Uzun mesafe koşu tempo stratejilerinin fizyolojik parametrelerle değerlendirilmesi

Abstract

- 66 - ÖZET üç değişik tempo stratejisi (Tip 1, aynı tempoyu koruma; Tip 2, hızlı-yavaş; ve Tip 3, dalgalı),her deneğin (n= 8) VO2 max' inin %75'ini kullanabileceği hızda koştuğu 4.8 km koşusunda karşılaştırıldı. 4.8 km'nin devamında her denek VO2 max' mm %98'ini kullanabileceği hızda tükenene kadar koşuyu sürdürdü, üç koşu tipinin ekspire edilen hava hacmi, oksijen kullanımı, oksijen borçlanması, karbon dioksit üretimi, enerji harcaması, kan laktik asit ve glikoz düzeyleri, dakika kalp atım sayısı, performans zamanı ve koşulabilen mesafe, istirahatin 5.dakikasmdaki kan lak tik asit ve glikoz düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık bulunamadı. Solunum bölümü değerleri ikinci ve dördüncü 800. metrelerde Tip 1 ile Tip 3 ve Tip 2 ile Tip 3 arasında Tip 3 lehine anlamlı olarak (p<0.05) düşük ve 800' er metrelerin ortalamalarında Tip 2 ile Tip 3 arasında Tip 3 le hine anlamlı olarak (p<.0.05) düşük tespit edildi. Ayrıca denekler koşunun zorluğunu ikinci 800. metrede Tip 2 ile Tip 3 arasında Tip 3 lehine anlamlı olarak (p<0.05) düşük değerlendirdiler. Bulgular mesafe koşularında üç değişik tempo stratejisinden birini kullanmanın bir avantaj sağlamaya cağını ifade etmektedir. Ayrıca yarışın başarısı için mesafe atletlerine; antrenman durumlarına, rakiplerine, çevre şartlarına vb. uygun bir koşu taktiği kullanmalarını önermekte ve yarış performansının sadece fizyolojik durumlarla açıklanamayacağı düşüncesini desteklemektedir.