İnternal dejenerasyonlu temporomandibular eklem hastalarında sitokin polimorfizmi

Abstract

Bu çalışmada, Temporomandibular eklemde (TME) internal düzensizlik bulunan hastalarda; TNF-? -308 G/A, TNF-? -238 G/A, IL-1 allelleri, IL-6 -174 G/C, IL-10 -592 C/A, IL-10 -1082 G/A polimorfizmlerinin gen düzeyinde incelenerek, inflamasyon ve dejenerasyona olan yatkınlığın polimorfizm varlığına bağlı olup olmadığının değerlendirilmesi amaçlandı.Klinik ve radyografik değerlendirmeler sonucunda TME düzensizlik teşhisi konulan 50 adet ve son 6 ay içerisinde herhangi bir ilaç tedavisi görmemiş ve TME düzensizlik teşhisi konulmayan 50 adet sağlıklı, gönüllü birey çalışmaya dahil edildi. Sitokin polimorfizminin değerlendirilebilmesi amacıyla deney ve kontrol gruplarında yer alan bireylerden 3ml venöz kan örneği alındı.Mikrobiyolojik değerlendirmeler sonrasında sitokin gen polimorfizmlerinde farklı genotiplerin görülmesine rağmen bu durum deney ve kontrol grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık oluşturmadığı görüldü (p<0,005).Bu çalışmanın mikrobiyolojik analiz sonuçlarına göre kontrol ve deney gruplarında sitokin polimorfizminin sıklığı bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemesi, TME internal düzensizliklerinde enflamasyon ve dejenerasyona olan yatkınlığın sitokin polimorfizmine bağlı olmadığını, proinflamatuvar ve anti-inflamatuvar sitokinler arasında yer alan hassas dengenin daha iyi anlaşılabilmesi için daha büyük hasta gruplarında çalışılmasının gerekliliğini göstermiştir.

The purpose of this study was to assess the susceptibility to inflammation and degeneration whether or not due to the TNF-? -308G/A, TNF-? -238 G/A, IL-1 allelleri, IL-6 -174G/C, IL-10 -592C/A, IL-10 -1082G/A polymorphisms in patients with Temporomandibular joint disorders (TJD).Fifty (50) patients diagnosed with TMJ disorder and 50 healthy voluteers without any medication within the last 6 months were included in this study after clinical and radiological examinations. In order to assess the cytokine polymorphisms, 3 mL venous blood sample was taken from patients of the experimental and control groups.After the microbiological assessments, despite the presence of different genotypes in cytokine gene polymorphisms, no statistically significant difference was observed between the experimental and control groups.These results showed that the susceptibility of inflammation and degeneration in TMJ disorders with internal derangement does not depend on cytokine polymorphisms and there is necessity of including larger group of patients for a beter understanding of delicate balance with proinflammatory and anti-inflammatory cytokines.