Political competitiveness amid economic weakness: An alternative assessment of the rise and fall of the Ottoman Empire

Abstract

Bu tez, Osmanlı İmparatorluğu'nun yükseliş ve düşüşü hakkında dört unsura dayalı yeni bir perspektif sunmaktadır: son zamanlardaki kapsamlı tarih çalışmalarından faydalanmak; birikim odaklı ekonomi teorileri yerine toplam faktör verimliliği odaklı ekonomik gelişme teorileri kullanmak; Avrupalı muadil devletlerle karşılaştırmalı analizler yapmak; kültürel ve teleolojik önyargılardan uzaklaşmak. Osmanlı gerileme dönemi hakkındaki müesses anlatım son zamanlarda tarih disiplini içinde ciddi anlamda sorgulanmakta olmasına rağmen bu alandaki çok ilginç çalışmalar ne siyaset bilimi disiplini içinde ne de kitlesel siyasi tartışmalarda yer edinememiştir. Bu çalışmamızda muhtelif teknolojik, siyasi, askeri, ekonomik, sosyal ve kültürel faktörler Avrupalı muadillerle karşılaştırmalı olarak incelenmekte ve Osmanlı devletinin rekabet pozisyonu üzerindeki etkileri değerlendirilmektedir.Osmanlı modern devlet kuruluş tecrübesi Avrupa ülkelerinden farklı ama yakından ilişkilidir. Modern devlet kavramı ile yakından ilgili olduğu düşünülen pek çok kurum Osmanlı devletinde Avrupa'dan sonra değil öce ortaya çıkmıştır. Bu nedenle Osmanlı devletinin yükselişi modern devletin Ortaçağ döneminden kalma rakiplerine üstünlük sağlaması olarak yorumlanabilir. Osmanlı gerilemesi mutlak değil göreceli olmuştur. Bir ideale göre yozlaşma olmayıp sürekli ve genelde başarılı bir değişim çabasına rağmen basit bir rekabetçilik kaybıdır. Müesses gerileme anlatımının temelini oluşturan ekonomi teorileri gelişme teorisinin önceki nesillerinden kalmadır. Osmanlı tarihini güncel gelişme teorileri ışığında yeniden değerlendirmek tarihsel ekonomik gelişmeler ve Osmanlı devletinin bunlara verdiği karşılık hakkında farklı çıkarımlar yapmamıza yol açmaktadır. Osmanlı göreceli ekonomik gerilemesi ile muhtelif kültürel ve dini trendler arasındaki sebep sonuç ilişkisi de yeniden değerlendirilmelidir.

This dissertation attempts to construct a new political narrative of the rise and fall of the Ottoman Empire built on four pillars: incorporating the large corpus of recent historical studies; using total factor productivity driven rather than accumulation driven economic development theories; performing comparative political analysis with European peers; and stripping away cultural and teleological biases. The established narrative of the Ottoman decline has been seriously challenged in recent years in the field of history, but neither the academic discipline of comparative politics nor the `mass` political discourse in Turkey or Europe has adequately incorporated the very interesting recent works. We analyze individual technological, political, military, economic, social and cultural factors in comparison with European peers in order to assess their impact on the competitive position of the Ottoman polity.The Ottoman experience in building a modern state is a different from yet closely related to its European peers. Many institutions commonly associated with the modern state arose in the Ottoman Empire earlier, not later than Europe – therefore the rise of the Ottomans should be viewed as a success of the early modern state over medieval systems. The decline of the Ottoman Empire was relative rather than absolute. It was due not to the decay from an ideal, but a simple loss of competitiveness despite a continuous and generally successful effort to change. The economic theories underlying the established decline narrative in political science are from the earlier generation of development theory. Re-evaluating Ottoman history in light of contemporary development theory leads us to different conclusions in interpreting economic developments and the response of the Ottoman state to them. The causality between the relative economic decline and various cultural and religious trends also need to be reconsidered.