Yoğun bakım ünitelerinde acinetobacter enfeksiyonlarına bağlı mortalite için risk faktörleri ve tedavi seçenekleri

Abstract

Yoğun bakım ünitelerinde hastane kökenli enfeksiyonlar mortalite, yatış süresini uzatma ve bunlara bağlı maliyet artışı nedeni ile önemli bir sorundur. Geçmişte saprofitik bir kolonizasyoncu olarak bilienen Acinetobacter türleri günümüzde bu sorunların önemli sebeplerinden biridir. Çalışmamızda hastanemiz yoğun bakım ünitelerinde Acinetobacter türleri ile meydana gelen hastane kökenli enfeksiyonlarda mortalite oranları, mortaliteye katkıda bulunan faktörler ve tedavi kombinasyonlarının sağkalım üzerine etkisi irdelendi. Yoğun bakım ünitelerimize kabul edilen hastalardan Acinetobacter cinsi üreyen hastalar geçmişe dönük olarak demografik ve klinik özellikler, kullanılan tedavi kombinasyonları ve tedavilerin yan etkileri açısından incelendi. Acinetobacter cinsi üreyen hastalarda sistemik enfeksiyon bulgusu olan 91 hasta çalışmaya dahil edildi. Acinetobacter enfeksiyonlarına bağlı hastane kökenli enfeksiyonlarının fatalite oranı %56 olarak bulundu. Mortalite ile risk faktörleri arasındaki ilişki incelendiğinde ileri yaş, kökenin karbapenemlere dirençli olması, solunum sekresyonlarında Acinetobacter cinsi bakteri üremesi ile anlamlı bir artış bulundu. Karbapenem direncinin yıllar boyunca anlamlı bir artış gösterdiği görüldü. Tedavi kombinasyonları ile sağkalım arasındaki ilişki incelendiğinde aminoglikozid kullanılan kombinasyonların sağkalım üzerine anlamlı bir etkisi olduğu görüldü. Kolistin kullanımı ile sağkalım arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı ancak kolistinin yükleme dozu ve idame olarak yüksek doz kullanılmasının mortalite oranlarında azalmaya yol açtığı bulundu. Bu bulgu istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı.Sonuç olarak Acinetobacter cinsi ile oluşan hastane kökenli enfeksiyonlar yoğun bakım ünitelerinde halen önemli bir mortalite sebebidir. Karbapenem dirençli kökenlerin yıllar boyunca giderek artmaktadır. Başlangıçta uygun empirik tedavi ile mortalite oranları azaltılabilir. Bu konuda randomize kontrollü çalışmalar yapılması gerekmektedir.

Hospital-acquired infections are a major problem which may lead to increased mortality rates, longer hospital stays and higher costs in intensive care units(ICU). Recently, Acinetobacter was known as a saprophytic colonizer, yet it is considered an important etiologic agent which is isolated from hospital-acquired infections. In this study, we aimed to investigate fatality rates, factors for fatality of Acinetobacter infections and relationship between combination therapies and survival.We evaluated patients with Acinetobacter infection in ICU for demographic and clinical characteristics, combination therapies and adverse effects of these therapeutic options , retrospectively. Ninety-one patients with proved Acinetobacter infection were included in this study. We found that the fatality rate of Acinetobacter infection in ICU was 56%. Advanced age, carbapenem resistance and Acinetobacter isolation from respiratory secretions was significantly related with mortality. We found that carbapenem resistance increased steadily during the last 5 years, mortality rates significantly decreased when combination therapies included aminoglycosides. There wasn't significant relation between colistin therapy and survival in patients with Acinetobacter infections. Although mortality rates of high colistin dose group was lower than low dose group, this finding wasn't statistically significant. In conclusion the hospital acquired infections due to Acinetobacter spp. is a substantial cause of mortality in Intensive Care Units. Carbapenem resistance is increasing during the last five years. The mortality rates from Acinetobacter infection can be decreased with appropriate empiric antimicrobial choice. The antimicrobial regimens including aminoglycosides were related with lower mortality rates. It should be confirmed with further investigations.