaki değişmelere paralel olarak hipernatw®nıik olgularda hızla artarken hipo natremik olgularda böbrekçe tutulan Na nedeni ile azalıyor du. Olguların tedavilerinin izlenmesinde ve yönlendirilme sinde bu iki parametrenin yeterli olabileceği istatistiksel-50- olarak kanıtlandı. Zaman ve iş gücü açısından 8nemli olabilecek diğer bir hususta, bu tayinlerin tek bir idrar örneğinde yapılmasının yeterliliğini araştırmaktı. îlk, son ve arada alınan bir örnek idrarda bu parametrele rin tayinlerinin yeterli olabileceği istatistiksel olarak kanıtlandı. Sonuç olarak, çalışmamızda da kanıtlandığı gibi, AGE-ağır dehidratasyonlu olguların tedavilerinin izlenmesin de ve yönlendirilmesinde bu yeni parametrelerin tek idrar örneklerindeki tayinlerinin yeterli olabileceği söylenebilir Ancak daha fazla olgu ile yapılacak çal ı şmal arla, bu değer lerin kullanılabilirlik sınırlarının daha iyi saptanması nın yararlı olacağı yadsınamaz.