Ankara Jandarma çocuk merkezine suç isnadıyla getirilen çocuklar üzerine sosyo-kültürel bir araştırma

Abstract

ÖZET Çocuklar toplumların geleceğidir ve onların beden ve ruh bakımından sağlıklı olması ve toplumla uyum içinde yaşaması ülkelerin refahı ve kalkınması için gereklidir. Çocuğun gelişim süreci içinde karşılaştığı parçalanmış aile, ailenin denetim ve disiplin yöntemleri, kalabalık aile gibi aile sorunları, ilgi ve şefkat eksikliği, okulda karşılaştığı çeşitli sorunlar ve eğitim eksikliği, hızlı kentleşme ve göç, ekonomik yetersizlikler, kötü arkadaş çevresi çocukların suç sayılan davranışlarda bulunmasına neden olabilir. Bu çalışmada Ankara Jandarma Çocuk Merkezine suç isnadıyla getirilen çocukların sosyo-kültürel özelliklerinin ortaya konulması amaçlanmaktadır. Araştırma kapsamında 1 Ağustos- 23 Aralık 2004 tarihleri arasında merkeze suç isnadıyla getirilen çocuklara anket uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre, merkeze getirilen çocukların % 80,6'sı erkek çocukları iken % 19,4'ü kız çocuklarıdır. Çocukların yaşlarına bakıldığında en çok sırasıyla 16, 15 ve 17 yaşlarında çocukların getirildiği görülmektedir. Bu çocuklar tüm çocukların % 74,7'sini oluşturmaktadır. Çocukların merkeze getirilmelerine neden olan eylemlerin başında % 43,3 ile yaralama, darp eylemi yer alırken bunu % 38,8 ile hırsızlık takip etmektedir. Ailelerin gelir seviyesine bakılınca 600 milyon TL ve aşağı gelire sahip ailelerin oranı % 71,2 olduğu ve çocukların eğitim seviyelerine bakınca da % 34,3 ile lise öğrencilerinin ilk sırada yer aldığı, bunu % 10,4 ile ilkokulda eğitimlerini yarıda bırakan çocukların takip ettiği görülmektedir. vıı

ABSTRACT Children are future of their society and it's necessary for countries' wealth and development to have children who are healthy physically and spiritually and living harmonious with the society. Problems that children may face such as family problems like broken homes, parental supervision and discipline, crowded family structure, deficiency of interest and compassion, problems with school and educational deficiency, migration and fast urbanization, economic problems and bad companions may cause juvenile delinquency. The aim of this study is to find socio-cultural features of the children who are brought to Ankara Gendarme Children Center with a charge of offense. A survey is applied to children who are brought to center with a charge of offense. According to findings of the study, 80.6 % of the children are male while 19.4 % of them are female. When we look at the ages of the children it's seen that chilren at the ages of 16, 15 and 17 are the ages most children belong to. Chilren belonging to these ages groups are 74.7 % of all children. First of the offenses charged is assault and battery with the proportion of 43.3 % and theft follows with the proportion of 38.8 %. When we have a look at the income of the families, we see that 71.2 % of families have income of 600 million TL or below and 34.3 % of children are high school student and 10.4 % of children are dropout from primary education. VIII